فیلم Captain Marvel 2019

این فیلم ارزش پرداخت هزینه را ندارد. من قبلاً آن را به صورت رایگان تماشا کرده‌ام و حداقل از نظر مالی متضرر نشدم. چند ماه پیش، یک پیش‌نمایش از فیلم را دیدم که یک نسخه کامل بود، اما موسیقی تیتراژ پایانی آن ناقص بود و احتمالاً از آن زمان ویرایش‌هایی به آن اضافه شده است. آنچه که دیدم، به لحاظ کیفیت با «ثور: دنیای تاریک»...

این فیلم ارزش پرداخت هزینه را ندارد. من قبلاً آن را به صورت رایگان تماشا کرده‌ام و حداقل از نظر مالی متضرر نشدم. چند ماه پیش، یک پیش‌نمایش از فیلم را دیدم که یک نسخه کامل بود، اما موسیقی تیتراژ پایانی آن ناقص بود و احتمالاً از آن زمان ویرایش‌هایی به آن اضافه شده است. آنچه که دیدم، به لحاظ کیفیت با «ثور: دنیای تاریک» برابر بود و از نظر بیداری اجتماعی بیشتر از «هان سولو» و «جنگ ستارگان: آخرین جدای» بود. احتمالاً بدترین فیلم مارول از زمان آغاز این جهان با «مرد آهنی» بزرگ است. تنها چیزی که می‌توانست بدتر باشد، ساخت فیلم «انسان‌های غیرعادی» بود. بنابراین بهتر است پولتان را نگه دارید و شاید آن را در سینماهای دومین نمایش (هر بلیط ۱.۷۵ دلار... شاید ۳ دلار در نهایت) یا آنلاین به صورت رایگان تماشا کنید تا متوجه شوید که این شخصیت جدید چگونه داستان «انتقام‌جویان: پایان بازی» را تحت تأثیر قرار می‌دهد. جلوه‌های ویژه CGI فقط قابل قبول هستند، اما داستان ساده، بازی ضعیف و تقریباً عدم توسعه شخصیت‌ها، هزینه‌ای است که برای ایجاد این فیلم با موضوعات اجتماعی و سیاسی پرداخت شده است. شخصیت بری لارسون واقعاً خسته‌کننده و بدون عمق است، درست مانند کاری که دیزنی با شخصیت زن اصلی در فیلم‌های جدید «جنگ ستارگان» کرده است. به هیچ وجه پول خود را برای تماشای آن در IMAX یا هر نمایش پرهزینه دیگری خرج نکنید و در روزهای اول نمایش در صف نایستید. شاید نسخه جدیدتری از «Ghostbusters» چند سال پیش کمی بهتر بود، هرچند که این هم خیلی مهم نیست. به عنوان یک منتقد عادل و بی‌طرف، باید بگویم که به حواشی اطراف بری لارسون یا اهدافی که این فیلم سعی در ترویج آنها دارد، اهمیتی نمی‌دهم. من فقط می‌خواهم یک فیلم خوب درباره منشأ یک قهرمان ابرقهرمانی ببینم که مرا با کاراکتری جدید آشنا کند که قرار است به آن اهمیت بدهم. این فیلم همیشه یک ریسک بزرگ بوده است که شخصیتی با اهمیت و قدرت مانند کارول دانورز را در پایان فاز سه معرفی کند. نه تنها او از هیچ‌جا می‌آید (تا جایی که به یاد دارم، او در فیلم‌های قبلی به سختی ذکر شده بود یا حتی اصلاً ذکر نشده بود)، بلکه این آخرین فیلم قبل از «انتقام‌جویان: پایان بازی» است. او قرار است قهرمانان ما را در برابر تانوس، بدمن اصلی که به راحتی تقریباً تمام ابرقهرمانانی را که می‌شناختیم، شکست داده است، به پیروزی برساند. بنابراین در حالی که انتظار داستانی فوق‌العاده پر از عمل و اکشن را نداشتم، امیدوار بودم بیش از یک فیلم ساده منشأ مانند فاز یک ببینم. متأسفانه، دقیقاً همین را دیدم. همه چیز خوب است. فقط قابل قبول. صحنه‌های مبارزه استثنایی وجود ندارد، اما بیشتر آن‌ها قابل قبول هستند. جلوه‌های بصری حیرت‌انگیز نیستند، اما بد هم به نظر نمی‌رسند. پتانسیل شخصیت‌ها هدر رفته است، اما آن‌ها برای داستان کار می‌کنند. همه چیز به طرز ناامیدکننده‌ای متعادل است، که