فیلم Centurion 2010

فیلم «سنچوریون» (Centurion) با نقدهای متفاوتی مواجه شد و در گیشه نتایج ضعیفی به دست آورد. اما من کنجکاو هستم که بدانم چند نفر به زیرمتن‌های فاشیستی آن پی برده‌اند. این فیلم در بریتانیا و در زمان حمله رومیان در سال ۴۳ میلادی روایت می‌شود. به نظر می‌رسد در یک حمله، مهاجمان معمولاً به عنوان "بد" و مهاجمین "خوب" شناخته می‌شوند و این یک داستان ساده...

فیلم «سنچوریون» (Centurion) با نقدهای متفاوتی مواجه شد و در گیشه نتایج ضعیفی به دست آورد. اما من کنجکاو هستم که بدانم چند نفر به زیرمتن‌های فاشیستی آن پی برده‌اند. این فیلم در بریتانیا و در زمان حمله رومیان در سال ۴۳ میلادی روایت می‌شود. به نظر می‌رسد در یک حمله، مهاجمان معمولاً به عنوان "بد" و مهاجمین "خوب" شناخته می‌شوند و این یک داستان ساده است، بدون در نظر گرفتن مسائل ژئوپلیتیک. اما «سنچوریون» از ما می‌خواهد که با نیروهای مهاجم همدلی کنیم، و این ارتباط را به شکلی زیرکانه و عمدی با صحبت کردن رومی‌ها به زبان انگلیسی ملکه و گویش گیلیک (زبان اسکاتلندی) توسط ساکنان بومی پیکت برقرار می‌کند. در واقع، این فیلم از ما می‌خواهد که برای نازی‌ها تشویق کنیم یا برعکس، به اوکراینی‌ها خندیده و تمسخر کنیم. هرچند قهرمان داستان تنها یک سرباز است و همانطور که در شعر «تنیسون» درباره «هجوم روشنی» آمده، سرنوشت یک سرباز "نه تفکر در مورد چرا … بلکه عمل و مرگ" است، اما مشکل دقیقاً در همین جاست. «کویینتوس دیاس» (با بازی مایکل فاسبندر) و به تبع او نویسنده و کارگردان «نیل مارشال» هرگز به جنگ‌طلبی شک نمی‌کنند؛ بلکه آنچه آنها را آزار می‌دهد، "جنگ بدون شرف" است. بنابراین ما باید بر اساس اینکه یک طرف "کثیف" می‌جنگد یا نه، موضع اخلاقی بگیریم، بدون آنکه به این توجه کنیم که هر کدام برای چه می‌جنگند. بنابراین، پیکت‌ها که از خانه و آزادی خود دفاع می‌کنند، به خاطر اینکه "نمی‌خواهند در نبردهای آشکار شرکت کنند" تحقیر می‌شوند، در حالی که رومی‌ها اول خون را می‌ریزند. در عین حال، شخصیت اصلی منفی فیلم، فردی است که "روستایش به عنوان مجازات برای مقاومت در برابر سلطه رومی‌ها کشتار شده است... آنها چشمان پدرش را سوزاندند... مادرش را تا جایی مورد تجاوز قرار دادند که به مرگ التماس کند... و سرانجام زبانش را بریدند تا نتواند از امپراتوری خونین روم بدگویی کند." این قهرمان مبارز و مظلوم شماست، اما وقتی نوبت به «کویینتوس» و او می‌رسد، به طرز عجیبی ما باید از او حمایت کنیم. علاوه بر این، ما باید به علاقه عاشقانه «کویینتوس» که زنی به نام «اریان» است، که به خاطر طرد شدن از سوی هموطنانش به رومی‌ها کمک می‌کند، رضایت بدهیم. خود «کویینتوس» نیز در نهایت به امپراتوری روم پشت می‌کند، اما تنها به این دلیل که آنها به دلایلی که ارزش ذکر ندارد، سعی در کشتن او دارند تا به «اریان» به عنوان یک طرد شده بپیوندد. آیا «مارشال» فکر کرده است که با گذشت زمان، می‌توان به تاریخ به چشم اسطوره نگاه کرد، بدون اینکه نیازی به تمایز بین درست و غلط باشد؟ در نهایت، می‌توان به راحتی بین یونانی‌ها و تروایی‌ها در «ایلیاد» انتخاب کرد و وجدان خود را راحت نگه داشت، اما تصور آینده‌ای که در آن «نجات گفریتر رایشمان» ایده‌ای برای یک فیلم پرفروش باشد، مرا می‌ترساند. «کویینتوس» (مایکل فاسبندر) در حال فرار از پیکت‌های تهدیدکننده‌ای است که به تازگی کمین کرده و پایگاه او را نابود کرده‌اند. او باید پیام را به «ژنرال ویریلیوس» (دومینیک وست) برساند قبل از اینکه کل بریتانیا توسط این مردمان جنگجو اشغال شود. آن مرد فرمانده لشکر نهم است و به سمت شمال به سوی سرزمین‌های خطرناک حرکت می‌کنند - همراه با «ایتین» (اولگا کوریلنکو) - تا انتقام بگیرند. آنها به عمق سرزمین دشمن می‌روند تا اینکه خیانت و فاجعه‌ای برایشان پیش می‌آید. تنها «کویینتوس» و چند نفر از همکارانش موفق به فرار می‌شوند. آیا می‌توانند به دیوار هادریان و امنیت برسند؟ عکاسی در این فیلم خوب است و مناظر اسکاتلند به شکوه خود به نمایش درآمده است، در حالی که مردان تلاش می‌کنند از دشمن خود فرار کنند و به امنیت برسند. اما باقی‌مانده فیلم چندان رضایت‌بخش نیست. نه بازیگری و نه نویسندگی واقعاً در سطح قابل قبولی قرار دارند و جز «تاراک» (ریز احمد) که در استفاده از تیغه مهارت دارد و قارچ‌های مرده‌اش به سرعت عمل می‌کنند، کل فیلم کمی ناهموار و کند به نظر می‌رسد و موسیقی متن بیش از حد است. اثرات جنگ عموماً خوب هستند و در برخی مواقع حس خشونت واقعی را منتقل می‌کنند، اما نه فاسبندر و نه وست واقعاً در جایگاه خود نیستند و به نظر می‌رسید که فیلم بسیار طولانی‌تر از ۱۰۰ دقیقه است. من این ژانر را دوست دارم و چیزهای بدتری دیده‌ام، اما با توجه به اینکه این فیلم باید بودجه مناسبی داشته باشد، می‌توانست با کمی کمتر گفت‌وگو، انتخاب بازیگران بهتر و کمی بیشتر عمل، بهتر از این باشد.