فیلم Challengers 2024

"چالش‌ها" فراتر از مرزهای پیش‌فرض خود در زمینه تنیس، به بررسی عمیق پیچیدگی‌های روابط انسانی و خواسته‌های شخصی می‌پردازد. کارگردانی دقیق لوکا گوادانی‌ینو و داستان‌گویی استعاری او، همراه با بازی‌های درخشان و پرحرارت زندهیا، جاش اوکانر و مایک فایست، بینندگان را به دنیایی می‌برد که در آن مرزهای عشق و رقابت با شدت جنسی و موسیقی الکتریکی در هم می‌آمیزد. با ترکیب قوی از اشتیاق، صمیمیت، عمق...

"چالش‌ها" فراتر از مرزهای پیش‌فرض خود در زمینه تنیس، به بررسی عمیق پیچیدگی‌های روابط انسانی و خواسته‌های شخصی می‌پردازد. کارگردانی دقیق لوکا گوادانی‌ینو و داستان‌گویی استعاری او، همراه با بازی‌های درخشان و پرحرارت زندهیا، جاش اوکانر و مایک فایست، بینندگان را به دنیایی می‌برد که در آن مرزهای عشق و رقابت با شدت جنسی و موسیقی الکتریکی در هم می‌آمیزد. با ترکیب قوی از اشتیاق، صمیمیت، عمق روایت و شخصیت، فیلم همواره ما را به یاد می‌آورد که جذاب‌ترین داستان‌ها فراتر از مرزهای زمین تنیس قرار دارند. امتیاز: A- اول از همه، باید بگویم که پوستر فیلم بسیار خوب است! خوشبختانه، خود فیلم هم همینطور است. از تماشای این فیلم لذت بردم، اگرچه چند مشکل جزئی با ریتم و موسیقی داشتم (آن ترک کلوپ کمی بیش از حد بود) اما در واقع این‌ها در مقایسه با کیفیت بالای بقیه فیلم ناپدید می‌شوند. بازیگران عالی هستند. زندهیا به وضوح ستاره اصلی 131 دقیقه فیلم است و در تمام مدت بی‌نظیر است. جاش اوکانر و مایک فایست نیز به همان اندازه تأثیرگذار هستند و به خوبی در کنار زندهیا می‌درخشند. قبلاً اوکانر را در سریال "تاج" دیده‌ام، بنابراین از او شگفت‌زده نیستم، اما این اولین بار است که بازی فایست را می‌بینم. علاوه بر ترک موسیقی قبلی، موسیقی کلی بسیار عالی است. همچنین نحوه ارائه تنیس در فیلم را دوست دارم؛ من تنها یک بیننده معمولی از این ورزش هستم، اما همه چیز در این زمینه قابل باور به نظر می‌رسید. فکر می‌کنم زمان فیلم می‌توانست کمی کوتاه‌تر شود و تعداد زمان‌های مختلف ممکن است کمی زیاد به نظر برسد. با این حال، دوباره تأکید می‌کنم که این‌ها نگرانی‌های عمده‌ای برای من نیستند و فقط شایسته ذکر هستند. فیلمی فوق‌العاده، بدون شک! شخصیت‌های "آرت" (مایک فایست) و "پاتریک" (جاش اوکانر) از زمان مدرسه بهترین دوستان بوده‌اند، اما یک مشکل در دوستی آن‌ها وجود دارد. ستاره آینده‌دار "تاشی" (زندهیا) که هر دو پسر به او علاقمند می‌شوند. پس از یک نوشیدنی مشترک در اتاق هتل، او اعلام می‌کند که خرابکار خانگی نیست - اما با پیشرفت داستان به سناریویی می‌رسیم که در آن آرزوهای شغلی او به طرز تراژیک مختل شده و به همسرش "آرت" منتقل می‌شود، در حالی که او و "پاتریک" اکنون به سختی با هم صحبت می‌کنند. "آرت" که شش گرند اسلم را برنده شده، در حال از دست دادن انرژی است - اما همسرش که از این وضعیت راضی نیست، اجازه نمی‌دهد او کنار برود. آیا او می‌تواند در یک مسابقه چالش‌برانگیز به پیروزی برسد؟ این مسابقه به عنوان کانالی برای داستان عمل می‌کند و ما در زمان‌ها می‌رقصیم و داستانی را روایت می‌کنیم که به شدت پر از جاه‌طلبی‌های سمی است. زندهیا به خوبی از عهده نقش مبهم و گاهی بی‌رحم و خودخواه خود برمی‌آید و گوادانی‌ینو به هر سه بازیگر اجازه می‌دهد تا ویژگی‌هایی را توسعه دهند که از جذاب تا نفرت‌انگیز متفاوت است و اجازه می‌دهد ما قضاوت کنیم. آن‌ها همه افراد ناقص هستند که توسط هورمون‌ها، خواسته‌ها و ماهیت رقابتی زندگی تور خود تحت تأثیر قرار گرفته‌اند و این موضوع نگاهی جذاب به آنچه باعث می‌شود این افراد به حرکت درآیند، ارائه می‌کند! بعد از حضورش در "یکشنبه مادری" (2021)، اوکانر هیچ مشکلی برای لخت شدن ندارد، در حالی که دیگران کمی محتاط‌تر هستند و شیمی جنسی به تدریج فزاینده و ویرانگر می‌شود و در پایان - خوب، چه کسی می‌داند که چه خواهد شد؟ من این عدم قطعیت را دوست دارم - و می‌دانم که چه می‌خواستم اتفاق بیفتد... اگر نتوانی خودت را دوست داشته باشی، آیا کسی دیگر هم می‌تواند؟ در حالی که زندهیا را به عنوان یک زن جوان جذاب و شیک می‌یابم، اما خیلی به عنوان یک بازیگر جدی به او گرمی نگرفته‌ام. او در فرنچایز "مرد عنکبوتی" خوب بود زیرا نیازی به کشش‌های بزرگ نداشت. احساس می‌کنم در سری "دونا" تحت‌الشعاع بازیگران بااستعدادتر قرار گرفته است. و در "مالکم و ماری" که جدی‌تر است، او در تقلید ناچیز از "کی از ویرجینیا وولف می‌ترسد؟" غرق شده بود. "چالش‌ها" یک گام بزرگ برای او به عنوان یک بازیگر است. و در حالی که هنوز احساس می‌کنم دو هم‌بازی‌اش متقاعدکننده‌تر بودند، فکر می‌کنم این نقش یک حرکت شجاعانه به سمت نقش‌های چالش‌برانگیزتر است. داستان فیلم در یک دوره سیزده ساله روایت می‌شود. زندهیا نقش "تاشی"، یک ستاره در حال ظهور در دنیای تنیس را بازی می‌کند. او به نظر می‌رسد که چیز بزرگی در راه است. در یکی از تورنمنت‌ها، او با "آرت" و "پاتریک"، که توسط مایک فایست و جاش اوکانر بازی می‌شوند، ملاقات می‌کند. آن‌ها نیز بازیکنان تنیس رقابتی و بهترین دوستان هستند. و هر دو به "تاشی" علاقمند می‌شوند. چه کسی نمی‌شود؟ در سال‌های بعد، هر یک از آن‌ها با "تاشی" رابطه‌ای آغاز می‌کنند. به طور غیرمنتظره‌ای، آن‌ها از هم دور می‌شوند، اما داستان‌های آن‌ها همچنان به هم متصل می‌شود زیرا هر دو به سوی یک رویارویی اجتناب‌ناپذیر پیش می‌روند... هم در خارج و هم در داخل زمین. این نوع فیلمی است که هالیوود دیگر به ندرت می‌سازد. این فیلم درباره مردم و احساسات آن‌ها و جاه‌طلبی‌هایشان است. این یک دنباله یا بازسازی یا داستان کمیکی نیست. به همین دلیل است که داستان‌های مربوط به احساسات انسانی واقعی را بسیار بیشتر از آخرین اکشن‌های عمومی جذاب می‌دانم. داستان با چیزهایی که شخصیت‌ها می‌گویند و اینکه احساسات آن‌ها چگونه آینده‌شان را هدایت می‌کند، پیش می‌رود. این فیلم انگیزه‌های مبهمی را ارائه می‌دهد. در ظاهر، آن‌ها برای یکدیگر اهمیت قائل هستند، اما آنچه در عمق وجود دارد، واقعیت خودخواهانه‌تری است که آن‌ها را در حالت بقا قرار می‌دهد. هر یک از آن‌ها موجوداتی به‌خوبی نوشته‌شده هستند. هیچ قهرمانی در این داستان وجود ندارد... و نه هیچ شروری. در حالی که زندهیا به خوبی از عهده کار برمی‌آید، فایست و اوکانر بهترین بخش فیلم هستند. آن‌ها داستان را پیش می‌برند و همچنین برای من مرکز توجه اصلی هستند. این، در نهایت یک داستان عاشقانه است، اما ما در ابتدا نمی‌فهمیم که این یک داستان غیرمتعارف بین دو شخصیت مرد نیز هست. هر سه از آن‌ها مقداری تنش جنسی بین خود دارند. اگر بخواهم یک انتقاد کوچک