این چیزی است که من در بسیاری از فیلم‌های دیگر تحسین می‌کنم، اما دیگر سال ۲۰۰۸ نیست. مارول در حال آغاز دنیای سینمایی خود نیست، بلکه در حال تقریباً به پایان رساندن یک داستان بزرگ است که شامل بیش از ۲۰ قسمت می‌شود! اگر بخواهم به یک شخصیت که همه درباره‌اش صحبت می‌کنند بپردازم، آن شخصیت «گوست» است... ببخشید، کاپیتان مارول! شوخی کنار، یکی از مشکلاتی که هنگام رفتن به سینما نگران آن بودم همین بود. من ۹۹٪ از بازاریابی این فیلم را نادیده گرفتم، همان‌طور که با هر فیلم دیگری انجام می‌دهم. یک کلیپ یا تریلر را تماشا نکردم، فقط در مورد حواشی این فیلم به اندازه‌ای می‌دانم که سگم هم می‌داند و انتظاراتم را با توجه به آنچه واقعاً درباره فیلم و فقط خود فیلم می‌دانستم واقع‌گرایانه نگه داشتم. تنها چیزی که نتوانستم از آن بگریزم، تیترهایی بود که به شدت به یک گربه تمجید می‌کردند. حالا به این نکته توجه کنید: من دارم یک فیلم منشأ ابرقهرمان را تماشا می‌کنم. یک شخصیت کاملاً جدید در انتظار من در صفحه بزرگ است. من هیجان‌زده‌ام که بیشتر در مورد او بدانم، از کجا آمده، چه قدرت‌هایی دارد و خیلی چیزهای دیگر. بعضی تیترها در فید اجتماعی من ظاهر می‌شوند و من متوجه می‌شوم که یک گربه «شور را دزدیده»، «حق یک اسپین‌آف را دارد» و نمی‌دانم چه چیزهای دیگری. درست است که گربه واقعاً خنده‌دار است. اینجا و آنجا کمی می‌خنداند. همین. من گربه‌ها را دوست دارم، اما واقعاً نمی‌توانم بفهمم چرا همه این‌قدر از یک حیوان که کارهای حیوانی انجام می‌دهد، شگفت‌زده شده‌اند. شاید به این خاطر است که بقیه فیلم آن‌قدر سرگرم‌کننده نیست... یا شاید فقط به این خاطر که مردم واقعاً، واقعاً گربه‌ها را دوست دارند. همانند خود فیلم، فکر می‌کنم این یک ترکیب از هر دو گزینه است. برگردیم به چیزی که اهمیت دارد و به کسی که همه باید درباره‌اش صحبت کنند: بری لارسون. مارول به ندرت در انتخاب بازیگران خود اشتباه می‌کند و با توجه به اینکه لارسون برنده جایزه آکادمی است، استعداد او غیرقابل انکار است. او همه چیزهایی را که برای ارائه یک عملکرد قوی نیاز دارد، دارد، بنابراین تعجب‌آور است که نتوانسته است از یکنواختی کلی فیلم متمایز شود. تکرار می‌کنم، فیلم بد نیست؛ اما انتظار داشتم که یک بازیگر با این سطح از توانایی، حداقل شخصیت خود را ارتقا دهد، اما او مانند دیگران است: فقط به اندازه کافی خوب. نمی‌دانم آیا عملکرد او به خاطر کارگردانی ضعیف محدود شده یا تصمیمات خودش، اما پتانسیل وجود دارد و مطمئنم برادران روسو در «انتقام‌جویان: پایان بازی» داستانی بسیار هیجان‌انگیزتر به او خواهند داد. دو ویژگی بهترین این فیلم، بدون شک، رابطه دوستی پلیسی است که کارول و نیک فیوری (ساموئل ال. جکسون) توسعه می‌دهند و جلوه‌های ویژه دگرگونی سن. از نظر داستانی، تعاملات این دو شخصیت آن‌قدر جذاب و طنزآمیز است که مشکلات ریتمی در بخش اول به تدریج شروع به ناپدید شدن می‌کنند. گذشته کارول معمولاً با فلاش‌های سریع و مقدار زیادی توضیح ارزان مورد بررسی قرار می‌گیرد، بنابراین داشتن تعامل بین ساموئل ال. جکسون و لارسون یک نفس تازه است. با این حال، فناوری دگرگونی سن واقعاً شگفت‌انگیز است. خوانندگان عزیز، به آینده فیلم‌سازی خوش آمدید، جایی که هر بازیگر می‌تواند نسخه جوان‌تری از خود را به