فیلم 101 Dalmatians 1996

یک کلاسیک واقعی. چه کسی از این فیلم خوشش نمی‌آید؟ اگر هنوز آن را ندیده‌اید، به شدت توصیه می‌کنم که تماشا کنید. به ویژه برای کودکان. متأسفانه، این فیلم واقعاً فقط وسیله‌ای برای نمایش شخصیت فوق‌العاده مرموز گلن کلاز در نقش "کروئلا دیویل" است. او به خز علاقه زیادی دارد و هرچه خز نازک‌تر و کمیاب‌تر باشد، بهتر است. وقتی او متوجه می‌شود که جف دنیلز...

یک کلاسیک واقعی. چه کسی از این فیلم خوشش نمی‌آید؟ اگر هنوز آن را ندیده‌اید، به شدت توصیه می‌کنم که تماشا کنید. به ویژه برای کودکان. متأسفانه، این فیلم واقعاً فقط وسیله‌ای برای نمایش شخصیت فوق‌العاده مرموز گلن کلاز در نقش "کروئلا دیویل" است. او به خز علاقه زیادی دارد و هرچه خز نازک‌تر و کمیاب‌تر باشد، بهتر است. وقتی او متوجه می‌شود که جف دنیلز و جوئلی ریچاردسون ۱۰۱ داگ‌دار دارند، به این نتیجه می‌رسد که یک کت جدید نیاز دارد و چند نفر از دستیاران بی‌کفایتش را برای انجام کار ساده دزدیدن سگ‌ها می‌فرستد. گاهی اوقات فیلم خنده‌دار است، اما همه چیز به طرز قابل پیش‌بینی پیش می‌رود. یک بازیگر بریتانیایی قوی به این فیلم جان می‌بخشد، اما در واقع این فیلم بیشتر برای کودکان است و نمی‌تواند با انیمیشن اصلی رقابت کند. دی‌زنی عمق‌های انیمیشن کلاسیک خود را کاوش می‌کند و یک تبلیغ یک ساعته برای محصولات داگ‌دار خود ایجاد می‌کند. گلن کلاز به‌خوبی شخصیت کروئلا دیویل را به تصویر می‌کشد. او رئیس طراح مد آنیتا (جوئلی ریچاردسون) است. راجر (جف دنیلز) هم مانند آنیتا یک داگ‌دار دارد، اما در طراحی بازی‌های ویدیویی موفق نیست و در لندن زندگی می‌کند. آنیتا و راجر با هم ملاقات می‌کنند و سگ‌هایشان، پونگو (سگ او) و پردی (سگ او) نیز عاشق می‌شوند. آنیتا و راجر ازدواج می‌کنند و باردار می‌شوند. پونگو و پردی نیز ازدواج کرده و باردار می‌شوند. پردی بیچاره پانزده توله‌سگ به دنیا می‌آورد، در حالی که جوآن پلاورایت در نقش پرستار مراقب آن‌هاست. کروئلا بازمی‌گردد و پیشنهاد می‌دهد که توله‌سگ‌ها را بخرد. او که الهام‌گرفته از یکی از طراحی‌های آنیتا است، قصد دارد یک کت خز بزرگ از آن‌ها بسازد. او و دستیارانش توله‌سگ‌ها را جمع‌آوری کرده‌اند و این پانزده توله‌سگ نهایی به او کمک خواهند کرد تا لباسش را بسازد. آنیتا و راجر حاضر به فروش نمی‌شوند. توله‌سگ‌ها توسط دستیارانش، جسپر (هیو لوری) و هوراس (مارک ویلیامز) دزدیده می‌شوند، که دقیقاً شبیه شخصیت‌های انیمیشن از فیلم بهتری از دیزنی هستند. پایان بسیار طولانی فیلم یک صحنه نجات بزرگ است، زیرا توله‌سگ‌ها با کمک حیوانات دیگر به فرار کمک می‌شوند، در حالی که کروئلا، دستیارانش و یک تاکسیدرم بی‌صدا و روان‌پریش به نام اسکنر (جان شراپنل) در تعقیب آن‌ها هستند. نویسنده فیلم‌نامه جان هیوگز از عنصر "خانه تنها" خود، یعنی آسیب دیدن مردان بزرگسال توسط موجودات نازنین، به‌حدی استفاده کرده که فکر کردم دارم یک دنباله غیررسمی می‌بینم. اما کارگردان استیون هِرک به اندازه کریس کلمبوس توانمند نیست. در حالی که کلمبوس معمولاً