فیلم Late Night with the Devil 2023

چقدر آماده‌اید تا در راستای تحقق آرزوهایتان پیش بروید؟ آیا حاضر هستید فداکاری‌های بزرگی کنید؟ با افراد مشکوک ارتباط برقرار کنید؟ آیا حاضر به فروش روح‌تان هستید؟ این‌ها از جمله سوالاتی هستند که در جدیدترین فیلم ترسناک/کمدی هوشمندانه از نویسندگان و کارگردانان، کامرون و کالین کایرنز، مطرح می‌شود. این فیلم به سبک مستند، ضبط شده‌ی ظاهراً گمشده از یک برنامه گفتگوی شبانه در دهه ۱۹۷۰...

چقدر آماده‌اید تا در راستای تحقق آرزوهایتان پیش بروید؟ آیا حاضر هستید فداکاری‌های بزرگی کنید؟ با افراد مشکوک ارتباط برقرار کنید؟ آیا حاضر به فروش روح‌تان هستید؟ این‌ها از جمله سوالاتی هستند که در جدیدترین فیلم ترسناک/کمدی هوشمندانه از نویسندگان و کارگردانان، کامرون و کالین کایرنز، مطرح می‌شود. این فیلم به سبک مستند، ضبط شده‌ی ظاهراً گمشده از یک برنامه گفتگوی شبانه در دهه ۱۹۷۰ را به نمایش می‌گذارد که توسط کمدین و شخصیت تلویزیونی، جک دِلروی (دیوید دَستمالچیان) میزبانی می‌شود. هدف او کنار زدن برنامه بسیار محبوب «Tonight Show» جاننی کارسون به عنوان بهترین انتخاب تماشای شبانه است. برنامه «Night Owls» دِلروی با موفقیت متوسطی پیش می‌رود، اما هرگز نتوانسته در رقابت‌های رتبه‌بندی شبانه برنده شود و او به شدت به دنبال راه‌هایی برای پیشی گرفتن از رقبایش می‌گردد. وقتی او تصمیم می‌گیرد یک برنامه هالووین با مهمانان مختلف ماورایی/جن‌گیر برگزار کند – با استفاده از یک روند رو به رشد در آن زمان – او به این باور می‌رسد که فرمول موفقیت را یافته است. اما با پیشرفت برنامه، او متوجه می‌شود که اوضاع از کنترل خارج می‌شود. تماشاگران، هم در صفحه نمایش و هم در دنیای واقعی، با ترکیبی از شوخی، کمدی و لحظات غیرمنتظره ترسناک، در حالت تعلیق نگه داشته می‌شوند که شامل یک مدیوم خودراضی (فیصل بازی)، یک جادوگر خودشیفته و منتقد (ایان بلِیس) و یک عضو فراری فرقه‌ نوجوان (اینگرید تورلی) و مراقب روانشناس او (لورا گوردون) می‌شود. با بدتر شدن اوضاع، جک تلاش می‌کند تا برنامه را با کمک تهیه‌کننده‌اش (جاش کوئونگ تارت) و دستیارش (ریس آوتری) در کنار هم نگه دارد. اما با افزایش خطرات، این کار روز به روز دشوارتر می‌شود، به ویژه زمانی که تأثیرات ماورایی در استودیو خود را نشان می‌دهند و هم برنامه و هم تحقق رویای دیرینه‌ میزبان را تهدید می‌کنند. هرچند که مشکلاتی از جمله کندی گاه‌به‌گاه، روایتی گسسته و یک بخش نهایی کمی بزرگ‌نمایی شده وجود دارد، اما این نواقص با طراحی تولید فوق‌العاده دوران و نوشته‌های هوشمندانه و بازی‌های عالی، به ویژه از سوی بازیگر اصلی، جبران می‌شود. و در پایان، همه‌ این داستان با خنده‌های زیاد و یک درس اخلاقی جمع‌بندی می‌شود. به‌راستی، «Late Night with the Devil» احتمالاً بهتر بود به عنوان یک فیلم هالووینی منتشر می‌شد تا یک اثر بهاری، اما این موضوع از ارزش سرگرم‌کننده این تولید الهام‌بخش نمی‌کاهد، فیلمی که نشان می‌دهد فیلم‌های ترسناک می‌توانند بیشتر از صرفاً شمارش قربانیان نهایی را به نمایش بگذارند. با روزهای رقابت با جاننی کارسون در رتبه‌بندی تلویزیونی که سال‌ها پیش به پایان رسیده، مجری گفتگوی در حال سقوط و تازه‌از‌دست‌رفته، «جک دِلروی» (دیوید دَستمالچیان) با خطر لغو برنامه‌اش روبرو است. او و تهیه‌کننده‌اش «لئو» (جاش کوئونگ تارت) ایده‌ای برای یک ویژه‌برنامه هالووینی جذاب مطرح می‌کنند. آنچه که در