تصویر بکشد و از نظر بصری آزاردهنده نباشد. من کاملاً فراموش کرده بودم که ساموئل ال. جکسون ۷۰ ساله است! بهترین جلوه‌های بصری/CGI آن‌هایی هستند که حتی نمی‌دانید وجود دارند و کاپیتان مارول در ارائه نسخه‌های جوان‌تر واقع‌گرایانه و شگفت‌انگیز از بازیگران مشهور موفق است. از نظر شخصیت، آنا بودن و رایان فلک باید خیلی بهتر عمل می‌کردند. در چنین لحظه حساسی در MCU، پتانسیل زیادی هدر رفته است. کارول دانورز داستان پس‌زمینه فوق‌العاده‌ای دارد، اما نحوه بررسی آن به نوعی تأثیر آن را کاهش می‌دهد. با این حال، به عنوان کاپیتان مارول، او واقعاً یک زن شجاع است! برخی صحنه‌های اکشن جالب وجود دارد، به‌ویژه در آغاز فیلم، اما با پیشرفت داستان، صحنه‌های مبارزه به طرز نامنظم، برش خورده و بسیار تاریک‌تر می‌شوند. جود لا (یون-راگ) فوق‌العاده است، همان‌طور که همیشه هست، و بن مندلسون به عنوان تالوس درخشان است. هر دو شخصیت زیرقصه‌های جالبی دارند که به خوبی با هم ترکیب می‌شوند که این را نمی‌توان برای بقیه «شرورهای» مارول گفت. از نظر تکنیکی... حدس زدید، خوب است! با کنار گذاشتن CGI شگفت‌انگیز دگرگونی سن، جلوه‌ها از نظر سبک دچار کمبود هستند. با نگاه به «بلک پنتر»، «کاپیتان آمریکا» یا «نگهبانان کهکشان»، هر فیلم دارای زیبایی بصری است که به داستان خود تعلق دارد. کاپیتان مارول واقعاً احساس نمی‌کند که سبک خاصی دارد. من واقعاً احساس می‌کنم که با کارگردانان دیگر، این فیلم می‌توانست بسیار بهتر باشد. بودن و فلک قبلاً ثابت کرده‌اند که فیلم‌سازان قابلی هستند، اما شاید آن‌ها آماده رهبری چنین بلوک باکستری بزرگ نبودند. با این حال، موسیقی متن دهه ۹۰ فوق‌العاده و کاملاً مناسب دوره فیلم است. چند لحظه‌ای وجود دارد که جلوه‌های بصری مربوط به قدرت‌های کارول دانورز فوق‌العاده هستند، اما در نهایت، احساس می‌شود که این یک فیلم فاز یک است، نه قسمت بیست و یکم MCU. در مجموع، کاپیتان مارول حداقل الزامات را برآورده می‌کند: معرفی طرفداران به یک ابرقهرمان جدید که در نهایت در شکست تانوس بسیار مهم خواهد بود. کارول دانورز شخصیتی جذاب با داستان پس‌زمینه احساسی است، اما فیلمنامه به بهترین شکل ممکن ساختاردهی یا بررسی نشده است. بری لارسون عملکرد قوی‌ای ارائه می‌دهد، حتی اگر احساس می‌کنم تحت کارگردانی‌های دیگر، او می‌توانست پتانسیل کامل شخصیتش را به نمایش بگذارد. صحنه‌های او با ساموئل ال. جکسون خنده‌دار و بهترین بخش کل فیلم است، همچنین CGI دگرگونی سن که واقعاً شگفت‌انگیز است. صحنه‌های اکشن نیاز به ویرایش بهتر و کمی بیشتر از حرکات رزمی دارند (این فاز سه MCU و سال ۲۰۱۹ است، بنابراین من می‌خواهم واقعاً بتوانم ببینم چه اتفاقی در حال وقوع است)، اما مشکل اصلی این است که داستان به طور کورکورانه از فرمول فیلم منشأ ابرقهرمانان پیروی می‌کند. این دقیقاً یک نقص یا مشکل نیست، فقط این است که من انتظار بیشتری داشتم. خیلی بیشتر. در پایان، نه صحنه مبارزه‌ای به یادماندنی وجود دارد، نه لحظه‌ای عاطفی و نه حتی صحنه‌ای واقعاً ترسناک و حماسی. این فیلم شما را برای «انتقام‌جویان: پایان بازی» به شدت هیجان‌زده نمی‌کند، اما همچنین شما را کمتر هیجان‌زده نمی‌کند. همه چیز فقط... خوب است. و این هیچ اشکالی ندارد. اما همچنین هیچ چیز فوق‌العاده‌ای هم وجود ندارد.