فیلم Scrooged 1988

این فیلم برای بیل موری بسیار مناسب است؛ سبک تحریفی و کنایه‌آمیز او به‌خوبی برای شخصیت فرانک کراس، که در این داستان به‌نوعی اسکرج مدرن محسوب می‌شود، کار شده است. من همیشه او را یک طعم اکتسابی می‌دانستم؛ به این معنا که با وجود اینکه طرفدار بزرگی از او هستم و می‌توانم بارها آثارش را تماشا کنم، اما درک می‌کنم که سبک او مورد علاقه...

این فیلم برای بیل موری بسیار مناسب است؛ سبک تحریفی و کنایه‌آمیز او به‌خوبی برای شخصیت فرانک کراس، که در این داستان به‌نوعی اسکرج مدرن محسوب می‌شود، کار شده است. من همیشه او را یک طعم اکتسابی می‌دانستم؛ به این معنا که با وجود اینکه طرفدار بزرگی از او هستم و می‌توانم بارها آثارش را تماشا کنم، اما درک می‌کنم که سبک او مورد علاقه همه نیست. "اسکرود" به‌سادگی نسخه‌ای مدرن از داستانی است که همه ما با آن بزرگ شده‌ایم، و این به معنای از دست دادن روح کریسمس در فیلم نیست، چون پیام هنوز همان است و در این دنیای همیشه در حال تغییر، جوهره اصلی داستان باید مورد توجه قرار گیرد. این نسخه واقعاً سرگرم‌کننده است؛ پر از صدا و هیاهو، و به شدت خنده‌دار. من شخصاً هر کریسمس بدون استثنا آن را تماشا می‌کنم. و بله، من آن را در کنار نسخه فوق‌العاده الیستر سیم می‌بینم، زیرا هرچند این دو از نظر کلاس بسیار متفاوت‌اند، اما هرکدام به دلایل کاملاً متفاوتی سرگرم‌کننده هستند. در این جشن شاد، کارن آلن با بیل موری همراه است، در حالی که شخصیت‌هایی همچون دیوید جوهانسن و رابرت میچوم نیز به جمع بازیگران اضافه می‌شوند. همه چیز به‌خوبی پیش می‌رود به جز روح کریسمس حال، که به نظر من بیشتر از اینکه خنده‌دار باشد، آزاردهنده است، اما این نظر شخصی من است و می‌دانم که بسیاری دیگر از اجرای پرانرژی او لذت می‌برند. با دیالوگ‌های فراوان و البته پیامی ساده و صمیمی در هسته داستان، "اسکرود" واقعاً یک فیلم تیز و لذت‌بخش است که باید در این زمان جشن مورد تماشا قرار گیرد. با تشکر از پسران، پرستار را بیاورید! 8/10 به‌طور شگفت‌انگیزی، من از "اسکرود" آنچنان لذت نبردم. در حین تماشای این فیلم 1988، هرگز نتوانستم با آن ارتباط برقرار کنم. بیل موری خوب است، روح کریسمس گذشته هم خوب است و بخش‌های مربوط به شخصیت آلفره وودارد هم قابل قبول هستند. اما این‌ها تنها نکات مثبت قابل ذکر هستند. حس فیلم برای من عجیب بود. هیچ‌گاه نتوانستم با فرانک موری ارتباط برقرار کنم، چه در گذشته، چه در حال و چه در آینده. من می‌فهمم که به عنوان اسکرج باید او را دوست نداشت، اما نسخه‌های زیادی از "یک کارول کریسمس" را دیده‌ام و احساس می‌کنم شخصیت اسکرج معمولاً بیشتر ترسو و بدجنس است، به‌طوری‌که پشت سر مردم بد می‌گوید یا زیر لب، در حالی که فرانک کراس به‌طور واضح و افراطی بدجنس است. شاید من به‌خاطر اینکه در 100 دقیقه دیگر فیلم خیلی چیز دیگری دوست نداشتم، این موضوع بیشتر به چشمم آمد. این فیلم به عنوان یک فیلم کریسمسی هم نتوانست حس کریسمس را به من منتقل کند. می‌توانست گرما و لحظات سرگرم‌کننده یا خنده‌داری بیشتری داشته باشد؛ چند بار خنده‌ام گرفت، اما به اندازه کافی نبود. هنوز هم نمی‌توانم بگویم این فیلم "بد" است، اما واقعاً از نظر من فاصله زیادی با یک فیلم مثبت دارد. فکر می‌کردم این فیلم خوب باشد، بسیاری این‌طور فکر می‌کنند که این هم منصفانه است، اما برای من متأسفانه به‌خصوص خوشم نیامد. آیا بیل دیوار چهارم را می‌شکند یا با تماشاگران تلویزیونی صحبت می‌کند؟ من می‌گویم این فیلم و بحثی که والدینم پس از آن داشتند، به من یاد داد چه چیزی دیوار چهارم است... و برای ثبت، من به طرف مادر می‌روم، او به‌وضوح آن را شکسته بود. شما از قبل داستان را می‌دانید، که در مورد این نوع فیلم‌ها خوب است، می‌دانید چه اتفاقی می‌افتد، همه چیز در مورد نحوه ارائه آن است، و ارائه آن واقعاً خنده‌دار بود. این فیلم بسیار دهه 80 است، کمدی‌ای از دهه 80 که با موضوعات توهین‌آمیز و غیر توهین‌آمیز به‌صورت دوستانه خانوادگی بازی می‌کند، و در نهایت، شما از یک داستان کریسمسی خوب خنده می‌زنید. چیز زیادی برای گفتن وجود ندارد، شما از قبل همه چیز را درباره‌اش می‌دانید بدون اینکه لازم باشد واقعاً آن را تماشا کنید؛ فقط این ارائه خنده‌دار و دلگرم‌کننده است... دلگرم‌کننده مانند همه دیگرانی که جز بازسازی‌ای برای "مخاطبان مدرن" که به یادداشتی از کینه و تنفر ختم می‌شود، هستند. این بار نه بیل، این بار نه. این بار، حرکات امضایی بیل علیه او کار کرد. نمی‌دانم چه اتفاقی افتاد، شاید بیل واقعاً نمی‌خواست در این فیلم بازی کند، اما او در تمام صحنه‌ها بیش از حد عمل کرد، چه صحنه‌های کمدی و چه درام، فرقی نمی‌کند. فقط یک صحنه وجود داشت که او همه مهارت‌هایش را به ما نشان داد. و آن صحنه تنها صحنه‌ای بود که در کل فیلم حس کریسمسی را به ما منتقل می‌کند. چیزی که باید بخشی اساسی از هر فیلم کریسمسی باشد. روح‌های گذشته و حال به اندازه کافی خوب بودند. اما آینده؟ کیست که از دیدن مرگش به این شکل ترسیده نشود؟ این یک حقه کثیف برای آینده است، غیرممکن است که او نظرش را درباره همه آنچه که می‌پرسند تغییر ندهد. او بعد از آن ناخن‌هایش را می‌خورد یا یک کرم را می‌خورد. شایسته تماشا کردن یک‌بار است، اما شک دارم که دوباره این فیلم را تماشا کنم. نمره: 7 "اسکرود" بر اساس "یک کارول کریسمس" اثر چارلز دیکنز پیشنهاد شده است و مضامین آشنا که این فیلم به آن‌ها می‌پردازد، با گذشت هر سال به طور فزاینده‌ای مرتبط می‌شوند، زیرا بشریت هر روز بیشتر از قبل منزوی و ناامید می‌شود به خاطر فشارها و تقاضاهای روزمره زندگی که در آن مهربانی و روح سخاوت به سرعت در حال محو شدن هستند و در خطر از دست رفتن هستند. این فیلم تلاش می‌کند تا به این ملال بپردازد و به مردم یادآوری کند که زندگی فقط زمانی ارزش زندگی دارد که با حس واقعی خیرخواهی نسبت به دیگران انجام شود و این نباید محدود به یک روز از سال باشد. روح کریسمس می‌تواند و باید به‌عنوان یک انتخاب سبک زندگی پذیرفته شود و تلاش‌های مکرر برای دستیابی به این هدف باید تنها طمع سیری‌ناپذیر در دنیای امروز باشد.