فیلم 5 to 7 2014

این فیلم در زمان و مکان درستی قرار دارد، اما درباره شخصیت‌ها چه می‌توان گفت؟ آیا این فیلم بر اساس یک کتاب مشهور ساخته شده است؟ پاسخ ساده است: خیر. این اثر صرفاً یک کار سینمایی است که توسط یک کارگردان تازه‌کار نوشته و کارگردانی شده است. داستانی بسیار منحصر به فرد و یکی از فیلم‌های مستقل زیبا در سال ۲۰۱۵ که نیاز به شناخت بیشتری...

این فیلم در زمان و مکان درستی قرار دارد، اما درباره شخصیت‌ها چه می‌توان گفت؟ آیا این فیلم بر اساس یک کتاب مشهور ساخته شده است؟ پاسخ ساده است: خیر. این اثر صرفاً یک کار سینمایی است که توسط یک کارگردان تازه‌کار نوشته و کارگردانی شده است. داستانی بسیار منحصر به فرد و یکی از فیلم‌های مستقل زیبا در سال ۲۰۱۵ که نیاز به شناخت بیشتری دارد. اولین نکته‌ای که هر کسی که تصمیم به تماشای این فیلم می‌گیرد باید مد نظر داشته باشد این است که ذهنش را باز نگه دارد، زیرا اکثر افراد ممکن است آن را به عنوان یک پروپاگاندای بی‌خدایی در نظر بگیرند. اما من می‌گویم که این فیلم به هر طریقی که بخواهید قابل تفسیر است. این فیلم به طور قابل توجهی شبیه به فیلم بریتانیایی «۷.۳۹» است. هر دو فیلم کاملاً متفاوت از یکدیگر هستند، جز اینکه زمان‌بندی داستان در عنوان‌هایشان مشخص است. بله، ۵ تا ۷ ساعتی است که دو نفر در غروب ملاقات می‌کنند. همه چیز زمانی آغاز می‌شود که یک نویسنده جوان به نام برایان در اوایل بیست سالگی با زنی به نام آریل در اوایل سی‌سالگی در کنار جاده ملاقات می‌کند و بلافاصله دوستان می‌شوند. به نظر می‌رسد سرنوشت آنهاست که یکدیگر را پیدا کنند. پس از این دیدار ابتدایی، آنها تصمیم می‌گیرند هر روز در همان زمان ملاقات کنند. رابطه جدید آنها بر اساس هزاران سال تمدن بشری نیست، بلکه فراتر از آن با درک متقابل است. وقتی که قوانین شکسته می‌شود، ترک‌ها شروع به نمایان شدن می‌کنند و همه چیز پس از یک سری چرخش‌ها در داستان به پایان می‌رسد. نتیجه‌گیری قابل پیش‌بینی است، اما بسیار مناسب و با کیفیت بالا. > "زندگی مجموعه‌ای از لحظات است. > ایده این است که تا جایی که می‌توانید لحظات خوب بیشتری داشته باشید." مانند اکثر فیلم‌ها، این فیلم با یک روایت پس‌زمینه درباره وضعیت مرد داستان آغاز می‌شود. چگونگی آغاز همه چیز، سپس در ۱۵ دقیقه ابتدایی، پیچش‌های کوچکی در روند داستان اتفاق می‌افتد و چند شخصیت دیگر هم معرفی می‌شوند. اما در طول فیلم، بر یک رابطه تمرکز دارد و جوی خاص را برای تمرکز بر یک خط داستانی حفظ می‌کند. اگر به دین اعتقاد ندارید، این فیلم نمی‌تواند فیلمی جشن‌گرفته‌شده برای شما یا افرادی مانند شما باشد. محتوای آن بسیار حساس بود، حتی برای بی‌خدایان. این فیلم شباهت زیادی به فرهنگ هیپی دارد، اما تنها در زمینه رابطه، به‌ویژه از دیدگاه «یک زندگی - یک همسر». در برخی زوایا، این فیلم به نظر می‌رسد که تقابل دو فرهنگ را نشان می‌دهد، اما به ویژه از منظر فرانسوی، این درست نیست زیرا داستان در نیویورک اتفاق می‌افتد. این فیلم قابل بحث است، اما اگر فیلم «Hall Pass» را