فیلم The African Queen 1951

غول‌های پرده نقره‌ای یک فیلم بزرگ را ارائه می‌دهند. در جنگ جهانی اول، در شرق آفریقا، پس از کشته شدن برادرش به دست نیروهای آلمانی، روز سایر به کاپیتان جدی و سخت‌گیر قایق بخار، چارلی آلنات، وابسته است تا او را به‌طور ایمن از خطر دور کند و به تمدن برساند. مشکل این است که آن‌ها در ایده‌ها و شیوه‌های خود کاملاً متفاوت هستند؛ او یک...

غول‌های پرده نقره‌ای یک فیلم بزرگ را ارائه می‌دهند. در جنگ جهانی اول، در شرق آفریقا، پس از کشته شدن برادرش به دست نیروهای آلمانی، روز سایر به کاپیتان جدی و سخت‌گیر قایق بخار، چارلی آلنات، وابسته است تا او را به‌طور ایمن از خطر دور کند و به تمدن برساند. مشکل این است که آن‌ها در ایده‌ها و شیوه‌های خود کاملاً متفاوت هستند؛ او یک مبلغ متعهد است، در حالی که او مردی سخت‌کوش و مشروب‌خوار با نگاهی نافذ است. اما هرچه بیشتر به سمت پایین رودخانه پیش می‌روند، یک اتحاد غیرمنتظره بین آن‌ها شکل می‌گیرد، هم در شخصیت‌ها و هم در اشتیاقشان برای مقابله با آلمانی‌ها! به‌طور قطع، «ملکه آفریقا» از همان ابتدای کار با یک مزیت بزرگ شروع می‌کند! زیرا داشتن همفری بوگارت و کاترین هپبورن به‌عنوان بازیگران اصلی یک مزیت بزرگ است، در حالی که کارگردانی جان هیوستون هم بر شانس موفقیت فیلم می‌افزاید. خوشبختانه تاریخ و زمان نشان می‌دهند که تمام افرادی که در این اثر حضور داشتند، تصویری بسیار دلپذیر و هیجان‌انگیز را خلق کردند. اما این فیلم بیشتر به‌عنوان یک تصویر جذاب و جالب شناخته می‌شود تا صرفاً یک ملاقات از غول‌های هالیوود. این فیلم توسط هیوستون و جیمز ایجی بر اساس رمانی از سی. اس. فورستر اقتباس شده و به نظر می‌رسد که هدف اصلی این بوده که آن را به‌عنوان یک درام محض فیلم‌برداری کنند، اما به‌دلیل طراحی ستاره‌ها یا رویکردی که با شرایط پیش آمد، فیلم به درامی ترکیبی با لحظات طنز تبدیل شده است. از نظر شخصیت‌پردازی، «ملکه آفریقا» همتایان کمی دارد، به‌ویژه در سینمای دهه 50. همچنین داستان عالی و لوکیشن‌های کار شده در کنگو و اوگاندا که به‌خوبی توسط هیوستون و عکاسش، جک کاردیف، به تصویر کشیده شده است، به جذابیت فیلم افزوده است. جریان جادویی فیلم، درست مانند حرکت «ملکه آفریقا» (قایق) در رودخانه، به‌صورت بی‌دردسر ادامه می‌یابد و بی‌هیچ ادعایی بیان می‌کند که این داستان به‌قدری انسانی است که احتمالاً دوباره شاهد آن نخواهید بود. برخی از منتقدان بدبین به بخش‌های قدیمی فیلم که در استودیو ساخته شده‌اند اشاره می‌کنند و آن را دلیلی برای عدم لقب "کلاسیک" به این فیلم می‌دانند، اما واقعاً این تنها یک مشکل است اگر بخواهید از زیبایی هر کادر دیگر فیلم کم کنید. از بوگارت با حالت‌های طنزآمیزش گرفته تا هپبورن و هنر بازیگری‌اش، این فیلم یک لذت خالص است و به‌حق شایسته قرار گرفتن در فهرست بهترین فیلم‌های تاریخ سینما است. به‌تازگی این فیلم را در BFI لندن دیدم و روی پرده بزرگ واقعاً عالی به نظر می‌رسید. در واقع، این فیلم داستانی دو نفره با بازیگران افسانه‌ای همفری بوگارت و کاترین هپبورن است که باید از نیروهای آلمانی جنگ جهانی اول در