فیلم The Bravados 1958

بررسی «برابادوها»! «برابادوها» به کارگردانی هنری کینگ و بر اساس فیلمنامه‌ای از فیلیپ یوردن که از داستانی نوشته فرانک او راورک اقتباس شده است، ساخته شده است. بازیگران اصلی این فیلم شامل گرگوری پک، جوآن کالینز، استیون بویید، آلبرت سالمی، هنری سیلوا، لی ون کلیف، کاتلین گالانت و بری کو هستند. موسیقی این فیلم توسط لیونل نیومن و فیلمبرداری آن توسط لئون شمرروی انجام شده است. جیم...

بررسی «برابادوها»! «برابادوها» به کارگردانی هنری کینگ و بر اساس فیلمنامه‌ای از فیلیپ یوردن که از داستانی نوشته فرانک او راورک اقتباس شده است، ساخته شده است. بازیگران اصلی این فیلم شامل گرگوری پک، جوآن کالینز، استیون بویید، آلبرت سالمی، هنری سیلوا، لی ون کلیف، کاتلین گالانت و بری کو هستند. موسیقی این فیلم توسط لیونل نیومن و فیلمبرداری آن توسط لئون شمرروی انجام شده است. جیم داگلاس (پک) در تعقیب چهار قانون‌شکن است که همسرش را به قتل رسانده‌اند و آن‌ها را در یک زندان در ریورابا پیدا می‌کند. وقتی آن‌ها از زندان فرار می‌کنند و به مکزیک می‌روند، داگلاس دوباره به دنبال انتقام می‌رود. هنری کینگ و گرگوری پک در چندین فیلم با هم همکاری کرده‌اند و این که تنها دو وسترن ساخته‌اند، برای طرفداران این ژانر غم‌انگیز است. آن‌ها در سال ۱۹۵۰ فیلم فوق‌العاده «تفنگدار» را ساختند و هشت سال بعد دوباره در این ژانر برای «برابادوها» گرد هم آمدند. هرچند «برابادوها» به اندازه «تفنگدار» بزرگ نیست، اما هنوز هم فیلمی عالی و پرمحتوا است که دو مرد را در دو سمت دوربین قرار می‌دهد و بهترین عملکرد را از یکدیگر می‌گیرند. این فیلم در ظاهر داستانی استاندارد و انتقامی به نظر می‌رسد که در دوران اوج وسترن‌ها بسیار خوب عمل می‌کند، اما یک حس غمگین در آن وجود دارد که با شخصیت‌های مبهم و یک افشاگری بزرگ در پایان داستان ترکیب شده و آن را به عنوان فیلمی ضروری برای علاقه‌مندان به این ژانر معرفی می‌کند. این فیلم حتی به مسایل اخلاقی پرداخته و با شجاعت انگشت اتهام را به سمت دین در زیر یک ابر خشن دراز می‌کند و به طور قطع در میان وسترن‌های بزرگسالان قرار می‌گیرد که ژانر را از افت به یک سرگرمی سطحی نجات دادند. کینگ با دقت شخصیت‌های اصلی را معرفی کرده و ریتم فیلم را به گونه‌ای تنظیم می‌کند که تنش ایجاد کند، در حالی که شمرروی از فرمت اسکوپ بهره می‌برد و فیلم را با زنده‌گی غیرقابل وصفی پوشش می‌دهد، به ویژه در صحنه‌های شبانه. سپس نوبت به پک می‌رسد که در اینجا یک تهدید غمگین را به تصویر می‌کشد که چندان دیده نمی‌شود و این خود چیزی است که پایان‌بندی را ویژه‌تر می‌کند، چرا که شخصیت او مجبور به تجربه یک تغییر عاطفی می‌شود. البته ما تعدادی از عناصر رایج وسترن را داریم: نبردها، جنایات نفرت‌انگیز، ردیابی در مناظر زیبا و غیره، که همگی با دقت و قدرت برای سرگرمی به تصویر کشیده شده‌اند. چهار قانون‌شکن به اندازه کافی شخصیت‌پردازی شده‌اند؛ بیل (بویید) شخصیتی شرور و بی‌ثبات دارد، آلفونسو (کلید) آدمی حیله‌گر و چرب‌زبان است، اد (سالمی) کسی است که به اوز می‌خورد و لوجان (سیلوا) نقطه قوت گروه است که بیشتر از آنچه به نظر می‌رسد در او وجود دارد و بازی هوشمندانه‌ای ارائه می‌دهد. متأسفانه، همان‌طور که اکثر کسانی که این فیلم را دیده‌اند اشاره کرده‌اند، کالینز نه تنها به عنوان شخصیت اصلی زن (علاقه‌مندی لاتین، واقعاً؟) به خوبی انتخاب نشده، بلکه شخصیت او به‌اندازه کافی توسعه نیافته و هیچ شیمی‌ای با پک ندارد. در واقع، این به پک اعتبار می‌دهد که نوع بازی سکوت و محکم او باعث می‌شود که این اشتباه کالینز چندان به فیلم آسیب نرساند. این فیلم برای طرفداران وسترن، کینگ و پک باید دیده شود. نمره: ۸ از ۱۰