فیلم Hud 1963

شما مردی بی‌اصول هستید، هاد. فیلم «هاد» به کارگردانی مارتین ریت و با فیلمنامه‌ای از اروین راوتچ و هریت فرانک جونیور، بر اساس رمانی از لری مک‌موری، به نام «اسب‌ها عبور می‌کنند» ساخته شده است. بازیگران اصلی این فیلم شامل پل نیومن، ملون داگلاس، پاتریشیا نیل و براندون د وایلد هستند. موسیقی این فیلم اثر المر برنشتاین و فیلم‌برداری آن توسط جیمز وانگ هاو انجام شده...

شما مردی بی‌اصول هستید، هاد. فیلم «هاد» به کارگردانی مارتین ریت و با فیلمنامه‌ای از اروین راوتچ و هریت فرانک جونیور، بر اساس رمانی از لری مک‌موری، به نام «اسب‌ها عبور می‌کنند» ساخته شده است. بازیگران اصلی این فیلم شامل پل نیومن، ملون داگلاس، پاتریشیا نیل و براندون د وایلد هستند. موسیقی این فیلم اثر المر برنشتاین و فیلم‌برداری آن توسط جیمز وانگ هاو انجام شده است. هاد بانون (با بازی نیومن) به هیچ چیز جز خود اهمیت نمی‌دهد. زندگی را با نوشیدن، جنگیدن، خوابیدن با زنان و به‌طور کلی هر کاری که بتواند از مسئولیت فرار کند، می‌گذراند. این موضوع پدرش، هومر (با بازی داگلاس)، که مردی اصولی است، را بسیار آزار می‌دهد. او به شدت نگران است که چگونه ممکن است پسرش به این شکل فاسد شده باشد. همچنین، نگران‌تر از آن این است که نوه‌اش، لونی (با بازی د وایلد)، به هاد نزدیک‌تر می‌شود و در خطر است تا به راه‌های بی‌اصول هاد آلوده شود... این فیلم در قالب سیاه و سفید با تصاویر زیبا و در سبک پانویژن فیلم‌برداری شده است، اما در واقع درام آن در یک دشت خشک و بیابانی به تصویر کشیده شده است که بر اساس دیالوگ‌های قوی و شخصیت اصلی بدخلق آن پیش می‌رود. فیلم عمدتاً حول چهار شخصیت می‌چرخد که در یک شهر کوچک آمریکایی و یک مزرعه خانوادگی محصور شده‌اند که اکنون به دلیل ابتلای دام‌ها به بیماری مرگبار «پای و دهان» در حال ورشکستگی است. بانون‌های بزرگ‌تر و کوچک‌تر برای روح جوان لونی می‌جنگند، در حالی که شخصیت پاتریشیا نیل، زن خانه‌دار و با تجربه، به طور همزمان نقش مادر، همسر و دوست دختر بالقوه را برای هر سه مرد بانون ایفا می‌کند. این ترکیب داغ و پرتنش به‌واسطه فیلمنامه راوتچ و فرانک به خوبی به نمایش درآمده است. اکشن زیادی در فیلم وجود ندارد، جز چند درگیری کوتاه در بار و رانندگی سریع، اما درام ادبی فوق‌العاده‌ای در داستان وجود دارد. هر چه هاد بانون لایه‌های خودخواهانه‌اش را کنار می‌زند، فیلم به سطح جدیدی منتقل می‌شود. هشدار: این فیلم تصویری شاداب نیست. اینجا خبری از چهره بسیار زیبا و دلنشین پل نیومن نیست که در نهایت قلب شما را گرم کند، بلکه فیلم در مورد تاریکی و مشکلاتی است که برای همه درگیران پیش می‌آید. حتی موسیقی برنشتاین نیز در جانب تأملی قرار دارد و به آرامی با تصاویر غم‌انگیز هاو که در این شهر کوچک تگزاس به تصویر کشیده شده‌اند، ترکیب می‌شود. چهار بازیگر اصلی عملکردهای فوق‌العاده‌ای از خود به نمایش می‌گذارند و نیل برای بهترین بازیگر زن جایزه اسکار را دریافت می‌کند (اگرچه نقش او نسبتاً کوچک است!) و داگلاس نیز برای بهترین بازیگر مرد مکمل جایزه می‌برد. نیومن برای بهترین بازیگر مرد، ریت برای بهترین کارگردان، و همچنین فیلمنامه و طراحی صحنه نیز نامزد دریافت جوایز بودند. به عنوان یک تولید و اجرای داستانی احساسی، «هاد» در سطح بالایی قرار دارد. البته اگر شما با داستان‌های مبتنی بر دیالوگ‌های غم‌انگیز مشکلی نداشته باشید. ۸/۱۰ بررسی شخصیت‌های