فیلم Air Force One 1997

این فیلم یک اکشن نسبتاً خوب است. برخی افراد در سایت‌هایی مانند راتن تومیتوز از آن انتقاد کرده‌اند که خیلی ملی‌گرایانه آمریکایی است. خب، این یک حرف بی‌اساس است! بله، فیلم بسیار آمریکایی است، اما با توجه به نام و بازیگرانش، چه انتظاری داشتند؟ اگر نمی‌توانید از یک فیلم اکشن آمریکایی با کمی ملی‌گرایی لذت ببرید، پس بهتر است آن‌ها را تماشا نکنید! به هر...

این فیلم یک اکشن نسبتاً خوب است. برخی افراد در سایت‌هایی مانند راتن تومیتوز از آن انتقاد کرده‌اند که خیلی ملی‌گرایانه آمریکایی است. خب، این یک حرف بی‌اساس است! بله، فیلم بسیار آمریکایی است، اما با توجه به نام و بازیگرانش، چه انتظاری داشتند؟ اگر نمی‌توانید از یک فیلم اکشن آمریکایی با کمی ملی‌گرایی لذت ببرید، پس بهتر است آن‌ها را تماشا نکنید! به هر حال، برای ما دو ساعت لذت‌بخش بود و در نهایت، این هاریسون فورد است! این فیلم به خوبی به بلوری منتقل شده است، اگرچه انتخاب کدک‌های صوتی کمی غیرمعمول است و شامل یک ترک صوتی ۵.۱ Linear PCM به زبان انگلیسی است. آیا این یک فیلم اکشن معمولی است که تنها تفاوت قابل توجه آن نام قهرمانش است که با کلمه رئیس‌جمهور آغاز می‌شود؟ بله، دقیقاً همین‌طور است. اما با حضور هاریسون فورد به عنوان قهرمان و گری اولدمن همیشه درخشان به عنوان آنتاگونیست، این بازیگران فوق‌العاده این فیلم را از یک بازسازی اکشن به یک کلاسیک تبدیل می‌کنند. اگر عاشق فیلم‌های اکشن دهه ۸۰ و ۹۰ هستید، "ایرفورس وان" برای شما مناسب است. این فیلم واقعاً خنده‌دار است، اما مگر همه فیلم‌های اکشن همین‌طور نیستند؟ این هاریسون فورد است که همان کارهایی را که همیشه انجام می‌دهد، در یک هواپیما در آسمان در برابر گروهی از تروریست‌های مسلح انجام می‌دهد. بنابراین فقط مغزتان را خاموش کنید و لذت ببرید. **زمانی که هواپیمای رئیس‌جمهور توسط رادیکال‌های کمونیست تصرف می‌شود** پس از اینکه یک تروریست روسی (گری اولدمن) هواپیمای ایرفورس وان را با همدستانش ربود، رئیس‌جمهور (هاریسون فورد) عزم خود را جزم می‌کند تا همسر و دخترش و دیگر گروگان‌ها (مانند ویلیام اچ. میسی) را نجات دهد. گلن کلاوز در نقش معاون رئیس‌جمهور بازی می‌کند و دین استاکول نیز به عنوان وزیر دفاع حضور دارد. "ایرفورس وان" (۱۹۹۷) یک فیلم معمای سیاسی/هیجانی است که "زیر محاصره" (۱۹۹۲) و "تصمیم اجرایی" (۱۹۹۶) را ترکیب می‌کند. در حالی که من آن دو را بیشتر می‌پسندم، این یکی هم در همان سطح است. سکانس‌های زندان روسی در Mansfield Reformatory، اوهایو فیلم‌برداری شده‌اند، جایی که "رستگاری در شائوشنک" فیلم‌برداری شده است. مدت زمان فیلم ۲ ساعت و ۴ دقیقه است و در دانشگاه Case Western Reserve در کلیولند (کاخ ریاست‌جمهوری، قزاقستان)، فرودگاه Rickenbacker در کلمبوس (پایگاه هوایی رامشتاین در آلمان)، Mansfield Reformatory و فرودگاه بین‌المللی لس آنجلس (سکانس‌های فرودگاه مسکو) فیلم‌برداری شده است. نمره: B- این فیلم تماماً