فیلم Star Trek: Nemesis 2002

ساعت خوبی است، می‌توانم دوباره آن را تماشا کنم و به‌ویژه برای طرفداران متعهد "ستاره‌راه" توصیه می‌کنم. احساس می‌کنم که از "ستاره‌راه: نسل جدید" به اندازه کافی لذت می‌برم که خوشحالم که فیلم‌هایی داریم. به نظرم این فیلم خوب بود، اما کاملاً درک می‌کنم اگر دیگران آن را تحسین نکرده باشند. در حالی که هسته اصلی مفهوم کمی پیچیده است، نگاهی که به امپراتوری رومولان و سیستم...

ساعت خوبی است، می‌توانم دوباره آن را تماشا کنم و به‌ویژه برای طرفداران متعهد "ستاره‌راه" توصیه می‌کنم. احساس می‌کنم که از "ستاره‌راه: نسل جدید" به اندازه کافی لذت می‌برم که خوشحالم که فیلم‌هایی داریم. به نظرم این فیلم خوب بود، اما کاملاً درک می‌کنم اگر دیگران آن را تحسین نکرده باشند. در حالی که هسته اصلی مفهوم کمی پیچیده است، نگاهی که به امپراتوری رومولان و سیستم طبقاتی آن می‌اندازد، به‌طور مستقل جالب است. اما این موضوع سوالات زیادی را به وجود می‌آورد، مانند اینکه چرا طبقه "ناپذیرفتنی" منابع کافی برای ساخت یک ناو جنگی چشمگیر دریافت می‌کند. ما دوباره به اهمیت شخصیت "دیتا" نگاه می‌کنیم، به‌خصوص اینکه او یک خلق آسان نیست و نمی‌توان او را به سادگی کپی کرد. این فیلم بهترین نیست، اما دیدن چیزهای بیشتری از "ستاره‌راه: نسل جدید" لذت‌بخش است. **فیلمی محکم از "ستاره‌راه"** بسیاری از مردم به‌طور غیرقابل توضیحی از "ستاره‌راه: نمسیس" (۲۰۰۲) متنفرند، اما در واقع این فیلمی محکم از "ستاره‌راه" است که بازیگران نسل جدید را در خود دارد. نبرد طولانی فضایی در عمل پایانی بی‌نظیر است. اما این دلیل اصلی من برای دوست داشتن این فیلم نیست. من از کل بررسی تضاد بین جسم (شینزون) و روح (پیکارد) و بحث درباره طبیعت (پیکارد) در برابر پرورش (شینزون) لذت می‌برم؛ یا آیا طبیعت (شینزون) در برابر پرورش (پیکارد) است؟ مانند "ستاره‌راه VII: نسل‌ها" (۱۹۹۴)، این فیلم در حالی که به موضوعات عمیق‌تری می‌پردازد سرگرم‌کننده است، هرچند "نسل‌ها" بهتر است (در واقع نزدیک به یک شاهکار است؛ جزئیات را در نقد من ببینید). عملکرد دیتا در پایان بسیار جذاب‌تر و تأثیرگذارتر از صحنه مشابهی در "ستاره‌راه II: خشم خان" (۱۹۸۲) است. به این فکر کنید، دیتا با انجام آخرین نشانه عشق و وفاداری به یک شخصیت مسیحی تبدیل می‌شود؛ یک اندروید، نه کمتر. در مورد TWOK، "نمسیس" اغلب به‌عنوان یک بازسازی نیمه‌ای از آن فیلم گفته می‌شود. این فیلم برخی از عناصر داستانی سه‌گانه (TWOK، TSFS و TVH) را دارد، اما همین! (به‌طور خاص، ایستادگی فضایی، قربانی شدن دیتا و "احیای" نسخه خالی از خود او). این یک ادای احترام است، نه یک بازسازی، و بهتر از TWOK است که اغراق‌آمیز به نظر می‌رسد. در حالی که "نمسیس" ممکن است در میان بهترین فیلم‌های "ستاره‌راه" قرار نگیرد، قطعاً یک فیلم محکم از "ستاره‌راه" است، در سطح "ستاره‌راه VI: کشور کشف نشده" (۱۹۹۱). این فیلم زیباترین صحنه‌های فضایی را در این مجموعه دارد و موسیقی اثر جری گلدسمیت همیشه بی‌نظیر است، و خوشاینداً آشنا. در مورد خشم شگفت‌انگیز صحنه دوچرخه‌سواری بر روی شن، من گیج هستم. گروه فرود باید مسافت زیادی را پوشش دهد، چگونه می‌توانند بدون وسیله‌ای برای سفر این کار را انجام دهند؟ چرا باید کیلومترها پیاده‌روی کنند وقتی که نمی‌خواهند؟ به علاوه، این یک صحنه سرگرم‌کننده است و به روند جدی داستان در آن لحظه خاص نیاز دارد. حتماً صحنه‌های حذف شده را بررسی کنید؛ چند صحنه وجود دارد که نباید حذف می‌شدند، مانند شوخی ریکر با افسر اول جدید پیکارد و یک صحنه خنده‌دار که در آن پیکارد و دیتا درباره شراب گفتگو می‌کنند. مدت زمان فیلم ۱ ساعت و ۵۵ دقیقه است. نمره: B+ این بار "نسل جدید" به پرده نقره‌ای می‌آید و من آن را یک فیلم ماجراجویانه قابل قبول یافتم. حتی برای یک فیلم "ستاره‌راه"، این فیلم با صحنه‌های غیرقابل باور شروع می‌شود، از جمله ازدواج "ریکر" و "تروی" و رقص اول آن‌ها - اما خبری از "زن در قرمز" یا "همیشه دوستت خواهم داشت" نبود... حتی تامی وینت هم در حال خواندن "جدایی" نبود... واضح است که این فیلم قرار بود در واقعیت کمبود داشته باشد... به هر حال، بلافاصله بعد از آن "کاپیتان پیکارد" (پاتریک استوارت) و گروه به "رومولوس" برای یک اجلاس می‌روند و متوجه می‌شوند که آلن دیل و کل سنا به قتل رسیده‌اند و "پرایتور شینزون" (تام هاردی) مسئول یک ناو جنگی بسیار مسلح است. این دو مرد ملاقات می‌کنند و واضح است که شینزون تمایلات مگالومانیاکی دارد که شامل یک رابطه شخصی با کاپیتان شجاع ما می‌شود. داستان چندان جالب نیست، و مانند همیشه در این خط داستانی از "ستاره‌راه" نمی‌توانستیم فقط یک تم اکشن ساده داشته باشیم - فازرها و تیربارهای فوتونی آماده. نه، ما باید زیر داستان‌های خانوادگی خسته‌کننده و همیشه آزاردهنده "دیتا" (برنت اسپاینر) را داشته باشیم که یک برادر پیدا می‌کند (به یاد "C3PO" در شهر ابری بالای "بسپین"). به هر حال، اعتماد کاهش می‌یابد، خشم بالا می‌گیرد و بیست دقیقه آخر واقعاً در سطح بهتری از فیلم‌های "ستاره‌راه" قرار دارد - پر از جلوه‌های ویژه و بازی‌های اغراق‌آمیز. تام هاردی به عنوان شخصیت منفی خوب عمل می‌کند (او تنها ۲۵ سال داشت) و باقی بازیگران شناخته‌شده نیز به طور معمول در صحنه‌ها حضور دارند. این فیلم از موعظه کمتر و عمل بیشتر بهره می‌برد و کاملاً قابل تماشا است - حتی اگر بعد از آن به‌طور کامل فراموش شود.