فیلم The Birds 1963

پرندگان با ویژگی‌های متفاوت واقعاً با هم جمع می‌شوند. فیلم «پرندگان» به کارگردانی آلفرد هیچکاک و با فیلمنامه‌ای از او و ایوان هانتر، براساس داستانی به همین نام از دافنه دو موریه ساخته شده است. از بازیگران این فیلم می‌توان به راد تیلور، تیپی هدرن، سوزان پلشهت، جسیکا تندی، ورونیکا کارت‌وایت و اتل گریفیس اشاره کرد. فیلمبرداری این اثر بر عهده رابرت برکس و ویرایش آن...

پرندگان با ویژگی‌های متفاوت واقعاً با هم جمع می‌شوند. فیلم «پرندگان» به کارگردانی آلفرد هیچکاک و با فیلمنامه‌ای از او و ایوان هانتر، براساس داستانی به همین نام از دافنه دو موریه ساخته شده است. از بازیگران این فیلم می‌توان به راد تیلور، تیپی هدرن، سوزان پلشهت، جسیکا تندی، ورونیکا کارت‌وایت و اتل گریفیس اشاره کرد. فیلمبرداری این اثر بر عهده رابرت برکس و ویرایش آن به عهده جورج توماسینی بوده است. عشق مادر؟ بهتر است رها شوی یا مورد محبت قرار بگیری؟ «پرندگان» تنها فیلم ترسناک واقعی است که آلفرد هیچکاک هرگز کارگردانی کرده است. در این فیلم، هیچکاک ترس را از چیزی به نمایش می‌گذارد که در زندگی ما دوست‌داشتنی است: پرندگان! منتقدان مدرن ممکن است به قدیمی بودن این اثر اشاره کنند، اما این موضوع از هیجان این تجربه نمی‌کاهد. در سال 1963، این فیلم تأثیر زیادی بر تماشاگران گذاشت. البته در نمایش‌های کوچک، جزئیات زیادی از بین می‌رود که واقعاً تأسف‌برانگیز است. داستان فیلم از نظر خط سیر ساده است. ملانی دنیلز (هدرن)، یک زن اجتماعی و مرفه، در یک فروشگاه حیوانات خانگی با میچ برنر (تیلور) گفت‌وگوی دوستانه‌ای دارد که منجر به خرید چند پرنده عشق و سفر او به ویلای آخر هفته میچ در بوئدگا بی می‌شود. اما به محض ورود به بوئدگا بی، ملانی به نظر می‌رسد که جرقه‌ای برای حمله پرندگان به انسان‌ها می‌شود و به زودی این حملات شدت می‌گیرد. هیچکاک و هانتر هیچ دلیلی برای آنچه در بوئدگا بی رخ می‌دهد ارائه نمی‌دهند و به‌طور مشهور، پایان فیلم باز است، که تماشاگر را مجبور می‌کند تا خودشان نظریات را کشف کنند. در این فیلم موسیقی متن وجود ندارد و هیچکاک از ویرایش، افکت‌های پرندگان و صداهای غیرقابل توصیف برای ایجاد ترس و تنش استفاده می‌کند. همچنین، ریتم فیلم نیز نکته کلیدی است؛ یک ساعت طول می‌کشد تا اوضاع به شدت بد شود، که این انتظار تماشاگر را در حالت هیجان نگه می‌دارد و ما به خوبی با شخصیت‌های اصلی آشنا می‌شویم و سپس ترس رها می‌شود. این کاملاً بی‌نقص است. مهارت هیچکاک در ساخت صحنه‌های به یاد ماندنی در اینجا به وضوح دیده می‌شود. از صحنه‌هایی که یک کلاغ به آرامی ظاهر می‌شود تا حملات پرندگان در جشن تولد، کافه تلفن، ایستگاه گاز و غیره، همگی صحنه‌های فوق‌العاده‌ای هستند. سکوت ترسناک در پایان این فیلم نیز به شدت تأثیرگذار است. موضوعات متعددی در این فیلم وجود دارد؛ از مادران تا مسائل جنسی و ترس از abandono، هیچکاک در تعاملات انسانی، یا کمبود آن در برخی صحنه‌ها سرگرم‌کننده کار کرده است. این فیلم به شدت مورد تحلیل قرار می‌گیرد و در عین حال یک تصویر ترسناک و معمایی است. ایده اصلی ساخت این فیلم ممکن است احمقانه به نظر برسد، و ممکن است برخی فکر کرده باشند که هیچکاک از روند رونق فیلم‌های موجودات در دهه 50 جا مانده است. اما «پرندگان» به عنوان یک اثر سینمایی با شکوه از یک استاد واقعی هنر خود ایستاده و پس از بیش از 50 سال از اکرانش، هنوز هم بحث‌های نظری و ترس بصری را به یک اندازه تحریک می‌کند. 9 از 10 قطعاً تصاویری ترسناک دارد و بازیگری آن بیشتر قابل قبول بود. به نظرم این فیلم به عنوان یک فیلم ترسناک-هیجانی B-movie عمل می‌کند، اما هرگز پرندگان را واقعاً ترسناک نیافتم. به احتمال زیاد در پایین‌ترین سطح فیلم‌های هیچکاکی که دیده‌ام قرار دارد. **3.25 از 5** فیلم ترسناک فوق‌العاده‌ای است! فیلم فوق‌العاده‌ای است! اما برداشت من این است که «پرندگان» واقعاً درباره پرندگان نیست. به نظر من این فیلم تماماً درباره شخصیت‌ها، داستان‌های آنها و پیدا کردن چیزی است که انتظار نداشتند در یکدیگر پیدا کنند. آنها برای من واقعی به نظر می‌رسیدند، و در کنار رابطه‌شان با یکدیگر تکامل و تغییر کردند. در نهایت، حتی اگر در جهنم به سر می‌برند، موفق می‌شوند که به نوعی به آرامش برسند.