ادامه پیش می‌آید، ظاهراً ضبطی از آن انتقال گمشده از ۱۹۷۷ است - و به‌طور واقعی ترسناک است. مهمان اول او یک مدیوم، مهمان دوم یک شکاک تمام‌عیار و سومین مهمان - خوب، آن‌ها ادعای منحصر به فردی دارند - و این بخش آخر فیلم «زنده» می‌شود. متأسفانه، بقیه‌ی این فیلم به شدت تحت تأثیر وقفه‌های تبلیغاتی (مجازی) قرار دارد که به‌طور کامل از ریتم آن می‌کاهند. این وقفه‌ها به‌طور سیاه‌وسفید برای پر کردن کمی از دسیسه‌های پشت صحنه طراحی شده‌اند، اما برای من، آن‌ها فقط به‌طور مکرر به اوج داستان حقیقت یا دروغ لطمه می‌زنند. دَستمالچیان در اینجا کار قابل قبولی را انجام می‌دهد، اما تحسین‌ها واقعاً متعلق به ایان بلِیس و شخصیت کنایه‌آمیزش «کارمایکل هایگ» است. او یک شکاک است که برای تقریباً هر چیزی که از دیگر شخصیت‌ها ناشی می‌شود، جوابی تمسخرآمیز دارد. استفراغ پرتابی یا شناور شدن صندلی - او توضیحی منطقی برای هر یک دارد. این شاید بخشی از مشکل کلی فیلم باشد. اگرچه در دهه ۱۹۷۰ و زمانی که این نوع جلوه‌های بصری کمتر رایج بودند، اما کل ماجرا به‌طور کلی به‌عنوان یک ترفند جمع‌آوری امتیازهای تلویزیونی کاملاً قابل قبول به نظر می‌رسد. اگرچه این لزوماً چیز بدی نیست، اما واقعاً فیلم را از هرگونه ادعای ترس یا رمز و راز خالی می‌کند. در واقع، در پایان، این فیلم بیشتر به نظر می‌رسد که به اصل تلویزیون آمریکایی نیمه‌پخته و شبانه، که توسط مردان خودشیفته، جاه‌طلب اما عمدتاً بی‌استعداد با کت و شلوار میزبانی می‌شود، می‌پردازد. فیلم کوتاه و شیرین است و وقتش را هدر نمی‌دهد - اما من واقعاً آن را به‌طور خاص شوکه‌کننده یا نوآورانه نیافتم. منتظر بمانید تا روی تلویزیون پخش شود، این چیزی است که من می‌گویم. **عالی** در این روزها که داستان‌ها توسط هوش مصنوعی نوشته می‌شوند، دیدن یک فیلم اصلی واقعاً تازه‌کننده است. «Late Night with the Devil» به سادگی فوق‌العاده است. کارگردانی، بازیگری، داستان، تعلیق، هیجان، همه چیز بیش از آنچه که انتظار می‌رود، وجود دارد. داستان به‌گونه‌ای دقیق پیش می‌رود که من مدام در فکر اینکه چه رخ خواهد داد، بودم. این فیلم قطعاً شما را در لبه صندلی‌تان نگه می‌دارد. در کل، من این فیلم را به‌طور کامل لذت‌بخش یافتم. بسیار سرگرم‌کننده و تفکر برانگیز است. نمره‌ام ۸ از ۱۰ است. «Late Night with the Devil» نشان می‌دهد که چه میزان می‌توان با یک فیلمنامه با کیفیت و بازیگری فوق‌العاده به دست آورد. نخستین نکته، بازی دیوید دَستمالچیان است که به‌راستی عالی است، در هر معنایی. او به‌خوبی و به‌طور قانع‌کننده‌ای سبک مصاحبه‌کننده شبانه دهه ۷۰ را به تصویر می‌کشد. این مرد کاملاً باورپذیر است و راستش را بخواهید، عملکرد او من را جذب کرد و تا پایان فیلم نگه داشت. داستان نیز به‌خوبی روایت می‌شود. استثنایی نیست، اما مقدار قابل توجهی از اصالت و حس ابهام به‌ویژه در مورد شخصیت اصلی وجود دارد که ایجاد کنجکاوی و علاقه می‌کند. آیا مصاحبه‌کننده قبلاً با شیطان توافقی سایه‌ای کرده است؟ چه قیمتی خواهد پرداخت؟ برای دیدن، تماشا کنید. از طرفی، محدودیت‌های بودجه‌ای واضحی در کار است. با این حال، با توجه به اینکه بازیگری از بازیگران و داستانی محکم در اینجا وجود دارد، این موضوع واقعاً قابل توجه نیست. به‌طور خلاصه، فیلمی که با بازی‌های فوق‌العاده و داستانی با کیفیت، به سبک فاوستی تعریف می‌شود. اگر به «هراس با کیفیت» علاقه دارید، حتماً باید آن را تماشا کنید.