کارگردانی خوب است، هرک در کارش سردرگم است و نمی‌داند چه چیزی را باید به‌گونه‌ای ضبط کند که تماشاگران را بخنداند. صحنه‌ای که آنیتا و راجر پس از خراب کردن دوچرخه‌هایشان به خاطر سگ‌های فراری با هم ملاقات می‌کنند، به‌حدی کش آمده که به طرز آزاردهنده‌ای طولانی شده است. تدوین فیلم نیز منسجم نیست، زیرا هرک بین دوربین‌های مختلف جابجا می‌شود و به‌جای اینکه به بازیگران اجازه دهد خنده‌دار باشند، به نزدیک‌نماهای "کارهای خنده‌دار" می‌پردازد. دنیلز و ریچاردسون در این میان گم می‌شوند و هیچ تأثیری بر تماشاگر نمی‌گذارند. گلن کلاز واقعاً برای این نقش مناسب است و با لباس‌ها و موهای شگفت‌انگیز، اما به نظر می‌رسد که او نیز محدود شده است. فیلم‌سازان نمی‌توانند تصمیم بگیرند که آیا تماشاگرانشان کودکان بی‌گناه هستند یا والدین خسته‌شان. برخی از دیالوگ‌ها تند و زننده است، مانند نقشه‌های شرورت برای توله‌سگ‌ها، اما این با شیرینی بیش از حد در بسیاری از صحنه‌ها، از جمله پایان، تعادل برقرار شده است. همچنین چندین کلیپ از دیگر فیلم‌های دیزنی در فیلم وجود دارد، اما این به‌نظر نمی‌رسد که شوخی داخلی باشد، بلکه بیشتر به‌عنوان تبلیغ رایگان برای ویدیوهای دیگر دیزنی جلوه می‌کند. در نهایت، "۱۰۱ داگ‌دار" در تحقق نیاتش ناموفق است. کلاز تقریباً از زنجیرهای بی‌کیفیتی باز می‌شود، اما واقعاً بازنده اصلی اینجا تماشاگران هستند. هرچند توله‌سگ‌ها واقعاً دوست‌داشتنی هستند. فیلم کلاسیک والت دیزنی، "۱۰۱ داگ‌دار"، شاید کاملاً اصیل نباشد زیرا بر اساس کتاب قبلی ساخته شده است، اما شخصیت‌هایش را به محبوب‌ترین‌ها تبدیل کرده است، به‌ویژه پونگو و پردی. این فیلم شما را مجذوب تمام توله‌سگ‌های دوست‌داشتنی مانند لاکی، پنی، پچ و فرکلز می‌کند. انیمیشن فوق‌العاده است و موسیقی به حدی مناسب است که داستان را تحت‌الشعاع قرار نمی‌دهد، اما آهنگ به یاد ماندنی کروئلا دیویل را به ما می‌دهد. صحبت از شرور، کروئلا یک شخصیت نمادین و فوق‌العاده است، و هوراس و جسپر به دینامیک فوق‌العاده این سه نفر اضافه می‌کنند. این فیلم از ابتدا تا انتها تجربه‌ای دلپذیر است، یک کلاسیک کامل که موفق به جذب تماشاگران شده و یکی از موفقیت‌های والت دیزنی است. به جلوتر که برویم، فیلم‌های لایو اکشن "۱۰۱ داگ‌دار" و "۱۰۲ داگ‌دار" بر اساس کارتون ساخته شده‌اند و نگاهی تازه به داستان ارائه می‌دهند، که در آن بازی گلن کلاز در نقش کروئلا دیویل به‌ویژه برجسته است. اگرچه این فیلم‌ها ممکن است چند حفره داستانی داشته باشند، اما هنوز هم سرگرمی‌های درجه یکی هستند. دنباله "۱۰۱ داگ‌دار قسمت ۲ در سری انیمیشن" بر ماجراهای پچ در لندن تمرکز دارد و بعد جدیدی به داستان محبوب اضافه می‌کند. هرچند که سری انیمیشن ممکن است به ارتفاعات اصلی یا فیلم‌ها نرسد، اما برای طرفداران این مجموعه هنوز هم ارزش دیدن دارد. در مجموع، چهار فیلم با هم تجربه‌ای لذت‌بخش و شگفت‌انگیز ایجاد می‌کنند. آن‌ها قطعاً ارزش بررسی را دارند و داستان پچ لایه‌ای اضافی از سرگرمی را به دنیای محبوب داگ‌دار اضافه می‌کند.