فیلم Dead Again in Tombstone 2017

فیلم _Dead in Tombstone_ هرگز برای من به عنوان فیلمی بود که انتظار داشتم دنباله‌ای داشته باشد. و این فیلم اصلاً در جهت‌گیری که من تصور می‌کردم پیش نرفت. اما _Dead Again in Tombstone_ به واقع وجود دارد و به نظر می‌رسد من در این مورد اشتباه کرده‌ام. این فیلم به اندازه‌ی نسخه‌ی اصلی خوب نیست (که آن هم دقیقاً یک فیلم پنج ستاره‌ای نبود)...

فیلم _Dead in Tombstone_ هرگز برای من به عنوان فیلمی بود که انتظار داشتم دنباله‌ای داشته باشد. و این فیلم اصلاً در جهت‌گیری که من تصور می‌کردم پیش نرفت. اما _Dead Again in Tombstone_ به واقع وجود دارد و به نظر می‌رسد من در این مورد اشتباه کرده‌ام. این فیلم به اندازه‌ی نسخه‌ی اصلی خوب نیست (که آن هم دقیقاً یک فیلم پنج ستاره‌ای نبود) اما _Dead Again_ قابل تماشا است، به‌ویژه در زمینه‌ی وسترن‌های امروزی که کیفیت آن‌ها متغیر است، عمدتاً به خاطر دشمنی بین دنی ترجو و جیک بیوسی که به طرز شگفت‌انگیزی قابل تحمل است. این فیلم ممکن است کمی بیش از حد به جنبه‌ی "میتولوژی" تمایل پیدا کند، اما به‌طور کلی وجود _Dead Again in Tombstone_ ممکن است تعجب‌آور باشد، اما نه به طرز ناخوشایندی. نمره‌ی نهایی: ★★½ - نکات جذابی داشت، اما به‌عنوان یک کل چندان کار نمی‌کرد. فیلم اول، _Dead in Tombstone_، به طور کلی قابل قبول بود. نه عالی، اما قابل قبول. اما این دنباله، به نوعی ناامیدکننده بود. ایده‌ی کلی خوب است و من عموماً از آن خوشم می‌آید. با این حال، به طرز ضعیفی پیاده‌سازی شده است. دنی قرار است خدمتکار شیطان باشد که با قدرت‌های فوق‌طبیعی، باید کارهای جدی انجام دهد. شبیه به روح سوار در غرب قدیم. متأسفانه او هیچ‌کدام از این ویژگی‌ها را ندارد. بیشتر اوقات در حال پرسه‌زنی و تلاش برای برقراری ارتباط با دخترش است. او واقعاً حضور ترسناک یا قدرت‌های فوق‌طبیعی چندانی نشان نمی‌دهد. هر زمان که به عمل می‌پردازد، فقط در حال تیراندازی به همه‌چیز است و معمولاً خودش مورد اصابت قرار می‌گیرد و "می‌میرد". سپس دوباره احیا می‌شود و این فرایند دوباره آغاز می‌شود. به سمت انتهای فیلم، سرانجام شاهد برخی از صحنه‌های فوق‌طبیعی هستیم، اما واقعاً خیلی دیر است و در ابتدا هم چندان تأثیرگذار نیست. به‌طور کلی، فیلمنامه بسیار بی‌روح و غیرقابل‌باور است. بیشتر مناسب یک قسمت از یک سریال تلویزیونی است تا یک فیلم سینمایی. واقعاً جای تأسف دارد. من عموماً دنی ترجو را در نقش‌های خشن دوست دارم. **دنباله در _Tombstone_ مرده است.** اگر فیلم اول به‌نظر از لحاظ هزینه ارزان و با کیفیت پایین بود، این فیلم حتی بدتر و ناامیدکننده‌تر است. هر دو فیلم در تلاشند تا بخشی از مخاطب را که به دنبال فیلم‌های اکشن خام است راضی کنند، نه سینمایی با elegance و کلاسیک که تقریباً همه دوست دارند. با این حال، نمی‌دانم آیا این فیلم حتی توانسته است آن مخاطب خاص را راضی کند یا خیر. مشکلات با فیلمنامه شروع می‌شود که به طرز فاجعه‌آمیزی نوشته شده و شخصیت‌ها به‌خوبی طراحی نشده‌اند. پس از ترک خدمت شیطان، گوررو (که در واقع بازسازی روح سوار است، بدون شعله و استخوان) جاودانه می‌ماند و در حال اجرای عدالت است. اما در این فیلم او باید فراتر برود و به‌طور مؤثر از یک رلیک شرور مرموز که به‌طور مداوم توسط جکسون بومر، یک سرهنگ سابق کنفدرات که به‌دنبال رها کردن شر مطلق در زمین است، محافظت کند و او تردیدی ندارد که دختر گوررو را تهدید کند تا به آن دست یابد. علاوه بر خطاهای بی‌پایان تاریخی که می‌تواند ذهن یک معلم تاریخ آمریکا را به شدت برانگیزد، فیلم در کلیشه‌های متوالی می‌افتد که آن را خسته‌کننده و کمی بی‌معنا می‌کند. به‌علاوه، اکشن به حدی شدید است که فیلم احساس یک بازی ویدیویی بزرگ را القا می‌کند و ما هرگز احساس واقعی نخواهیم داشت. اگر شخصیت اصلی به نظر بی‌هدف می‌آید، حالا که به‌طور مداوم از یک رلیک بدون هیچ معنا یا پایه دینی محافظت می‌کند، بدمن حتی بدتر است: من قبلاً در برخی فیلم‌ها متوجه شده‌ام که جالب است بدمن‌ها لباس کنفدرات‌ها را بپوشند (مانند "The Hateful Eight")، اما آیا همه فراموش کرده‌اند که در جنگ‌ها و ارتش‌ها، مردان خوب و بد در هر دو طرف نبرد می‌جنگند؟ دنی ترجو در اینجا چیزی اضافه نمی‌کند که در فیلم اول بهتر اجرا نکرده باشد. او یک بازیگر اکشن بد نیست، اما در صحنه‌های احساسی گرفتار می‌شود، به‌ویژه زمانی که سعی می‌کند با الیسیا روتارو، که نقش دختر جذاب و نه چندان آسیب‌پذیر قهرمان را بازی می‌کند، بازی کند. جیک بیوسی هم به‌خصوص خوب نیست و هرگز تهدید واقعی به حساب نمی‌آید، هرچقدر هم که تلاش کند، و الیزابت لاوندری بیشتر فیلم در حاشیه است. مانند قسمت قبلی، این فیلم همه چیز را به اکشن ارزان و دائمی اختصاص می‌دهد، تقریباً به یک فیلم راک یا یک بازی ویدیویی تبدیل می‌شود، با توجه به میزان سر و صداهای شنیداری و بصری و کیفیت پایین آنچه که به ما ارائه می‌شود. این یک فیلم بسیار ناامیدکننده است که اگر هرگز منتشر نمی‌شد، بهتر بود.