فیلم Happy Together 1997

به نظر می‌رسد صحنه‌های ابتدایی فیلم وعده‌های خوبی را ارائه می‌دهند؛ این صحنه‌ها نه تنها به تمایلات جنسی، بلکه به جنبه‌های فیزیکی یک رابطه نیز اشاره دارند. اما زمانی که دو مرد به آرژانتین سفر می‌کنند، به سرعت مشخص می‌شود که رابطه‌شان در حال فروپاشی است. آن‌ها از هم جدا می‌شوند و هر کدام به زندگی‌هایی می‌پردازند که هرگز دنبالش نبودند و واقعاً نمی‌خواهند، اما...

به نظر می‌رسد صحنه‌های ابتدایی فیلم وعده‌های خوبی را ارائه می‌دهند؛ این صحنه‌ها نه تنها به تمایلات جنسی، بلکه به جنبه‌های فیزیکی یک رابطه نیز اشاره دارند. اما زمانی که دو مرد به آرژانتین سفر می‌کنند، به سرعت مشخص می‌شود که رابطه‌شان در حال فروپاشی است. آن‌ها از هم جدا می‌شوند و هر کدام به زندگی‌هایی می‌پردازند که هرگز دنبالش نبودند و واقعاً نمی‌خواهند، اما نمی‌توانند به گذشته برگردند؛ حتی تمایلی هم برای بازگشت ندارند، هرچند یکی از آن زندگی‌ها به معنای جدید و مثبتی دست می‌یابد و دیگری در مسیر دشواری قرار می‌گیرد. فیلم با زیبایی تصویربرداری شده و کارگردان ونگ کار-وای به‌خوبی از مناظر زیبا و گسترده آرژانتین بهره‌برداری کرده است، اما به نظر می‌رسد که این عظمت داستان را تحت تأثیر قرار داده است. شخصیت‌ها قوی هستند و هر دو بازیگر اصلی نیز به‌خوبی و به‌طور مداوم بازی می‌کنند، اما احساس می‌کنم که نوعی کسالت در حین تماشای فیلم برایم وجود داشت. توصیف آن به عنوان ملودرام ناعادلانه خواهد بود، اما به‌نحوی شخصیت‌ها نتوانستند با من ارتباط برقرار کنند. در حالی که نسبت به "پو-وینگ" (لزلی چونگ) احساس همدردی داشتم، او برایم کمی کلافه‌کننده بود؛ درون‌نگری او بعد از مدتی آزاردهنده شد. "یو-فای" (تونی لیانگ) به نوعی بیشتر از نظر تأیید و خوش‌بینی ارائه می‌داد، اما باز هم نتوانست علاقه‌ام را جلب کند. شاید به این دلیل باشد که سینمای اروپایی از مدت‌ها قبل توانایی واقعی شگفت‌زنی را از دست داده است، به همین خاطر این فیلم تأثیر کمتری نسبت به آنچه که انتظار داشتم داشت؛ اما با وجود این که فیلم کاملاً قابل تماشا بود، هنوز هم احساس کم‌وکاستی می‌کردم.