در نظر بگیرید، مفهوم این فیلم چندان متفاوت نیست. من شنیده‌ام که در مناطق روستایی چین، برادران به دلیل عدم تعادل جنسیتی شدید ناشی از سیاست یک فرزند، با یک زن ازدواج می‌کنند. بنابراین این موضوع برای برخی افراد عجیب نیست. این فیلم ممکن است تنها در یک بخش خاص از تماشاگران پذیرفته شود، اما فقط یک مسأله زمان است تا به تعداد بیشتری از افراد پذیرفته شود. من درباره فحشا نمی‌دانم، اما قطعاً این موضوع، خیانت در ازدواج را از بین خواهد برد. > "فکر می‌کنم دو نیرویی که هرگز نمی‌خواهید با آنها مبارزه کنید وجود دارد. > یکی مادر طبیعت است. دیگری عشق." این فیلم دارای جملات فوق‌العاده‌ای بود. می‌دانید که من جملات خوب را از فیلم‌هایی که می‌بینم جمع‌آوری می‌کنم، بنابراین بارها و بارها مکث کردم. این فیلم به‌طور عاطفی به شدت تأثیرگذار است، به این معنا که نمی‌توانید اشک‌تان را کنترل کنید، اما احساسات عمیق‌تری را در قلب‌تان حس می‌کنید. بنابراین به رغم موضوعی که برای سبک زندگی اجتماعی کنونی نامناسب است، از نظر رومانتیک جذاب است. این فیلم درباره درست و غلط نیست، بلکه درباره تعهد به قسمی است که فردی گرفته است. نه به کسی آسیب برسانید، حتی اگر خودتان از یک اشتباه آسیب ببینید. اما دوباره، این فیلم نه تنها درباره اشتباهات است، بلکه درباره احترام به خواسته‌های فردی برای اینکه احساس خوشحالی کنند. اگر دین را از کتاب قوانین اجتماعی حذف کنید، این فیلم ممکن است منطقی باشد. فکر می‌کنم این فیلم هر چه بیشتر قدیمی شود، نسل‌های آینده آن را به عنوان یکی از آثار پیشرفته در زمینه سبک زندگی آن زمان خواهند شناخت. شاید این بهترین فیلم آنتون یلچین باشد که تاکنون دیده‌ام. اجرای فوق‌العاده او همراه با بازیگر فرانسوی که بسیار زیبا بود، به ویژه لبخندهایش که جو فیلم را تنظیم می‌کرد. حضور کوتاه چند هنرمند باتجربه هم بسیار خوب بود. دوست داشتم آلیویا تیرلبی بیشتر در فیلم باشد، اما او هم مانند یک شخصیت فرعی دیگر بود. با این حال، خوشحال شدم که بعد از مدت‌ها او را دیدم، هرچند «درد» فقط چند سال پیش منتشر شده بود. همانطور که اشاره کردم، مردم با دیدگاه‌های خود به آن نگاه می‌کنند. مهم نیست به چه چیزی اعتقاد دارید، اما تمام چیزی که می‌گویم این است که این یک فیلم فوق‌العاده است، بنابراین لطفاً اختلافات‌تان را کنار بگذارید و آن را تماشا کنید. جوانان ممکن است به این فیلم بیشتر از افراد مسن علاقه‌مند شوند، عمدتاً به این دلیل که در ۵۰ سال گذشته سبک زندگی فرهنگی به شدت پیشرفت کرده و آزادتر برای ابراز احساسات شده است. اگر آن را یک فیلم ساده ولی غیرمعمول سرگرم‌کننده مانند صدها فیلم دیگر در نظر بگیرید، هیچ مشکلی نخواهد بود. به یاد داشته باشید که این فیلم همچنین یک کمدی تاریک است، بنابراین پر از صحنه‌های سرگرم‌کننده است. به نظرم تقریباً یک شاهکار بود، اما واقعیت این است که به دلیل اینکه یک درام رمانتیک غیرسنتی است، به این دلیل در نظر من یک شاهکار نیست. با این حال، این فیلم باید دیده شود و من این را انکار نمی‌کنم. ۹/۱۰