فیلم Hans Christian Andersen 1952

این فیلم داستان زندگی هانس کریستین آندرسن نیست، بلکه یک افسانه درباره‌ی داستان‌سرای افسانه‌هاست. جملات ابتدایی فیلم به ما می‌گویند که بسیاری از منتقدان در انجمن‌های سینمایی نتوانسته‌اند این نکته را درک کنند که هدف از ساخت این فیلم، روایت زندگی‌نامه‌ای نیست؛ بلکه جشنواره‌ای از نام و آثار اوست. چه کسی بهتر از دنی کی برای به تصویر کشیدن این دانمارکی بزرگ؟ رویکرد شاداب او به موضوع،...

این فیلم داستان زندگی هانس کریستین آندرسن نیست، بلکه یک افسانه درباره‌ی داستان‌سرای افسانه‌هاست. جملات ابتدایی فیلم به ما می‌گویند که بسیاری از منتقدان در انجمن‌های سینمایی نتوانسته‌اند این نکته را درک کنند که هدف از ساخت این فیلم، روایت زندگی‌نامه‌ای نیست؛ بلکه جشنواره‌ای از نام و آثار اوست. چه کسی بهتر از دنی کی برای به تصویر کشیدن این دانمارکی بزرگ؟ رویکرد شاداب او به موضوع، با رنگ‌های درخشان فیلم چارلز ویدور همخوانی دارد. داستان ماجرای کفاش آندرسن را دنبال می‌کند که از زادگاهش در اودنسه به سوی زندگی جدیدی در شهر زیبا و کپنهاگ می‌رود. در اینجا او به خاطر داستان‌هایی که شادی زیادی برای کودکان دانمارک به ارمغان می‌آورد، شناخته می‌شود و در همین‌جا نسخه‌ی باله‌ی شگفت‌انگیز «پری دریایی کوچک» را می‌نویسد. او در ماجراهایی گرفتار می‌شود، به دختری زیبا دل می‌بازد و از همه مهم‌تر، به کشف شغل و حرفه‌اش در زندگی می‌پردازد. این خود یک افسانه‌ی دلپذیر است. استراحت کنید و از «لباس‌های جدید امپراتور»، «کپنهاگ شگفت‌انگیز»، «تامبلینا» و «جوجه‌تیغی زشت» لذت ببرید و سپس به نمایش ۱۵ دقیقه‌ای «پری دریایی کوچک» با تمام شکوه باله‌اش گوش بسپارید. «هانس کریستین آندرسن» یک فیلم شاداب و سرزنده است که شاید برای برخی افراد خیلی شیرین باشد، اما برای کسانی که به فیلم‌های شیرین علاقه دارند، لذت‌های فراوانی در آن نهفته است. ۸ از ۱۰ بسیار آسان است که با این تصویر خیالی از زندگی نویسنده‌ی نامدار دانمارکی سخت‌گیر باشیم. این فیلم شباهت زیادی به زندگی واقعی او ندارد و ساختار اپیزودیک آن واقعاً به جریان فیلم کمک نمی‌کند. با این حال، دنی کی و چارلز ویدور به وضوح بینش قوی‌ای از آنچه می‌خواستند به دست آورند داشتند - و آن یک بیوگرافی نیست. این یک مجموعه‌ی رنگارنگ و بزرگ از خیالات است که دل را به درد می‌آورد، لبخند می‌زند، و شما را به تپش وامی‌دارد - درست همان‌طور که تخیل زنده‌ی نویسنده انتظار دارد. کی نقش را به شکلی جذاب و دلنشین ایفا می‌کند و به خوبی فقر، خوش‌بینی و البته دانمارک شیرینی را به تصویر می‌کشد، در حالی که فیلم ما را از طریق خلاصه‌هایی از برخی از «افسانه‌های» سیاسی عمیق و تأثیرگذار تاریخ می‌برد. فراتر از آن، این یک ضیافت بصری است با لباس‌ها و دکوراسیون‌های زیبا - هرچند گاهی تولید فیلم کمی به صحنه‌های تئاتری محدود می‌شود. البته، برای زیبایی این اثر، موسیقی متن زیبایی از فرانک لوسر داریم که با کمک شوبرت و لیست استانداردهای بی‌زمانی را به ما ارائه می‌دهند که شاید از نظر متن چالش‌برانگیز نباشند، اما آهنگ‌هایی از دوران کودکی‌مان هستند که کی را به عنوان ستاره‌ای چند-talented به نمایش می‌گذارد. من طرفدار بزرگ رقص‌ها نبودم - آنها را بیش از حد دقیق و گاهی بی‌روح یافتم، اما رقصندگان فردی در سطح جهانی هستند و وقتی داستان به دنیای خیالی او می‌رود و افسانه‌ها کار را انجام می‌دهند، این فیلم یک تجربه‌ی فراموش‌نشدنی از دو ساعت فرار از واقعیت است.