فیلم The Last Family 2016

این یک خانواده دیوانه‌وار است. این واقعاً چیز عجیبی بود. نمی‌توانستم باور کنم که آن را دیدم. چالش‌برانگیز بود، اما انجامش دادم. وقتی یک فیلم بیوگرافی ساخته می‌شود، مطمئناً دلیلی محکم پشت آن وجود دارد. این می‌تواند یک پیام مثبت باشد یا برجسته کردن نکات منفی یا رویدادهای تاریخی مهم. اما همیشه به این بستگی دارد که چقدر درباره آن شخصی که فیلم به تصویر کشیده،...

این یک خانواده دیوانه‌وار است. این واقعاً چیز عجیبی بود. نمی‌توانستم باور کنم که آن را دیدم. چالش‌برانگیز بود، اما انجامش دادم. وقتی یک فیلم بیوگرافی ساخته می‌شود، مطمئناً دلیلی محکم پشت آن وجود دارد. این می‌تواند یک پیام مثبت باشد یا برجسته کردن نکات منفی یا رویدادهای تاریخی مهم. اما همیشه به این بستگی دارد که چقدر درباره آن شخصی که فیلم به تصویر کشیده، می‌دانید. اگر او فردی مشهور باشد، اما در کشور شما شناخته شده نباشد، بله، قطعاً تمایل دارید از طریق این فیلم درباره‌اش بیشتر بیاموزید. این برای من همین‌طور بود، اما دقیقاً اینطور نشد. این فیلم داستان زندگی یکی از نقاشان مشهور لهستانی قرن گذشته را روایت می‌کند. عمدتاً بر روی او، خانواده‌اش و سبک زندگی کلی آن‌ها تمرکز دارد. این فیلم شیک نبود، اما دیوانه‌وار بود. بله، نتوانستم تمام فیلم را درک کنم و فکر می‌کردم چرا کسی باید فیلمی این‌چنین بسازد. سپس تا صحنه پایانی، فکر کردم که ارزش تماشا دارد. علاوه بر این، از نحوه پایانش شوکه شدم؛ بعد از دو ساعت دیوانگی خانوادگی. بله، پایان فیلم شبیه به یک ژانر دیگر بود. می‌توانید آن را یک کمدی سیاه بدانید، که واقعاً این‌گونه نیست، اما به دلایلی تا صحنه پایانی این حس را به شما می‌دهد. این فیلم داستان سه دهه آخر زندگی زدیسیلاو بژینسکی را روایت می‌کند. داستان از دهه 70 شروع می‌شود، جایی که پسرش به آپارتمان جدیدی نزدیک می‌شود. اما او دچار مشکلاتی است که به خودکشی می‌اندیشد. سپس مادر سالخورده‌اش نیاز به مراقبت دارد. بنابراین، به‌طور کلی همیشه یک مشکل در خانواده وجود دارد. این دیوانگی در طول چند دهه بعد ادامه دارد. با گذشت سال‌ها و تغییر تکنولوژی، این خانواده نیز تغییر می‌کند، اما از نظر قدرت کوچک می‌شود. تا میانه دهه 2000 که روایت با یک چرخش غیرمنتظره متوقف می‌شود. > ❝هر جا که می‌روم، باید مثل دیگران رفتار کنم، کاری که همه انجام می‌دهند را انجام دهم. باید نقشی بازی کنم تا چیزهایی که می‌خواهم را به دست آورم یا محبوب شوم. باید ادامه دهم. نمی‌توانم از این وضعیت خارج شوم.❞ هرچه بیشتر به یاد می‌آورم، بیشتر آن را دوست داشتم. با من موافقید که فیلم در ابتدا خسته‌کننده بود. نه فقط در ابتدا، بلکه تقریباً تمام آن. اما ارزش فیلم بعد از تماشای آن مشخص می‌شود و همانطور که گفتم، وقتی صحنه‌ها را در ذهنتان تحلیل می‌کنید، دیدگاهتان تغییر می‌کند. صحنه آغازین و پایانی کاملاً متضاد هستند. این نکته قوت فیلم است و معنای عنوان را به خوبی نشان می‌دهد. به هر حال، صحنه پایانی ناگهانی و خشن بود. برای بچه‌ها مناسب نیست. این فیلم اولین تجربه بلند سینمایی کارگردان است. او خوب بود. در حین تماشای فیلم، فکر می‌کردم نویسندگی ضعیف است. یکی از درس‌هایی که در زندگی آموخته‌ام این است که هیچ‌گاه نباید فیلمی را بر اساس پوستر، خلاصه داستان یا بازیگران و تیم تولید آن قضاوت کرد، و همچنین نه تنها بعد از تماشای چند دقیقه از آغاز آن. در چند مورد، بودجه‌ها نیز تأثیرگذار هستند. بنابراین، کلید این فیلم صبر است. نشستن به مدت بیش از صد دقیقه به‌طور آرام باعث می‌شود تفاوتی ایجاد شود، همان‌طور که برای من اتفاق افتاد. اما این به این معنا نیست که همه در پایان آن را دوست خواهند داشت. این فیلم کمی شبیه به یک مستند به نظر می‌رسد، زیرا دارای روایت‌هایی از نوع فیلم‌های مستند در برخی قسمت‌ها است. بازیگران فوق‌العاده بودند. به‌طوری که کل فیلم در چند آپارتمان با چند شات در مکان‌های دیگر فیلم‌برداری شده است. این بدان معناست که داستان به‌طور قاطع خانواده را رمزگشایی می‌کند و چیز دیگری ندارد. پایان فیلم غم‌انگیز بود و نتوانستم آن را تحمل کنم. اما فیلم فقط حقیقت را بیان می‌کرد. این فیلم برای توصیه مناسب نیست، اما قطعاً ارزش تماشا را دارد اگر به دنبال یک زمان خوب نیستید، منظورم این است که از تماشای آن لذت ببرید. _8/10_