فیلم Jane Got a Gun 2015

جین یک تفنگ دارد. خوب، شاید او بتواند از این تفنگ برای خلاص کردن ما که وقت گذاشتیم تا این فیلم را تماشا کنیم، استفاده کند. این فیلم وسترن خوبی نیست، زیرا ناتالی پورتمن به عنوان جین به خوبی انتخاب نشده است. فیلم خسته‌کننده و کند است که این موضوع در ژانر وسترن بسیار بد است، زیرا وقتی به درستی انجام شود، می‌تواند تجربه‌ای بسیار...

جین یک تفنگ دارد. خوب، شاید او بتواند از این تفنگ برای خلاص کردن ما که وقت گذاشتیم تا این فیلم را تماشا کنیم، استفاده کند. این فیلم وسترن خوبی نیست، زیرا ناتالی پورتمن به عنوان جین به خوبی انتخاب نشده است. فیلم خسته‌کننده و کند است که این موضوع در ژانر وسترن بسیار بد است، زیرا وقتی به درستی انجام شود، می‌تواند تجربه‌ای بسیار هیجان‌انگیز باشد. ژانر وسترن در سال‌های اخیر به سختی توانسته است روی پای خود بایستد و _جین یک تفنگ دارد_ قطعاً از این قاعده مستثنی نیست. همچنین مطمئن هستم که هیچ‌یک از این شخصیت‌های غرب وحشی آمریکایی نبودند. امتیاز نهایی: ★★ - برخی از جنبه‌ها برای من جذاب بود، اما محصول نهایی ضعیف بود. **آمادگی یک زن برای مبارزه با قانون‌شکنان.** این فیلم احتمالاً کم‌ارزش شده است، اما برای من، مطمئنم که فیلمی underrated است. از کارگردان "جنگجو"، فیلمی عالی که باید به فهرست آثار او اضافه شود. فیلمنامه خوب نوشته شده است، اما این همان جایی است که مشکل وجود دارد و کسانی که از آن خوششان نیامده، به همین اشاره می‌کنند. زیرا داستان به نوعی "همه چیز به خوبی پایان می‌رسد" است. این بدین معنا نیست که پر از کلیشه است، شاید آنها انتظار داشتند که فیلم بیشتر خشن و خونین باشد، مانند بسیاری از فیلم‌های پرچمدار وسترن. متأسفم برای کسانی که از آن لذت نبردند، اما من لذت بردم. این فیلم فقط برای مردان نیست، اما همچنان R-rated است. بله، متوجه هستم که 10-15 دقیقه آخر به‌طور عمدی طراحی شده بود، اما داستان به‌طور عالی و درست جمع‌بندی شد. باید از بازیگران، به‌ویژه دو بازیگر اصلی، ناتالی پورتمن و جوئل ادگerton قدردانی کنم. این فیلم فرصت خوبی برای نمایش بهترین شخصیت‌ها نیست، اما همه به خوبی نقش‌های خود را ایفا کردند. اوان مک‌گرگور با نقش بی‌فایده‌اش ناامیدکننده بود. به این معنا که نقش خوبی بود، اما برای او مناسب نبود. فکر می‌کنم شخصیت شرور از نظر قدرت کمبود داشت. این موضوع باعث می‌شود که داستان به یک سمت گرایش پیدا کند، بنابراین ممکن است ندانید که تحولات چگونه اتفاق می‌افتند، اما خیلی زود متوجه می‌شوید که داستان به کدام سمت می‌رود. به‌ویژه که بیشتر بر روی رمانس تمرکز دارد، اگرچه موضوع رمانس نیست. با این حال، در روایت چرخش‌ها و پیچش‌های زیادی وجود دارد. به‌طور کلی، فیلم بسیار سرگرم‌کننده بود، تا حدی قابل پیش‌بینی، اما به‌طور کامل ارزش تماشا دارد اگر انتظارات خود را پایین نگه‌دارید. _8/10_ آن پسران بیشاپ به دنبال شما هستند؟ شما به یک تفنگ‌دار نیاز ندارید. شما به یک گردان لعنتی نیاز دارید. جین یک تفنگ دارد به کارگردانی گاویین اوکانر و به‌صورت مشترک نوشته شده توسط برایان دافی‌لد، آنتونی تامباکیس و جوئل ادگerton است. این فیلم با بازی ناتالی پورتمن، جوئل ادگerton، اوان مک‌گرگور، نوح امریچ، بوی Holbrook و رودریگو سانتورو است. موسیقی اثر مارچلو دی فرانچیسی و لیسا جرارد و فیلم‌برداری اثر ماندی واکر است. جین هموند (پورتمن) برای کمک به عشق سابقش، دن فراست (ادگرتون) روی می‌آورد، زمانی که مشخص می‌شود که باند بدنام بیشاپ به سمت او در جستجوی شوهرش بیل (امریچ) در حال حرکت هستند. این فیلم احتمالاً بیشتر درباره آنچه که می‌توانست باشد صحبت می‌شود تا آنچه که هست. تغییرات در کادر تولید بی‌نهایت بودند، از کارگردان، نویسنده، فیلم‌بردار و برخی تغییرات بزرگ در بازیگران، این فیلم دچار مشکلاتی بود و به نظر می‌رسید به شکست دچار شده است. همچنین، با توجه به اینکه این فیلم به‌صورت کند و بر اساس شخصیت‌ها پیش می‌رود و یک وسترن است، بازار برای طرفداران آن به شدت کم شده بود. پس ما با چه چیزی مواجه هستیم؟ این فیلم به‌طور قطع تنها برای طرفداران واقعی وسترن است، تصور اینکه تازه‌واردها برای اولین بار وارد این ژانر شوند، شاید به خاطر انتخاب پورتمن، دشوار است. با این حال، این فیلم نکات مثبتی دارد، زیرا اگر شما تمایل داشته باشید، ممکن است تنها یک بار دیگر تماشای آن به شما کمک کند تا به‌طور کامل از آن لذت ببرید. در هسته خود، این فیلم داستانی از رستگاری است، فرصت‌هایی که به خاطر سرنوشت از دست رفته و البته محور خوبی و بدی. با تکیه بر ساختار فلاش‌بک برای تنظیم دینامیک‌های شخصیت، ممکن است در برخی مواقع کمی گیج‌کننده باشد، به همین دلیل نیاز به تماشای دوباره آن مطرح می‌شود. با این حال، ممکن است این بهترین روش برای معرفی شخصیت‌های اصلی نباشد، اما سرمایه‌گذاری بر روی آنها ارزشش را دارد زیرا کشش عاطفی زیادی در آن وجود دارد. پس از ایجاد پایه برای دو سوم اول فیلم، به خشونت صادقانه و قدیمی منتقل می‌شویم، برای محاصره، به معنای واقعی کلمه، در برابر دیوار، و بدون کمبود ابتکار، در واقع خلاقیت زیادی در آن وجود دارد، با جین که در برخی مواقع به‌طور کامل پیشتاز است. یک سوم آخر به خوبی به ثمر می‌رسد، حتی اگر بخشی از آن (به‌نوعی) با شکر شیرین شده باشد. بازیگران عالی هستند و عملکردهای قابل توجهی را ارائه می‌دهند، هرچند به حضور بیشتر شخصیت جان بیشاپ از مک‌گرگور نیاز بود، زیرا با آنچه که کم دارد، توانسته است تأثیری شرورانه بگذارد. این فیلم به طرز فوق‌العاده‌ای به نظر می‌رسد، عکس‌برداری واکر یادآور آثار ژانر راجر دیکنز است، با زیبایی خیره‌کننده لوکیشن‌های نیومکزیکو، و در حالی که میکس صدا برای تبادل دیالوگ‌ها کمی ضعیف است، موسیقی متن به لحاظ احساسی بسیار قوی است. توصیه کردن این فیلم با اعتماد به نفس حتی به طرفداران وسترن دشوار است، به‌ویژه در سالی که "جین" باید با بازسازی پرشور "هفت شگفت‌انگیز" رقابت کند، اما اگر از چیزی مانند "غربت آرام" لذت بردید، به آن فرصت دهید و ممکن است به‌طور خوشایند غافلگیر شوید. 7/10