فیلم The Expendables 2 2012

این فیلم بیشتر از دو چیز برای تماشا دارد: اکشن و دیدن دوباره‌ی قهرمانان قدیمی. برای من، عمدتاً به خاطر اکشن بود، چون برخی از این قهرمان‌های قدیمی واقعاً به سن و سال خود نزدیک می‌شوند. به‌خصوص استالونه، دلف و "شوارتزنگر" که دیگر به سن و سالی رسیده‌اند که برای این نوع نقش‌ها مناسب نیستند. در عوض، چاک نوریس و ژان کلود ون دام واقعاً...

این فیلم بیشتر از دو چیز برای تماشا دارد: اکشن و دیدن دوباره‌ی قهرمانان قدیمی. برای من، عمدتاً به خاطر اکشن بود، چون برخی از این قهرمان‌های قدیمی واقعاً به سن و سال خود نزدیک می‌شوند. به‌خصوص استالونه، دلف و "شوارتزنگر" که دیگر به سن و سالی رسیده‌اند که برای این نوع نقش‌ها مناسب نیستند. در عوض، چاک نوریس و ژان کلود ون دام واقعاً آن‌قدرها هم پیر به نظر نمی‌رسیدند و بروس ویلیس هم نقشی داشت که سنش او را نامتناسب نشان نمی‌داد. این فیلم تقریباً شبیه فیلم اول «مردان بی‌قاعده» است؛ داستانی حداقلی برای ایجاد یک سری اکشن. و در واقع اکشن در این فیلم به وفور وجود دارد و به‌خوبی اجرا شده است، هرچند همیشه هم واقع‌گرایانه نیست. به‌طور کلی به نظر می‌رسد که "نقد نویسان" این فیلم را بیشتر از فیلم قبلی پسندیدند. این را نمی‌فهمم، چون فکر می‌کنم این دو فیلم بسیار مشابه بودند و اگر بخواهیم قضاوت کنیم، فیلم قبلی بهتر بود با داستانی کمی منسجم‌تر و معقول‌تر. به‌عنوان مثال، در این فیلم، دوستان قدیمی ناگهان از nowhere ظاهر می‌شوند و با نمایش‌های "جادویی" از قدرت آتش به کمک می‌آیند، که این حس می‌دهد که این صحنه فقط برای وارد کردن بازیگر به فیلم قرار داده شده است... که احتمالاً همین‌طور است. اما من شکایتی ندارم. من یک فیلم اکشن تمام عیار می‌خواستم و همین را به‌دست آوردم. پر از اکشن، دیالوگ‌های مردانه و جوک‌های پیش پا افتاده (من واقعاً از نظر شوارتزنگر درباره آن ماشین "اسمارت" که در فرودگاه می‌رانند لذت بردم). و البته پر از ارجاعات به فیلم‌های دیگر (رمبو، ترمیناتور...) و موارد دیگر نیز بود. حتی موفق شدند یک نقل قول از دوک نوک‌ام هم در آن بگنجانند. من در تماشای این فیلم به شدت لذت بردم.