بکنم، این است که بیست دقیقه آخر کمی کش آمده است. خوشحالم که فیلم‌سازان مانند بسیاری از فیلم‌ها این بخش را عجله نکرده‌اند، اما... آن‌ها خیلی از صحنه‌های آهسته و ترفندها را بیش از حد می‌کشند. این تنش را اضافه می‌کند، اما نزدیک به این می‌شود که علاقه‌مان را کمی از دست بدهیم. فقط ادامه دهید! داستانی درباره یک نارسسیست خودمحور، نژادپرست و جامعه‌ستیز که - بدون اینکه بداند عشق چیست - دو جوان را که هر دو به او علاقمندند، به عنوان مهره‌های بازی در یک بازی پیچیده از زندگی مورد استفاده قرار می‌دهد. خرابی‌هایی که به بار می‌آورد و زندگی‌هایی که می‌شکند، برای او هیچ اهمیتی ندارد، زیرا او به دنبال جلب قدرت، کنترل و تحسین است. اینکه من لزوماً با فیلم‌های حول محور یک ضدقهرمان یا شخصیت‌های زن شیطانی مشکلی داشته باشم، نیست، اما چیزی در نحوه نمایش این موضوع در این فیلم باعث می‌شود که حالم بد شود و خسته شوم. شاید این به دلیل نوشتار ضعیف باشد یا عدم وجود یک قهرمان واقعی، زیرا آن دو که به‌ظاهر قهرمانان ما هستند، واقعاً قربانیان داوطلبی هستند، بنابراین سخت است که برای آن‌ها احساس همدردی کنیم. شاید این به دلیل ساختار نامنظم فیلمنامه باشد. و مطابقت آن با یک موسیقی بسیار ضعیف قطعاً کمکی نمی‌کند. آه، و "تنیسی" که آن‌ها بازی می‌کنند، به قدری از تنیس واقعی فاصله دارد که نمی‌توانید در مواقعی که فیلم سعی می‌کند بسیار دراماتیک باشد، به‌خنده نیفتید. واقعاً متأسف‌کننده است. با این حال، فکر می‌کنم سه بازیگر اصلی کار خوبی انجام می‌دهند و خوشحال می‌شوم که در آینده آن‌ها را در چیزی دیگر ببینم. به خصوص ضدقهرمان ما (با فرض اینکه او بیان‌های چهره‌ای دیگری غیر از غمگینی داشته باشد) و قهرمان تیره‌مو. "چالش‌ها" داستانی جذاب را در یک مثلث عشقی غیرمتعارف با یک چرخش ارائه می‌دهد. این فیلم به‌خوبی ساخته شده و اجراهای چشم‌گیری، کارگردانی، ویرایش و فیلم‌برداری را به نمایش می‌گذارد. داستان "چالش‌ها" حول روابط پیچیده بین سه شخصیت اصلی می‌چرخد و به بررسی موضوعاتی مانند عشق، رقابت و رستگاری می‌پردازد. داستان جالب توجهی دارد که تماشاگران را در سفرهای شخصیت‌ها سرمایه‌گذاری می‌کند. مایک فایست و جاش اوکانر اجراهای قوی‌ای به عنوان "آرت" و "پاتریک"، دو دوست که رابطه‌شان تحت فشار قرار می‌گیرد، ارائه می‌دهند. شیمی آن‌ها واقعی به نظر می‌رسد و به بار عاطفی فیلم می‌افزاید. با این حال، اجرای زندهیا به عنوان "تاشی" عنصر برجسته این فیلم است. او بر هر صحنه‌ای که در آن حضور دارد تسلط دارد و عمق و ظرافتی به شخصیت خود می‌آورد. نمایش او از تضادهای درونی و manipulatory خارجی "تاشی" هم جذاب و هم قابل باور است. جنبه‌های فنی فیلم نیز به‌طور قابل توجهی چشمگیر هستند. فیلم‌برداری به‌خوبی حال و هوای فیلم را به تصویر می‌کشد و با استفاده از نورپردازی و قاب‌بندی، تأثیر عاطفی صحنه‌ها را به ویژه در زمین تنیس افزایش می‌دهد. ویرایش نیز بی‌نقص است و جریان روایت را تضمین کرده و ریتم فیلم را حفظ می‌کند. انتقال‌های بی‌نقص بین گذشته و حال به ایجاد تعلیق و عمق داستان کمک می‌کند. "چالش‌ها" به‌ویژه برای نسل‌های جوان و فیلم‌سازان نوپا جذاب است. رویکرد تازه‌اش به یک تم کلاسیک، همراه با ساخت‌سازی باکیفیت، آن را در سینمای معاصر متمایز می‌کند. بررسی روابط