درباره هاریسون فورد و توانایی او در به دوش کشیدن بیش از ۲ ساعت سینماست. داستان مضحک است - هواپیمای ایرفورس وان توسط گروهی از تروریست‌های بسیار آموزش‌دیده به رهبری گری اولدمن ربوده می‌شود که به راحتی هواپیما را به کنترل می‌گیرند و رئیس‌جمهور را به گروگان می‌گیرند - اما او نیز یک فرد بسیار آموزش‌دیده است که آن‌ها را فریب می‌دهد تا فکر کنند او در یک کپسول نجات پرتاب شده است. به زودی ما یک درگیری هوشمندانه در ۳۵,۰۰۰ پا داریم که تقریباً همه دیگران به عنوان تلفات در می‌آیند. خدا را شکر برای عقل گلن کلاوز که اوضاع را در زمین کنترل می‌کند در حالی که دشمنان هوایی ما در حال نبرد هستند. احتمالاً منصفانه است که بگوییم CGI هم در برخی جاها زیاده‌روی کرده است - گاهی اوقات به شدت از حد خارج می‌شود. به طور کلی، این یک فیلم اکشن قابل قبول است، فقط در حین تماشا زیاد فکر نکنید. "ایرفورس وان" یک هیجان‌انگیز اکشن خوب طراحی‌شده است که از ابتدا تا انتها استرس را بالا نگه می‌دارد. داستان ساده اما مؤثر است و یک روایت تنش‌زا و جذاب بدون پیچیدگی‌های غیرضروری ارائه می‌دهد. شخصیت‌ها و تعارضات را به طور مؤثری معرفی می‌کند و پایه‌ای قوی قبل از ورود به عمل ایجاد می‌کند. ریتم فیلم به خوبی مدیریت شده است و در عین حال فضایی برای لحظات شخصیت‌ها فراهم می‌آورد. در حالی که برخی بخش‌ها نیاز به تعلیق باور دارند، فیلم هرگز کش نمی‌آید و انرژی‌اش را از دست نمی‌دهد. کارگردانی ولفگانگ پترسن تیزبین است و تعادل خوبی بین سکانس‌های اکشن شدید و لحظات محور شخصیت حفظ می‌کند. فیلم‌برداری دینامیک است و از فضاهای تنگ داخل هواپیما به خوبی برای افزایش تنش استفاده می‌کند. سکانس‌های اکشن به صورت تمیز فیلم‌برداری شده‌اند و هر لحظه به راحتی قابل پیگیری است بدون اینکه به برش‌های زیاد یا دوربین لرزان تکیه کند. داستان‌گویی بصری به تقویت طبیعت پرخطر داستان کمک می‌کند و تماشاگران را در طول فیلم درگیر نگه می‌دارد. جلوه‌های ویژه برای آن زمان به خوبی عمل می‌کنند، اگرچه برخی سکانس‌ها، به ویژه آن‌هایی که مربوط به هواپیما هستند، کمی از واقع‌گرایی فراتر می‌روند. بازیگری یکی از قوی‌ترین جنبه‌های فیلم است. هاریسون فورد یک بازی قوی ارائه می‌دهد و همزمان هم استحکام و هم صداقت را به نقش خود می‌آورد. گری اولدمن، همان‌طور که انتظار می‌رفت، درخشان است و یک آنتاگونیست به یادماندنی با مقدار مناسبی از تهدید را به تصویر می‌کشد. بازیگران مکمل نیز کار خوبی انجام می‌دهند و گلن کلاوز و دیگران به جنبه سیاسی داستان وزن می‌دهند. فیلمنامه کارایی دارد و پیچیده نیست، اما با دیالوگ‌های قوی کافی داستان را جذاب نگه می‌دارد. موسیقی جری گلدسمیت تجربه را افزایش می‌دهد و یک تم قوی و قهرمانانه ارائه می‌دهد که به خوبی با لحن فیلم هماهنگ است. در حالی که فیلم لحظات غیرقابل باور خود را دارد، اما به عنوان یک هیجان‌انگیز خوب کارگردانی‌شده و اکشن که به عنوان یک کلاسیک در ژانر خود باقی می‌ماند، عمل می‌کند.