فیلم Fireproof 2008

به نظر می‌رسد کاترین هولت (با بازی ارین بتیا) به خوبی مشکل ازدواجش با کلب (با بازی کرک کامرون) را بیان می‌کند: «نمی‌توانی از من انتظار داشته باشی هر روز کار کنم و خریدهای خانه را انجام دهم در حالی که تو به زباله‌های اینترنتی نگاه می‌کنی و در مورد قایق رویایی می‌پردازی.» او به نکته‌ای اشاره می‌کند، یا بهتر بگوییم، به دو نکته. طبق گفته...

به نظر می‌رسد کاترین هولت (با بازی ارین بتیا) به خوبی مشکل ازدواجش با کلب (با بازی کرک کامرون) را بیان می‌کند: «نمی‌توانی از من انتظار داشته باشی هر روز کار کنم و خریدهای خانه را انجام دهم در حالی که تو به زباله‌های اینترنتی نگاه می‌کنی و در مورد قایق رویایی می‌پردازی.» او به نکته‌ای اشاره می‌کند، یا بهتر بگوییم، به دو نکته. طبق گفته او، کلب «یک سوم حقوقش را برای خرید قایقی که به آن احتیاجی نداریم پس‌انداز می‌کند. او ۲۴ هزار دلار پس‌انداز دارد در حالی که چیزهایی در خانه‌مان نیاز به تعمیر دارند.» این نکته قابل انکار نیست؛ داشتن قایق در واقع کاری است که بیشتر مردان مجرد انجام می‌دهند. نیازی به گفتن این موضوع در فیلم نیست – با توجه به اینکه این یک درام "مبتنی بر ایمان" است – اما «هیچ مردی نمی‌تواند دو آقا را خدمت کند: زیرا یا از یکی متنفر خواهد شد و دیگری را دوست خواهد داشت؛ یا به یکی می‌چسبد و دیگری را تحقیر می‌کند. شما نمی‌توانید هم خدا را خدمت کنید و هم مال را.» به عبارت دیگر، نمی‌توانید همسر و قایق داشته باشید. در مورد "زباله"هایی که کلب به آن علاقه‌مند است – یعنی پورن – می‌توانستم راهی برای گنجاندن آن در یک ازدواج ببینم، اما در آن صورت هر دو طرف باید با هم هماهنگ باشند و این دقیقاً مشکل این فیلم است. برای کمک به نجات ازدواجش، پدر کلب، جان (با بازی هریس مالکم) برنامه‌ای به نام «محبت جسورانه» را به او معرفی می‌کند؛ برنامه‌ای ۴۰ روزه که به این صورت است: «روز اول: ... برای روز بعد تصمیم بگیر که هیچ چیز منفی به همسرت نگویی. اگر وسوسه شدی، انتخاب کن که چیزی نگویی ... روز دوم: ... علاوه بر اینکه امروز هیچ چیز منفی به همسرت نگویی، حداقل یک عمل غیرمنتظره به عنوان نشانه‌ای از محبت انجام بده.» و به همین ترتیب ادامه می‌یابد (در روز ۱۶ او باید برای همسرش دعا کند؛ در یکی از خنده‌دارترین دیالوگ‌های فیلم، کلب اعتراف می‌کند: «من کمی از آن رد شدم.» این obviously قبل از این است که او تسلیم شود و عیسی مسیح را به قلبش بپذیرد). کاترین به توجه جدید همسرش با تردید نگاه می‌کند (دوستانش به او توصیه می‌کنند که «او سعی دارد تو را برای طلاق فریب دهد»؛ هر چه که این بدان معنا باشد). کلب به پدرش زنگ می‌زند و شکایت می‌کند که «هیچ کدام از این‌ها برای او هیچ معنایی ندارد» و او حق دارد، اما چگونه می‌توان انتظار داشت که چیزی که او حتی از آن خبر ندارد برایش معنایی داشته باشد؟ به طرز عجیبی، وقتی جان درباره تجربه‌اش با محبت جسورانه صحبت می‌کند، به صورت جمع صحبت می‌کند – مثلاً «یک زمانی بود که ما هم هیچ امیدی نداشتیم» –؛ مگر اینکه او از "ما" سلطنتی استفاده کند، به خود و مادر کلب اشاره می‌کند. از طرف دیگر، کلب کل این موضوع را از کاترین پنهان می‌کند، که الف) به نظر نمی‌رسد بهترین راه برای ترمیم ازدواج باشد و ب) آیا بهتر نیست که این یک تلاش دو طرفه باشد؟ او هم که کاملاً بی‌تقصیر نیست. و حالا برای دادن حق به شیطان یا شاید عیسی. کلب یک آتش‌نشان است و او و گروهش به صحنه یک حادثه ترافیکی فراخوانده می‌شوند. زنی در داخل یک وسیله نقلیه خراب شده محبوس شده است که به نوبه خود بر روی ریل‌های قطار در مسیر یک قطار در حال آمدن قرار دارد. آن‌ها «در حال حاضر قادر به برقراری تماس با مسئول قطار نیستند»، بنابراین کلب و همکارانش چاره‌ای جز این ندارند که با شجاعت خودرو را از مسیر خطر خارج کنند. این صحنه واقعاً فوق‌العاده است. نه تنها بسیاری از فیلم‌های جدید و گران‌قیمت‌تر را شرمنده می‌کند (آیا این یک قطار واقعی است؟ من نمی‌توانم به طور قاطع بگویم که هست، اما اگر CGI باشد، بهترین CGI قطاری است که تا به حال دیده‌ام)، بلکه باعث می‌شود که به شخصیت‌ها اهمیت بدهم زیرا می‌توانم باور کنم که آن‌ها واقعاً آتش‌نشانانی هستند که جان خود را به خطر می‌اندازند – به معنای واقعی کلمه، در این مورد. حالا، ای کاش فیلم به جای یک ازدواج بی‌عشق که از طلاق فرار می‌کند، درباره آتش‌نشانی بود.