فیلم I Still See You 2018

بارها پیش آمده که فیلم‌هایی با ایده‌های عالی وجود داشته باشند، اما اجرای آن‌ها به هیچ وجه با پتانسیلشان همخوانی نداشته باشد. «من هنوز تو را می‌بینم» درباره دنیایی است که در آن یک «رویداد» در شیکاگو رخ داده است (نمی‌دانم هالیوود چه مشکلی با این شهر دارد) که در آن، روح‌ها ناگهان قابل مشاهده شده‌اند، اما فقط برای چند دقیقه و در حال انجام...

بارها پیش آمده که فیلم‌هایی با ایده‌های عالی وجود داشته باشند، اما اجرای آن‌ها به هیچ وجه با پتانسیلشان همخوانی نداشته باشد. «من هنوز تو را می‌بینم» درباره دنیایی است که در آن یک «رویداد» در شیکاگو رخ داده است (نمی‌دانم هالیوود چه مشکلی با این شهر دارد) که در آن، روح‌ها ناگهان قابل مشاهده شده‌اند، اما فقط برای چند دقیقه و در حال انجام کارهای روزمره‌ای که در زمان حیاتشان انجام می‌دادند. ۱۰ سال پس از «رویداد» و با بروز مشکلاتی در یک برنامه دولتی، فیلم داستان ورونیکا کلدِر (با بازی بلا تورن) را دنبال می‌کند که پدرش در میان صدها و شاید هزاران نفر دیگر فوت کرده است. او یک نوجوان عادی است که در دنیایی زندگی می‌کند که دولت فدرال اداره‌ای به نام «امور طیفی» دارد و به دبیرستان می‌رود. در آنجا، او تحت تأثیر کرک لین (با بازی ریچارد هارمون)، که به عنوان یک حقیقت‌جو شناخته می‌شود، قرار می‌گیرد. او معتقد است که چیزهای بیشتری در حال وقوع است، چرا که روح‌های بیشتری، که به آن‌ها «رمز» (کوتاه‌شده از «بازمانده») گفته می‌شود، در حال ظاهر شدن هستند، برخلاف اعتقاد مقامات که معتقدند آن‌ها با گذشت زمان محو خواهند شد. قوانینی درباره این روح‌ها وجود دارد که توسط معلم تاریخ آقای بیتنر (با بازی درموت ملوینی) توضیح داده می‌شود: روح‌ها نمی‌توانند با افراد زنده تعامل داشته باشند و نمی‌توانند عادات یا الگوهای خود را تغییر دهند. در همین حین، ورونیکا در دستشویی با یک روح ملاقات می‌کند که نه تنها قبلاً او را ندیده است، بلکه روی آینه یک هشدار می‌نویسد: «فرار کن»، هرچند نام برایان به ذهنش خطور می‌کند. او از کرک کمک می‌خواهد و او reluctant به کمک کردن موافقت می‌کند و به زودی آن‌ها کلاه‌های خود را برمی‌دارند و ابتدا تحقیقات می‌کنند که چگونه می‌توانند تصویری از او بگیرند و سپس به گذشته‌اش می‌پردازند که بسیار تاریک است؛ مظنون به خفگی دو دختر نوجوان و پیوندی را کشف می‌کنند: هر دو دختر در ۲۹ فوریه متولد شده‌اند که به طور تصادفی روز تولد ورونیکا نیز هست. بنابراین به نظر می‌رسد که برایان، که به نظر می‌رسد خودکشی کرده در حالی که مقامات در حال نزدیک شدن به او بودند، در حال تعقیب او است و زندگی‌اش در خطر است. با یک پیش‌زمینه جالب، من به دیدن «من هنوز تو را می‌بینم» علاقه‌مند شدم چون طرفدار بلا تورن هستم. در حالی که او بد نبود، ریچارد هارمون هم بد نبود (که بیشتر به خاطر نقش‌اش در «The 100» شناخته می‌شود)، اما هیچ‌کدام از این بازیگران جوان نتوانستند از پس یک فیلمنامه ضعیف با یک چرخش کاملاً قابل پیش‌بینی برآیند که هر کسی می‌توانست دو مایل دورتر از آنچه که راز داستان مشخص می‌شود، آن را ببیند (یعنی قتل دختران به دست برایان). خوب، اکنون می‌خواهم این را فاش کنم، پس اگر نمی‌خواهید بدانید، به جلو برگردید. بنابراین، قاتل در نهایت آقای بیتنر است که توسط بازیگر کهنه‌کار درموت ملوینی بازی می‌شود. در این نقش، ملوینی خوب بود هرچند با چنین چرخش احمقانه‌ای مواجه شده بود و نمی‌توانم او را به خاطر انتخاب این نقش بیش از حد سرزنش کنم (به نظر می‌رسد گدایی نمی‌تواند انتخاب کند) و به اضافه توهین به صدمات، درست مانند اینکه هرگز دنباله‌ای برای هیجان‌انگیز «ربوده‌شده» با تیلور لاتنر نخواهیم دید، «من هنوز تو را می‌بینم» هم به دنبال دنباله‌سازی است. مطمئن نیستم که آیا دنباله‌ای خواهد داشت مگر اینکه مخاطبی در ویدیوهای خانگی پیدا کند (این فیلم موفق شد ۱ میلیون دلار در خارج از کشور به دست آورد؛ در حالی که تنها ۱٫۳۵۹ دلار در ایالات متحده). به هر حال، این فیلم بر اساس رمانی به نام «قلبم را هزار بار بشکن» از دنیل واترز ساخته شده و فیلمنامه‌اش توسط جیسون فاکس، نویسنده داستان «زن شگفت‌انگیز» نوشته شده و کارگردانی آن بر عهده اسکات اسپر بوده است، کارگردانی که فیلم‌های احساسی «Midnight Sun» (که همچنین با بازی تورن است) و «Step Up Revolution» را ساخته است. واقعاً رزومه‌ای درخشان نیست... و بله، متأسفانه هر دو فیلم را دیده‌ام. حالا این فیلم سوم است.