فیلم Ghosts of War 2020

این فیلم را نمی‌دانستم باید انتظار چه چیزی داشته باشم اما کمی متفاوت بود، بیلی زین در آن حضور داشت و کارگردانی‌اش کرده بود. این فیلم به طرز شگفت‌انگیزی بهتر از آنچه انتظار داشتم بود. فیلم با گروه کوچکی از سربازان جنگ جهانی دوم آغاز می‌شود که به یک عمارت سابق تحت کنترل نازی‌ها در فرانسه می‌روند تا جایگزین گروهی از سربازان آمریکایی شوند که در آنجا...

این فیلم را نمی‌دانستم باید انتظار چه چیزی داشته باشم اما کمی متفاوت بود، بیلی زین در آن حضور داشت و کارگردانی‌اش کرده بود. این فیلم به طرز شگفت‌انگیزی بهتر از آنچه انتظار داشتم بود. فیلم با گروه کوچکی از سربازان جنگ جهانی دوم آغاز می‌شود که به یک عمارت سابق تحت کنترل نازی‌ها در فرانسه می‌روند تا جایگزین گروهی از سربازان آمریکایی شوند که در آنجا هستند. با ورود به عمارت، آن‌ها با یک عمارت بزرگ مواجه می‌شوند و سربازان قبلی نمی‌توانند صبر کنند که از آنجا خارج شوند و هیچ‌کدام در اتاق‌های بزرگ و زیبا نمی‌خوابند، بلکه همه در یک اتاق روی طبقه اصلی جمع شده‌اند. آن‌ها به سرعت و بدون صحبت زیادی با گروه جدید می‌روند. در اینجا متوجه می‌شوند چرا؟ زیرا عمارت از ارواح پر شده است. اکنون آن‌ها در حال جنگ برای بقای خود هستند. بازیگران خوب به نظر می‌رسند و داستان جذابی دارد که من را به خود مشغول کرد. نمی‌خواهم قسمت آخر فیلم را فاش کنم. احتمالاً هرگز دوباره آن را تماشا نخواهم کرد، برخلاف بسیاری از فیلم‌هایی که می‌توانم بارها و بارها ببینم، اما این یکی فقط یک بار قابل تماشا است، نوعی فیلم که یکبار خوب است، اما برای من کافی است و ارزش تماشای دوباره ندارد. فیلم به خوبی ساخته و کارگردانی شده است و اگر به داستان‌های جنگ و ارواح علاقه دارید، به شدت پیشنهاد می‌کنم. این فیلم به خوبی آغاز می‌شود - یک گروه از سربازان آمریکایی مأموریت دارند تا یک قلعه در فرانسه را در پایان جنگ جهانی دوم اشغال کنند. اما پس از استقرار، آن‌ها شروع به شنیدن صداهایی در شب می‌کنند و به زودی متوجه می‌شوند که نازی‌ها جنایت‌های بسیار وحشتناکی را علیه خانواده‌ای که قبلاً در آنجا زندگی می‌کردند، مرتکب شده‌اند و ممکن است آن خانواده به‌طور کامل نرفته باشند! برنتون تویتس ("کریس") و کایل گالنر ("تاپرت") به‌خوبی نقش خود را ایفا می‌کنند و در برخی مواقع این داستان ارواح به‌خوبی ساخته و با سرعت مناسبی پیش می‌رود (به دنبال دیالوگ‌های معنادار نروید) و دارای جلوه‌های ویژه بالاتر از متوسط است. با این حال، متأسفانه بعد از حدود یک ساعت، داستان به طور جدی از مسیر خود خارج می‌شود و علم و افغانستان (و بیلی زین) وارد داستان می‌شود و ما به یک سراشیبی مضحک می‌افتیم. افسوس! پایان "ارواح جنگ" وقتی معنا پیدا می‌کند که متوجه می‌شویم کارگردان آن، اریک برس، همچنین کارگردان "اثر پروانه‌ای" است. در واقع، هنوز هم هیچ معنایی ندارد، اما ایده کلی را می‌فهمید - یا به عبارت دیگر، نمی‌فهمید. پنج سرباز آمریکایی برای محافظت از یک قلعه فرانسوی که قبلاً توسط فرماندهی عالی نازی‌ها اشغال شده بود، فرستاده می‌شوند. ما کریس (برنتون تویتس)، کریک (تئو روسی)، یوجین (اسکایلر آستین)، تاپرت (کایل گالنر) و باچی (آلن ریچسون) را داریم - یا رهبر، چهره، مغز، کارت وحشی و عضله. اینگونه نام‌گذاری آن‌ها را دوست دارم زیرا این توصیف‌ها همه چیزی را که باید بدانید به شما می‌گویند. از نظر ظاهری، این یک فیلم خانه ارواح است. کسی فکر می‌کند که جنگ، به‌ویژه جنگی که بقا یا انقراض یک گروه قومی کامل در آن خطر است، به اندازه کافی وحشتناک است و نیازی به افزودن عنصر ماوراء طبیعی ندارد. اما "ارواح جنگ" در ابتدا آنچه به نظر می‌رسد نیست. یک لایه دوم زیر سطح وجود دارد؛ مشکل این است که این سطح عمیق‌تر حتی بیشتر از سطح اول مضحک است. با در نظر گرفتن همه چیز، "ارواح جنگ" فیلمی درباره پنج نفر است که در حال بازی در پیشرفته‌ترین نسخه "Call of Duty" هستند - تا جایی که می‌توانند بازی را از آخرین نقطه ذخیره‌سازی دوباره شروع کنند. اما همه خبرها بد نیستند؛ بیلی زین یک نقش کوتاه دارد و من هر روزی که باشد، حضور بیلی زین را به نبودنش ترجیح می‌دهم.