شرق آفریقا فرار کنند و این کار را با قایقی که با آدامس و کمی شانس خوب به هم چسبیده‌اند، انجام می‌دهند! رابرت موری در ابتدای فیلم نقش کوچکی دارد و به‌خوبی آن را ایفا می‌کند، و ما را برای یک ماجرای هیجان‌انگیز آماده می‌کند که در نهایت به غیرمحتمل‌ترین داستان عاشقانه‌ای تبدیل می‌شود که تا به حال دیده‌اید. جان هیوستون کار فوق‌العاده‌ای با شخصیت‌های سی. اس. فورستر انجام داده است - آن‌ها جذاب هستند، سفر جذاب است و پایان داستان، هرچند کمی قابل پیش‌بینی، لبخند را به لب‌های شما می‌آورد. این فیلم در ابتدا برای دیوید نیون و بت دیویس برنامه‌ریزی شده بود، اما تصور اینکه آن‌ها بتوانند به خوبی این دو بازیگر عمل کنند سخت است! **فیلمی بسیار آمریکایی در آفریقایی که هنوز تحت سلطه اروپایی‌هاست.** این فیلم در آفریقای مستعمراتی در طول جنگ جهانی اول و در نزدیکی منطقه دریاچه تانگانیکا، جایی که مرزهای مستعمرات رودزی (بریتانیایی)، کنگو بلژیکی و تانگانیکا (آلمانی) شکل گرفته است، رخ می‌دهد. همه چیز با حمله آلمانی‌ها به یک روستای بومی رودزیایی که مبلغ‌های پروتستان در آن مستقر بودند، آغاز می‌شود. پس از حملات، مکان را یک قایق‌ران انگلیسی که صاحب یک بارج بخار به نام “ملکه آفریقا” است، بازدید می‌کند. او خواهر مبلغ کشته‌شده را جمع‌آوری کرده و با هم تصمیم می‌گیرند به دریاچه بروند و به یک کشتی نظامی آلمانی که مانع عبور کشتی‌های بریتانیایی شده است، حمله کنند. در حال حاضر فراموش‌شده، این یکی از آن فیلم‌های ماجراجویانه ارزان است که افرادی غیرمنتظره را در حال انجام اعمال قهرمانانه غیرضروری به تصویر می‌کشد و هیچ کس در شرایط عادی از انجام آن‌ها خودداری نمی‌کند. این مشکل اصلی در فیلمنامه است و تنها چیزی است که فیلم واقعاً در آن اشتباه می‌کند: هیچ دلیل منطقی برای اقدام آن‌ها و حمله به آلمانی‌ها وجود ندارد، جز میهن‌پرستی احمقانه. با این حال، این فیلم پر از ماجراجویی‌های خوب و لحظات طنز و خطر است که به‌طور حتم مخاطب را سرگرم خواهد کرد. این فیلم دارای دو بازیگر بزرگ است که در یک تلاش کوچک و کمتر مهم برای حرفه‌هایشان ایفای نقش می‌کنند: همفری بوگارت فوق‌العاده و به‌قدر کافی قابل قبول است، به جز اینکه او به‌وضوح آمریکایی است و در وسط آفریقا قرار دارد که کاملاً تحت کنترل اروپایی‌ها بود. یک بازیگر انگلیسی و یک شخصیت انگلیسی می‌توانستند قانع‌کننده‌تر باشند. کاترین هپبورن نیز کار با قدرت و شخصیت فوق‌العاده‌ای را به ما ارائه می‌دهد. همچنین احساس کردم که او ممکن است بهترین انتخاب برای شخصیت نباشد، زیرا جایی برای آمریکایی‌ها در این فیلم وجود ندارد. با این حال، بازیگر تلاش زیادی کرده و کار بسیار خوبی ارائه می‌دهد. از نظر فنی، این فیلم دارای merits زیادی است: فیلم‌برداری در آفریقا، تیم فنی با مشکلات عظیمی از انواع مختلف برای به‌پایان رساندن موفقیت‌آمیز تولید روبه‌رو شد، از جمله یک سری بیماری‌های گرمسیری و مشکلات لجستیکی که به‌سختی می‌توانیم تصور کنیم. تصویربرداری فوق‌العاده است و فیلم بصری زیبا به نظر می‌رسد. دکورها و لباس‌ها قانع‌کننده‌اند و موسیقی متن به‌خوبی کار می‌کند.