فیلم Everybody Knows 2018

فیلم از نظر زیبایی‌شناسی بی‌نقص و بازیگری فوق‌العاده است، اما برای من بیش از حد ملودراماتیک و کلیشه‌ای بود. به نظر من، این فیلم چندین لایه دارد. لایه اول فیلم به عنوان یک تریلر شناخته می‌شود، هرچند نه به معنای داستان کارآگاهی یا فیلمی که سعی در شگفت‌زده و گیج کردن بیننده دارد. این جنبه تنها بهانه‌ای است برای ورود به مسیر شخصیت‌هایم. جایی که جذابیت...

فیلم از نظر زیبایی‌شناسی بی‌نقص و بازیگری فوق‌العاده است، اما برای من بیش از حد ملودراماتیک و کلیشه‌ای بود. به نظر من، این فیلم چندین لایه دارد. لایه اول فیلم به عنوان یک تریلر شناخته می‌شود، هرچند نه به معنای داستان کارآگاهی یا فیلمی که سعی در شگفت‌زده و گیج کردن بیننده دارد. این جنبه تنها بهانه‌ای است برای ورود به مسیر شخصیت‌هایم. جایی که جذابیت داستان نهفته است، در مسیر و راز و معمای شخصیت‌هاست. بنابراین این لایه اول وجود دارد، این جنبه عمومی، اما اگر کسی واقعاً به دنبال تریلر باشد، در اینجا آن را پیدا نخواهد کرد. و هدف من از ساخت فیلم تریلر به صرف تریلر بودن نبود. کمتر کارگردانی به اندازه اصغر فرهادی، نویسنده و کارگردان برنده دو جایزه اسکار، با سرزمین خود یعنی ایران ارتباط نزدیکی داشته است. از زمان نخستین فیلمش در سال ۲۰۰۳، شش تا از هشت فیلم او در ایران ساخته شده است و به بررسی موضوعات اجتماعی‌واقع‌گرایانه‌ای مانند طلاق، جرم، رازها و دروغ‌ها، و مسائلی که او به خاطرشان شناخته شده است، می‌پردازد. در سال ۲۰۱۳، او نخستین فیلم خود را خارج از ایران با عنوان "گذشته" ساخت که در فرانسه می‌گذرد، هرچند شخصیت اصلی ایرانی بود و از نظر موضوعی با کارهای قبلی‌اش همخوانی داشت. فیلم دوم او که در خارج از ایران ساخته شد، "همه می‌دانند" نام دارد و در اسپانیا اتفاق می‌افتد. هرچند او برای نخستین بار با یک الگوی ژانر نسبتاً معمولی کار می‌کند، اما از نظر موضوعی همچنان یک فیلم فرهادی باقی می‌ماند. این فیلم بیشتر یک مطالعه روان‌شناختی تاریک از افرادی است که تحت فشار شدید قرار دارند تا یک تریلر دزدی که به آن تبلیغ شده است. فیلم بررسی می‌کند که چه اتفاقی می‌تواند بیفتد وقتی که فشار باعث می‌شود رازهای عمیق پنهان به سطح بیایند و چگونه می‌توانند برخی را به هم نزدیک و دیگران را از هم دور کنند، اغلب به خاطر سوءتفاهم‌هایی درباره آنچه که اطلاعات عمومی است و آنچه که نیست. هرچند فیلم زیبا به تصویر کشیده شده و بازیگران فوق‌العاده‌ای دارد، اما "همه می‌دانند" به راحتی ضعیف‌ترین فیلم در کارنامه فرهادی است. در حالی که آثار قبلی او ظریف و با دقت ساخته شده‌اند، "همه می‌دانند" به طور ناخواسته به کلیشه‌های ژانری و روایت‌های ملودراماتیک سنگین بازمی‌گردد و داستان آن به افشای رازی بستگی دارد که آنقدر واضح است که حتی مطمئن نیستم بتوان آن را یک چرخش داستانی نامید. داستان فیلم درباره لورا (با بازی پنه‌لوپه کروز)، زنی اسپانیایی است که در بوئنوس آیرس زندگی می‌کند و برای شرکت در جشن عروسی خواهرش آنا (اینا کوئستا) به زادگاهش در حومه مادرید بازمی‌گردد. همسر لورا، الکساندر (ریکاردو دارین)، به دلیل تعهدات کاری غیرمنتظره در آرژانتین مانده است. لورا به ویژه مشتاق است که با پائکو (شوهر واقعی کروز، خاویر باردم) که پسر خدمتکار خانواده است و سال‌ها پیش عاشق او بوده است، دیدار کند. آن شب، در حین جشن عروسی، یک خاموشی برق رخ می‌دهد و در این بین، ایرن (کارلا کامپرا)، دختر ۱۶ ساله لورا، از اتاقش ناپدید می‌شود. پس از مدتی، لورا یک پیام متنی دریافت می‌کند که خواستار ۳۰۰,۰۰۰ یورو است و هشدار می‌دهد که اگر با پلیس تماس بگیرد، ایرن کشته خواهد شد. به طور کلی، "همه می‌دانند" از نظر زیبایی‌شناسی بی‌نقص است. این فیلم به زیبایی طبیعت آفتابی اسپانیا را به تصویر می‌کشد و با پالت رنگی غنی از قهوه‌ای، طلایی و قرمز که تقویت‌کننده سنت و افتخار به گذشته است، جذابیت خاصی دارد. همچنین، فیلم به موضوع گذر زمان توجه می‌کند و با نمایش کارکرد یک ساعت کلیسا آغاز می‌شود. با این حال، فیلم به وضوح به سمت ملودرامی می‌رود که در آثار قبلی فرهادی دیده نشده و پیچیدگی‌های معمول او را ندارد. هرچند "همه می‌دانند" به لحاظ بصری دلنشین و از نظر موضوعی جالب است، اما متأسفانه از نظر داستانی ناامیدکننده است.