ناخوشایند. نمی‌خواهم داستان را لو بدهم، اما فیلم در واقع همین است. و این کار به شکلی بسیار روان انجام شده است. ما چهار شخصیت اصلی داریم، اگرچه زن، که پاتریشیا نیل آن را بازی می‌کند، به زودی فیلم را ترک می‌کند. دیگر شخصیت‌ها هاد با بازی پل نیومن، پدرش با بازی ملون داگلاس و برادرزاده‌اش با بازی براندون د وایلد هستند. هاد به شدت خودخواه و بدجنس است. پدرش سعی دارد او را اصلاح کند. در ابتدا ما این موضوع را از طریق چشمان معصوم برادرزاده‌اش می‌بینیم که فکر می‌کند هاد فقط یک فرد misunderstood است، اما هاد برای براندون د وایلد، شین نیست. آنها یک مزرعه دارند و برادر هاد سرنوشتی بد داشته که هاد به نظر نمی‌رسد برای آن اهمیتی قائل باشد. به زودی متوجه می‌شویم که هاد احساساتش را پنهان نمی‌کند. او به پدرش می‌گوید که اگر دام‌ها به بیماری مبتلا شوند، گوشت را بفروشد و به کسی نگوید، در حالی که هر دو خوب می‌دانند که اگر این اتفاق بیفتد، دام‌ها می‌توانند هر دام دیگری را در منطقه آلوده کنند. همان‌طور که پدرش می‌گوید: "هاد مردی بی‌اصول است." فیلم عمدتاً درباره این است که برادرزاده چگونه حقیقت را درباره هاد می‌فهمد. این موضوع برای برادرزاده ناامیدکننده است، اما او به خاطر آن انسانی بهتر می‌شود. این فیلم دقیقاً یک فیلم شاد نیست، اما همچنین یک فیلم ناراحت‌کننده هم نیست، زیرا برادرزاده، امیدی برای آینده است. اگرچه پل نیومن در اینجا نقش اصلی را دارد، اما در واقع این شخصیت پاتریشیا نیل به عنوان «آلما» و براندون د وایلد به عنوان «لونی» است که برای من برجسته‌تر هستند. لونی برادرزاده هاد است و همه با پدربزرگش «هومر» (ملون داگلاس) در مزرعه‌اش زندگی می‌کنند. هومر انسانی شایسته است، آلما خانه‌دار آنهاست و هاد - خوب، او فقط با نوشیدن و زنان بازی کردن زندگی‌اش را می‌گذراند و این وضعیت باعث می‌شود که او و پدرش از یکدیگر دور شوند. لونی در عین حال به دایی‌اش عشق می‌ورزد و می‌خواهد شبیه او شود - واقعیتی که هاد از آن آگاه است و تا حدودی این موضوع را برای احساس بهتر کردنش مورد استفاده قرار می‌دهد. شاید این اصل مشکلات او باشد. او احساس نمی‌کند. نه برای خودش، نه برای معشوق‌هایش و نه برای خانواده‌اش - زندگی‌اش خالی است و نیومن به خوبی این احساس را منتقل می‌کند - بدون اینکه حتی نشانه‌ای از غم یا پشیمانی را به شخصیتش القا کند. اما تهدید بیماری به دام‌ها می‌رسد و آن فاجعه بالقوه شروع به تمرکز همه توجهات بر روی این رابطه خانوادگی ناکارآمد می‌کند و رویدادها هاد را به اولویت‌هایش می‌کشاند. آیا همه چیز خیلی دیر شده است؟ به نظر می‌رسد د وایلد چشم‌های داستان باشد. از دیدگاه او، رفتارهای اطرافش از مهربانی و محبت به خشونت و بی‌توجهی تغییر می‌کند. شخصیت معصوم و بی‌گناه او باعث می‌شود نقاط قوت و ضعف دیگران بیشتر به چشم بیاید و در نهایت، من تقریباً برای شخصیت غم‌انگیز و تنها نیومن احساس دلسوزی کردم. فکر می‌کردم ممکن است دشوار باشد که نسبت به هر شخصیتی که نیومن معمولاً جذاب بازی کند، احساس تنفر کنم، اما این عملکرد این کار را آسان کرد - دلیلی بر تنوع او. نیل به طور محدود در فیلم حاضر است، اما شخصیتش قوی و مصمم به تصویر کشیده شده و کمی آسیب‌پذیر است اما در نهایت به نقص‌های مردی که در نهایت نمی‌تواند به او اعتماد کند، آگاه است. همانطور که ما کمی بیشتر از داستان پس‌زمینه می‌آموزیم، شاید کمی هم برای کابوی بی‌راهه احساس همدردی کنیم. شاید هم نه.