فیلم Husbands and Wives 1992

در زمان جنجال جدایی آلن و فارو و پس از رسوایی مشهور او با سون‌ی، فیلم «شوهران و همسران» به طور خاص و موضوعی به معماهای زناشویی دو زوج می‌پردازد: گِیْب (آلن) و جودی (فارو، که همکاری‌اش با آلن را با این فیلم به عدد ۱۳ می‌رساند) و بهترین دوستانشان، جک (پولاک) و سالی (دیویس). اول از همه، فیلم از یک سبک سینماتوگرافی پرتنش استفاده می‌کند...

در زمان جنجال جدایی آلن و فارو و پس از رسوایی مشهور او با سون‌ی، فیلم «شوهران و همسران» به طور خاص و موضوعی به معماهای زناشویی دو زوج می‌پردازد: گِیْب (آلن) و جودی (فارو، که همکاری‌اش با آلن را با این فیلم به عدد ۱۳ می‌رساند) و بهترین دوستانشان، جک (پولاک) و سالی (دیویس). اول از همه، فیلم از یک سبک سینماتوگرافی پرتنش استفاده می‌کند (که به کمک دوربین‌های دستی و استدی‌کم‌ها به دست آمده) که به وضوح روش کار آلن نیست و به تمام عواطف و مشاجرات بی‌پایان رابطه‌ها شدت می‌بخشد. این تنش با اعلام ناگهانی جدایی جک و سالی، پس از ۱۵ سال ازدواج، شعله‌ور می‌شود. دو واکنش متفاوت به این موضوع وجود دارد: گِیْب در مواجهه با یک خبر ناگهانی آرامش خود را حفظ می‌کند، اما جودی به نظر می‌رسد کنترل خود را از دست می‌دهد و این امر به خاطر این است که او فکر می‌کند نزدیک‌ترین دوستش مشکلات ازدواجش را از او پنهان کرده است، که به نظر می‌رسد این یک ضربه بزرگ به دوستی دیرینه آن‌ها باشد. اما در سطحی عمیق‌تر (همانطور که سالی به طور دقیق تجزیه و تحلیل می‌کند)، واکنش جودی حاوی عواطف خودخواهانه‌ای است. گِیْب و جودی به بررسی ازدواج ۱۰ ساله خود می‌پردازند که در آن شکاف‌هایی به وجود می‌آید. آلن در اینجا از یک ترفند دیگر استفاده می‌کند: یک مستند جعلی که در آن شخصیت‌ها احساسات درونی خود را در قالب مصاحبه بیان می‌کنند. گِیْب اعتراف می‌کند که به «زنان کامیکازه» علاقه‌مند است (با ناز و خودپسندی) تا اینکه با جودی آشنا می‌شود، که او را یک استاد در هنر دستکاری منفعل-تهاجمی می‌داند؛ یعنی او همیشه در نهایت به آنچه می‌خواهد می‌رسد. در همین حال، گِیْب به یکی از دانشجویانش به نام رین (لوئیس) که به طور فزاینده‌ای به او جذب می‌شود، در حالی که به کلیشه‌ای بودن این رابطه آگاه است، علاقه‌مند می‌شود. جودی نیز با معرفی همکار تازه‌سازش، مایکل (نیسون، که حضوری دلپذیر دارد) به سالی به او کمک می‌کند، که از این موضوع عصبانی می‌شود وقتی متوجه می‌شود جک با معشوق جدیدش، سم (آنتونی)، مربی جوان ایروبیک، سه هفته پس از جدایی‌اش، زندگی می‌کند. اما آنچه اوضاع را پیچیده‌تر می‌کند این است که به طور ناخودآگاه، جودی به مایکل علاقه‌مند است، بنابراین در نهایت، تغییر پارادایمی در راه است که وضعیت موجود را بر هم می‌زند. فیلمنامه آلن، همچنان که همیشه، با تیزی خاص خود، حقایق پیچیده سیاست‌های جنسیتی و معضلات تک‌همسری را نمایان می‌کند و در نهایت، به یک نتیجه‌گیری اخلاقی و خودپسندانه برای گِیْب (که نماینده آلن است) می‌رسد؛ او از بوسه وسوسه‌انگیز یک دختر جوان لذت می‌برد و سپس با تمام عزت نفس خود، از او دوری می‌کند تا از نظر اخلاقی آلوده نشود (که این تضاد با واقعیت، به شدت بر روی تماشاگر تأثیر می‌گذارد). در حالی که برای جودی، پایان ظاهراً خوشش نشان‌دهنده زیرکی خودپسندانه گِیْب از شناخت او است، به نظر من، این امر حس تلخی را در این ارزیابی مدرن از ازدواج ایجاد می‌کند که در واقع در پس‌زمینه بسیاری از آثار آلن نهفته است. اما چیزی که «شوهران و همسران» را از سایر آثارش متمایز می‌کند، بازیگران آن هستند، به خصوص جودی دیویس، که همیشه به طرز شگفت‌انگیزی در نقش سالی در حال نمایش احساسات متناقض خود است و این کار را با شدت و صداقت و بدون از دست دادن بار طنز و ذکاوت انجام می‌دهد (تأمل او درباره "خارپشت‌ها و روباه‌ها" پس از رابطه جنسی یک شگفتی است!). ماریسا تومه‌ای، همان‌طور که در «پسر عموی من وینی» (۱۹۹۲) عالی بود، باید اسکارش را به آقای دیویس بدهد، که این یک سرقت واضح در تاریخ آکادمی است. در حالی که هیچ‌کس نمی‌تواند از او توجهی برباید، باید اعتراف کرد که سیدنی پولاک نیز در پشت دوربین بسیار عالی است و دوگانه‌اش با لیست آنتونی به تنهایی می‌تواند خنده را به جمع آورد. در نهایت، داستان گِیْب و جودی در مقایسه با فریب خودآگاهانه و تردیدهای خودشان رنگ می‌بازد و جای تعجب نیست که جک و سالی به آن‌ها اعتماد نمی‌کنند، زیرا وضعیت آن‌ها بسیار نامنظم‌تر است. یکی از بهترین‌های وودی، که تنها تحت‌الشعاع «هانا و خواهرانش» قرار دارد. من هرگز تحت تأثیر "بازی‌های بزرگ" قرار نگرفته‌ام - همیشه بیشتر به نویسندگی و کارگردانی توجه داشته‌ام. اما بازیگران اینجا هر بار مرا به شدت تحت تأثیر قرار می‌دهند، به طوری که نمی‌توانم به «فیلم‌سازی» مانند همیشه توجه کنم. از صحنه اول به شدت مجذوب شدم. در میانه فیلم، گِیْب جمله‌ای را از یکی از رمان‌هایش روایت می‌کند: "آیا مفهوم رمانس عمیق‌تر یک افسانه به همراه ارگاسم همزمان بود؟ تنها زمانی که ریفکین و همسرش ارگاسم همزمان را تجربه کردند، زمانی بود که طلاقشان را دریافت کردند." این یکی از محبوب‌ترین‌های من است.