مدرن و رشد شخصی در این فیلم به خوبی با مخاطبان جوان همخوانی دارد. علاوه بر این، رویکرد هنری آن الهام‌بخش فیلم‌سازانی است که به دنبال گسترش مرزهای داستان‌گویی سنتی هستند. به‌طور کلی، "چالش‌ها" فیلمی خوب ساخته شده با داستانی جذاب و اجراهای قوی است. زندهیا به‌خوبی در نقش "تاشی" درخشان است و از اجرای قوی مایک فایست و جاش اوکانر پشتیبانی می‌کند. کیفیت فنی فیلم، از فیلم‌برداری تا ویرایش، تأثیر کلی آن را افزایش می‌دهد. این فیلم برای هر کسی که به دنبال یک روایت عاطفی غنی و ظریف است و همچنین برای کسانی که به سینما باکیفیت اهمیت می‌دهند، ضروری است. داستانی درباره عشق، رقابت و تاب‌آوری "چالش‌ها"، به کارگردانی لوکا گوادانی‌ینو، بیش از یک مثلث عشقی تنیس را ارائه می‌دهد - این داستانی درباره اشتیاق، جاه‌طلبی و مقدار زیادی است که ما برای بازپس‌گیری حس خودمان انجام می‌دهیم. زندهیا به‌عنوان "تاشی داکن"، یک ستاره تنیس که زمانی درخشان بود و حالا مربی است، درخششی دارد که زندگی‌اش به اندازه ورزشی که در آن تسلط داشت، پیچیده و شدید است. این فیلم تماشاگران را به سفری از احساسات می‌برد و سفر "تاشی" را دنبال می‌کند که در بین دینامیک شخصی و حرفه‌ای چالش‌برانگیز بین شوهرش "آرت" و دوست‌پسر سابقش "پاتریک" حرکت می‌کند. آنچه به‌عنوان یک درام ورزشی آغاز می‌شود به زودی به داستانی درباره عشق، وفاداری و پیوندهای پیچیده‌ای که ما را به هم متصل می‌کند، تبدیل می‌شود. کارگردانی گوادانی‌ینو تنش یک مسابقه تنیس را به هر صحنه منتقل می‌کند، جایی که هر نگاه، کلمه و بازی مانند یک ضربه در یک بازی عاطفی است که هیچ یک از شخصیت‌ها کاملاً آماده آن نیستند. در قلب "چالش‌ها" پیامی قوی درباره تاب‌آوری و تلاش بی‌وقفه برای هدف وجود دارد. بازگشت "تاشی" به زمین - هرچند از سمت مربی - نماد عدم تمایل او به تسلیم شدن است، حتی زمانی که رویاهای خود را دور از دسترس می‌بیند. او قانون فرض را تجسم می‌کند و به امکاناتی که در پیش است باور دارد، حتی زمانی که حال با تاریکی روابط شکسته و پتانسیل‌های ازدست‌رفته درهم‌آمیخته است. با جرات فرض پیروزی، نه تنها در بازی بلکه در زندگی‌اش، "تاشی" آینده‌ای پر از امکانات دوم را در آغوش می‌کشد. آنچه این فیلم را به طرز قابل توجهی جذاب می‌کند، پیچیدگی شخصیت‌های آن است که همه آن‌ها با آسیب‌پذیری‌های خود دست و پنجه نرم می‌کنند. مسابقات تنیس به عنوان استعاره‌ای برای نبردهای زندگی عمل می‌کنند - سخت‌کوش، پر از پیچیدگی‌های غیرقابل پیش‌بینی، و همیشه بیشتر از آنچه انتظار می‌رود، طلب می‌کنند. در رفت و برگشت‌های عاطفی، لحظات تردید و جرقه‌های امید، "چالش‌ها" واقعاً زنده می‌شود. در نهایت، "چالش‌ها" درباره مبارزه برای بازپس‌گیری هویت و قدرت ایمان است - ایمان به عشق، به خود و به این ایده که ما همیشه قادر به بازگشت از سختی‌های زندگی هستیم. این یک فیلم الهام‌بخش و به‌خوبی ساخته شده است که به ما یادآوری می‌کند، چه در زمین و چه در خارج، هر چالشی که با آن روبه‌رو می‌شویم، فرصتی برای قوی‌تر شدن است. اگر به دنبال داستانی هستید که رقابت با ریسک‌های بالا را با رشد شخصی عمیق ترکیب کند، "چالش‌ها" باید دیده شود. این فیلم درام، اشتیاق و ایمان را به نمایش می‌گذارد که، بدون توجه به شرایط، ما همیشه قدرتی برای برخاستن داریم.