فیلم Donbass 2018

**نقدی تند و تلخ به واقعیت‌های جنگ در دونباس** در جاده‌های منطقه دونباس در اوکراین، ایست‌های بازرسی و مانع‌هایی از لاستیک‌ها ایجاد شده است. در شهرها، ساختمان‌های اداری به تصرف درآمده‌اند. گروه‌هایی از مردان ماسک‌زده که با چوب و چماق مسلح هستند، کنترل جاده‌ها را در دست دارند و وسایل نقلیه عبوری را بازرسی می‌کنند. با استفاده از جمعیت غیرنظامیان به عنوان سپر، «مردان کوچک سبز»...

**نقدی تند و تلخ به واقعیت‌های جنگ در دونباس** در جاده‌های منطقه دونباس در اوکراین، ایست‌های بازرسی و مانع‌هایی از لاستیک‌ها ایجاد شده است. در شهرها، ساختمان‌های اداری به تصرف درآمده‌اند. گروه‌هایی از مردان ماسک‌زده که با چوب و چماق مسلح هستند، کنترل جاده‌ها را در دست دارند و وسایل نقلیه عبوری را بازرسی می‌کنند. با استفاده از جمعیت غیرنظامیان به عنوان سپر، «مردان کوچک سبز» خودروهای زرهی اوکراین را به تصرف درمی‌آورند. پلیس و مقامات در هیچ کجا دیده نمی‌شوند و شهرها تحت کنترل مردان ناشناس در لباس‌های نظامی است. انگار که یک فیلم آخرالزمانی ناگهان به واقعیت تبدیل شده و ما در دل آن هستیم. آنچه با تظاهرات مسالمت‌آمیز و تلاش‌های مضحک برای تقلید از وقایع میدان یورومایدان آغاز شد، به تدریج به یک شورش آشکار تبدیل می‌شود. خبرنگاران بین‌المللی با تجربه، شهر اسلاویانسک را با چچن مقایسه می‌کنند و می‌گویند وضعیت دقیقاً مشابه آنچه قبل از آغاز جنگ اول چچن بود است: خیابان‌های مسدود، کامیون‌های پارک شده در وسط جاده‌ها و گروه‌های نظامی در خیابان‌ها. با افزایش تلفات، هیچ نشانی از اینکه جدایی‌طلبان قصد توقف داشته باشند وجود ندارد. وقتی از آنها درباره اهدافشان سؤال می‌شود، همه با هم پاسخ می‌دهند: «ما تا آخر خواهیم ایستاد». و برای اکثر آنها، این «آخر» به معنای جدایی از اوکراین است. عملکرد فیلم در منطقه دونباس، بخشی از اوکراین شرقی است که توسط گروه‌های مختلف جنایتکار اشغال شده است. جنگ بین نیروهای منظم اوکراینی، که توسط داوطلبان حمایت می‌شوند، و باندهای جدایی‌طلب، که از طرف نیروهای روسی پشتیبانی می‌شوند، در حال وقوع است. این یک جنگ ترکیبی است که هم‌زمان با یک درگیری مسلحانه آشکار، شامل کشتار و سرقت‌های وسیع و کاهش تدریجی جمعیت غیرنظامی اتفاق می‌افتد. ترس، فریب، نفرت و خشونت در همه جا دیده می‌شود. جامعه در حال فروپاشی است و مرگ و سکوت مرگبار بر این سرزمین سایه افکنده است. در عصری که اخبار جعلی و واقعیت‌های بدیل در آن رواج دارد، نویسنده و کارگردان سرگئی لوزنیتسا در فیلم «دونباس» به بررسی اثرات زهرآگین تبلیغات نفرت‌آمیز بر همه سطوح جامعه می‌پردازد. این فیلم که به شکل یک نمایش وحشت‌انگیز و مضحک به تصویر کشیده شده است، دونباس را به عنوان یک دیستوپیای شبه اورول‌گونه از فساد مزمن، تبعیض دولتی، بوروکراسی چاپلوس و دستکاری رسانه‌ای بی‌شرمانه به نمایش می‌گذارد. در اینجا هیچ قهرمانی وجود ندارد؛ همه افراد، از ژنرال‌ها و سیاستمداران تا سربازان و غیرنظامیان، آلوده به فساد هستند. فیلم از سیزده بخش تشکیل شده است که هر یک به طور کامل اجرا می‌شود و تنها ارتباط واقعی بین بخش‌ها، شخصیت‌هایی هستند که روایت را به یکدیگر منتقل می‌کنند. هر بخش بر اساس یک واقعه واقعی مستند در جمهوری خودخوانده دونتسک در سال‌های ۲۰۱۴-۲۰۱۵ ساخته شده است. فیلم با صحنه‌ای آغاز می‌شود که گروهی از افراد در حال انجام آرایش هستند، به نظر می‌رسد در یک مجموعه فیلم یا برنامه تلویزیونی، اما در واقع آنها برای ظاهر شدن در یک گزارش «واقعی» خبری به عنوان محلی‌های دچار شوک آماده می‌شوند. این صحنه به وضوح تعریف اخبار جعلی را به تصویر می‌کشد. با عدم وجود هرگونه قهرمان و یا شخصیت مرکزی، لحن کلی این فیلم تلخی است که در روح مردم ریشه دوانده و بر این باور است که دروغ‌هایی که به آنها خورانده می‌شود، در هر مکالمه‌ای منعکس می‌شود. یکی از سوالاتی که لوزنیتسا مطرح می‌کند این است که چگونه می‌توان میان افرادی که دشمنی‌های عمیقی نسبت به یکدیگر دارند، آشتی برقرار کرد. این سوالی است که پاسخی ندارد؛ در اینجا نه مهربانی و نه همدلی وجود دارد. «دونباس» پرتره‌ای سوزان و تلخ از جایی است که تعامل انسانی به سطحی بالاتر از بربریت تنزل یافته و در آن، kindness و empathy نشانه‌هایی از ضعف به شمار می‌روند. در سیاست‌های پس از حقیقت «دونباس»، وحشت، خشونت و سوءاستفاده از قدرت در کنار پروپاگاندای اورول‌گونه و پذیرش اخبار جعلی، به امری عادی تبدیل شده است. لوزنیتسا، اما این درگیری را به عنوان یک جنگ داخلی مشروع نمی‌بیند؛ بلکه این جنگی است میان باندها که مفهوم جنگ داخلی فقط برای پوشش و توجیه جنایت و سوءاستفاده از طبقه کارگر استفاده می‌شود. در واقع، «دونباس» جایی است که واقعیت یک کالا است و تنها ارزش آن در این است که آیا می‌تواند به توده‌ها فروخته شود یا خیر.