فیلم The Big Sick 2017

فیلمی به شدت کمدی و دلنشین. اصلاً کلیشه‌ای نیست. شاید کمی به ارجاعات اوبر وابسته باشد، اما باز هم فیلمی است که می‌توان چندین بار تماشا کرد. (این فیلم را در یک پیش‌نمایش در سیاتل دیدم.) این فیلم یک کمدی عاشقانه واقعی و بسیار دل‌گرم‌کننده است که شبیه به _While You Were Sleeping_ می‌باشد. واقعاً مقایسه این فیلم با دیگر آثار ناعادلانه است، زیرا داستان...

فیلمی به شدت کمدی و دلنشین. اصلاً کلیشه‌ای نیست. شاید کمی به ارجاعات اوبر وابسته باشد، اما باز هم فیلمی است که می‌توان چندین بار تماشا کرد. (این فیلم را در یک پیش‌نمایش در سیاتل دیدم.) این فیلم یک کمدی عاشقانه واقعی و بسیار دل‌گرم‌کننده است که شبیه به _While You Were Sleeping_ می‌باشد. واقعاً مقایسه این فیلم با دیگر آثار ناعادلانه است، زیرا داستان آن کاملاً واقعی است و برای سینما ساخته نشده است. این داستان واقعی زندگی کمال ننجیانی است درباره اینکه چگونه همسرش را ملاقات کرد و واقعاً بسیار احساسی است. کمال و زویی هر دو عالی هستند، اما قلب و روح فیلم متعلق به هالی هانتر و ری رمانو است. آنها واقعاً فوق‌العاده‌اند و هر صحنه‌ای که با کمال دارند در حالی که امیلی در کما است، شگفت‌انگیز است. اگر الان می‌توانستم، دوباره از ابتدا تا انتها این فیلم را می‌دیدم - زیرا واقعاً یک تجربه عاطفی است و من در طول فیلم شاید ۴ بار گریه کردم. شگفت‌انگیز است که هالی هانتر همیشه به‌طرز قابل اعتمادی درخشان است و امیدوارم برای این اجرا مورد توجه جوایز قرار گیرد. او واقعاً من را تحت تأثیر قرار داد. لحظه‌ای که گفت "_آیا مشکلی داری؟_" پیش از اینکه به تختخواب برود، آنقدر زیبا بود که شخصیتش را به خوبی نشان می‌دهد. **افشای کامل:** این فیلم را در حالی که در یک کامیون غذای سیار در یک سینمای فضای باز کار می‌کردم، دیدم. بخش‌های زیادی از آن را از دست دادم و قطعاً تمام تمرکزم روی آن نبود. در آینده فرصتی مناسب برای تماشای کامل آن خواهم داشت. آنچه که از _The Big Sick_ دیدم، قطعاً برای من پتانسیل داشت و حتی یک بار واقعاً خندیدم، اما کمدی‌های آمریکایی به ندرت با من ارتباط برقرار می‌کنند. می‌دانم که این فیلم از زاویه‌ای متفاوت به داستان پرداخته و این را قدردانی می‌کنم، اما آنطور که باید من را جذب نکرد. **نمره نهایی: ★★½ - چندان برای من نیست، اما قطعاً جذابیت آن را درک می‌کنم.** **واقعاً مغزشویی شده!!!** این فیلم بیش از حد ارزیابی شده است، نه فقط برای سال جاری، بلکه برای همیشه. عنوان خودش همه چیز را می‌گوید، یک فیلم بزرگ بیمار. فقط به یاد داشته باشید، این فیلم تنها بر پایه واقعیت است، نه یک بیوگرافی. زیرا آنها کل داستان را به شیوه‌ای سینمایی تغییر داده‌اند تا حقیقت واقعی را از مردم پنهان کنند. بنابراین تروریست‌ها در نور خوبی نشان داده می‌شوند. انسان‌های خوب از چنین انسان‌های وحشی پشتیبانی نمی‌کنند. شرم‌آور است که جوایز آکادمی آمریکا آن را شناخته‌اند. تنها چیز خوب در این فیلم هالی هانتر و ری رمانو بودند. حتی در شخصیت‌های واقعی نیز آنها مغزشویی شده بودند، به همراه امیلی. این فیلم به کلی قابل چشم‌پوشی است. به جای آن، به شدت پیشنهاد می‌کنم که فیلم‌های 'Punching Henry'، 'Obvious Child'، 'Sleepwalk with me' و حتی 'The Vow' را تماشا کنید یا می‌توانید فیلم‌های بیشتری را در پایگاه داده فیلم پیدا کنید. وقتتان را با این فیلم هدر ندهید! **نمره: ۲/۱۰** فیلم خوبی است، احتمالاً دوباره تماشا نخواهم کرد، اما می‌توانم آن را توصیه کنم اگر بتوانید یک ماجرای اضطراری پزشکی را تحمل کنید. اگر "A Fault in Our Stars" را دیده‌اید، این فیلم برای بخش زیادی از آن حس مشابهی دارد. من از طرفداران کمال ننجیانی هستم و از امیلی گوردون بیشتر خوشم می‌آید. واقعاً کمی ناامید شدم که او در داستان خودش بازی نکرد، اما دلایلش را درک می‌کنم. زویی کازان، ری رمانو و هالی هانتر در این فیلم عالی هستند و همه آنها احساس طبیعی بودن می‌کنند. حالا، می‌دانم که کمال نقش اصلی را دارد و بخش زیادی از داستان بر روی مسائل خانوادگی متمرکز است، اما (اگرچه او برای بخش زیادی در کما است) امیلی نیز به‌طرز برابر در داستان ستاره است. این داستان درباره دو نفر است که برای تشکیل یک زندگی با هم می‌آیند و واقعاً بسیار شخصی است... بسیار شخصی. تقریباً فکر می‌کنم کمال می‌خواست این فیلم را بسازد تا دیگر مجبور نباشد داستان (کمی طولانی) را به‌صورت حضوری تعریف کند، "فقط بروید فیلم را ببینید." می‌دانم که بخش زیادی از آن حقیقت است، اما نوشتن اقتباسی برای این فیلم عالی است، ساختار آن تعادل خوبی بین همه رویدادهای در حال وقوع حفظ می‌کند، ما (بسیار) از دست دادن و (قدرت‌مند) به دست آوردن داریم. حتی کمی کمدی نیز در داستان کار شده است، اما تحمل وزن سنگین داستان پزشکی امیلی دشوار است. ممکن است به دلیل زمان‌بندی آن در زندگی من بیشتر تأثیرگذار باشد، اما به هر حال اینجا است. این تجربه‌ای شاداب نمی‌سازد. امیل، به وضوح، بهبودی میابد همانطور که در واقعیت اتفاق افتاده است و حالا کمال فیلمی دارد تا به او یادآوری کند که زندگی‌اش را نجات داده است *با چشمان غلتیده.* پایان فیلم بسیار دلگرم‌کننده است و گاهی خوب است که یک بخش از تاریخ را در صفحه نمایش ببینید، اما باید بدانید که این در بیشتر موارد همین است.