فیلم Asphalt City 2023

فیلم "شهر آسفالت" به کارگردانی ژان-استفان ساوایر، به خوبی توانسته است فضایی تاریک و ناامیدکننده را به تصویر بکشد. این فیلم که بر اساس رمان "مگس‌های سیاه" اثر شان بورک ساخته شده، واقعیت‌های خشن نیویورک را از دید paramedics (پرستاران اورژانس) به نمایش می‌گذارد که در میان هرج و مرج و خشونت موجود در این شهر به کار خود ادامه می‌دهند. داستان حول محور پارامدیک جوانی...

فیلم "شهر آسفالت" به کارگردانی ژان-استفان ساوایر، به خوبی توانسته است فضایی تاریک و ناامیدکننده را به تصویر بکشد. این فیلم که بر اساس رمان "مگس‌های سیاه" اثر شان بورک ساخته شده، واقعیت‌های خشن نیویورک را از دید paramedics (پرستاران اورژانس) به نمایش می‌گذارد که در میان هرج و مرج و خشونت موجود در این شهر به کار خود ادامه می‌دهند. داستان حول محور پارامدیک جوانی به نام الی کراس (با بازی تای شرایدن) می‌چرخد که در آستانه ورود به دانشکده پزشکی، به شیفت شب با همکار باتجربه‌اش، جین روتکوفسکی (با بازی شان پن) منصوب می‌شود. هر تماس 911 نشان‌دهنده‌ی شهری در بحران است و این مردان جان خود را به خطر می‌اندازند تا به دیگران کمک کنند. اما وحشت‌های شبانه الی را به دنیای کابوس‌گونه‌ای می‌کشاند که تأثیر جدی بر سلامت روان او می‌گذارد. فیلم نگاهی بی‌رحمانه و واقعی به واقعیت‌های سخت پزشکی اورژانس ارائه می‌دهد و دقایق ابتدایی آن بینندگان را به دل ماجرا می‌برد. سوار بر آمبولانس با این مردان، ساوایر واقع‌گرایی دراماتیک و مشهودی را خلق می‌کند که لحن فیلم را تعیین می‌کند. این تجربه خوشایند نیست، اما به شدت جذاب است. تم‌های موجود در فیلم پیچیده هستند، به‌ویژه بررسی ابهام‌های اخلاقی و معنوی که شخصیت‌ها را درگیر کرده است. با پیشرفت داستان، تحولی تاریک صورت می‌گیرد که نگاهی بی‌پرده به تأثیرات روانی ناشی از مشاهده‌ی آسیب و مرگ ارائه می‌دهد؛ مسائلی که برای این مردان بخشی از کار شبانه‌روزی است. فروپاشی‌های روانی به وقوع می‌پیوندد و منجر به تغییرات خشونت‌آمیز در شخصیت الی و سقوط او به تاریکی می‌شود. اوضاع زمانی وخیم‌تر می‌شود که مردان شروع به رفتار بر اساس باورشان به نجات‌دهنده بودن می‌کنند و خود را به جای خدا در خیابان‌های نیویورک می‌بینند. هشدار برای افرادی که از صحنه‌های خشن می‌ترسند: صحنه‌های پزشکی در این فیلم به طرز واقع‌گرایانه و بسیار وحشتناکی به نمایش درآمده‌اند. این صحنه‌ها زنده و دلخراش هستند و کسانی که نمی‌توانند خون و صحنه‌های خشن را تحمل کنند، با این فیلم مشکل خواهند داشت. با این حال، علاقه‌مندان به پزشکی از جزئیات و اصالت آن استقبال خواهند کرد. با وجود بازی‌های قوی و روایت جذاب، "شهر آسفالت" با پایانی کلیشه‌ای و احساسی که به تروپ‌های درام تاریک دچار شده، ضعیف می‌شود. با این حال، من از بخش اعظم فیلم لذت بردم و این تاریکی به حدی بود که پس از پایان فیلم احساس کردم نیاز دارم تا لایه‌ی ناامیدی و تاریکی که احساس می‌کردم به من چسبیده، بشویید.