فیلم Cloverfield 2008

به نظر می‌رسد اولین نکته‌ای که باید هشدار داد این است که فیلم به‌طور کامل از دیدگاه شخصی فیلم‌برداری شده است و برای بسیاری (از جمله من) این موضوع می‌تواند در برخی مواقع واقعاً آزاردهنده باشد و به‌ویژه نورپردازی مؤثر را دشوار کند. داستان درباره "جیسون" (مایک واگل) و دوست‌دخترش "لیلی" (جسیکا لوکاس) است که زندگی شادی از یک زوج جوان دارند. یک شب که...

به نظر می‌رسد اولین نکته‌ای که باید هشدار داد این است که فیلم به‌طور کامل از دیدگاه شخصی فیلم‌برداری شده است و برای بسیاری (از جمله من) این موضوع می‌تواند در برخی مواقع واقعاً آزاردهنده باشد و به‌ویژه نورپردازی مؤثر را دشوار کند. داستان درباره "جیسون" (مایک واگل) و دوست‌دخترش "لیلی" (جسیکا لوکاس) است که زندگی شادی از یک زوج جوان دارند. یک شب که برای شرکت در مهمانی خداحافظی دوستشان "راب" (مایکل استال-دیوید) راهی می‌شوند، مهمانی آنها با وقوع یک زلزله به هم می‌ریزد و پس از آن، جستجوی ناامیدکننده‌ای برای یافتن دوست‌دخترش "بث" (اودت آنابل) آغاز می‌شود، زیرا چیزی بسیار بزرگ در خیابان‌های نیویورک در حال شکار است. دوربین از شخصی به شخص دیگر منتقل می‌شود که این موضوع دیدگاه متفاوتی از جنون پیش‌آمده ارائه می‌دهد؛ اما واقعاً نمی‌توانم بگویم که این افراد وحشت‌زده برای من جذاب بودند و بنابراین نگرانی زیادی برای ایمنی‌شان نداشتم. برخی از تصمیماتی که می‌گیرند - هرچند تحت فشار قابل توجهی هستند - به طرز شگفت‌آوری پرخطر و یا احمقانه به نظر می‌رسند؛ و ویرایش صدا به حدی به جیغ و فریادها می‌افزاید که در برخی مواقع دیالوگ به سختی قابل شنیدن است. علی‌رغم اینکه در نهایت به خوبی پیش می‌رود، اما به نظر می‌رسد زمان زیادی برای شروع واقعی نیاز دارد. این قطعاً یک مفهوم جالب است و اگر سبک فیلم‌برداری شما را بعد از بیست دقیقه دیوانه نکند، فکر می‌کنم از نزدیکی و صمیمیت آن لذت خواهید برد - در برخی مواقع واقعاً ترسناک است.