فیلم Mighty Aphrodite 1995

مردی سالخورده با یک فاحشه مهربان دوست می‌شود یک نویسنده فیلمنامه در منهتن (وودی آلن) با مادر جوان پسر خوانده‌اش، یک فاحشه (میرا سوروینو)، آشنا می‌شود و سعی می‌کند به او کمک کند. در همین حین، همسرش (هلنا بونهام کارتر) در کار پر ambition خود به عنوان کیوریتور گالری‌های هنری غرق شده و با یک همکار (پیتر ولر) به شدت flirt می‌کند. یک گروه کُر یونانی...

مردی سالخورده با یک فاحشه مهربان دوست می‌شود یک نویسنده فیلمنامه در منهتن (وودی آلن) با مادر جوان پسر خوانده‌اش، یک فاحشه (میرا سوروینو)، آشنا می‌شود و سعی می‌کند به او کمک کند. در همین حین، همسرش (هلنا بونهام کارتر) در کار پر ambition خود به عنوان کیوریتور گالری‌های هنری غرق شده و با یک همکار (پیتر ولر) به شدت flirt می‌کند. یک گروه کُر یونانی گاه به گاه به داستان اضافه می‌شود (اف. موری آبرهام و دیگران) که داستان را به داستان اودیپ پیوند می‌زند. "آفرودیته قدرتمند" (1995) یک کمدی عجیب و غریب است که در منهتن اتفاق می‌افتد و این موضوع با توجه به کارگردانی وودی آلن تعجب‌برانگیز نیست. قلب داستان، که در توضیح عنوان من آمده، یادآور "هاردکور" (1979) است، اما بدون سنگینی آن. هلنا و میرا در اوج جوانی خود هستند و به طرز کاملاً متفاوتی زیبا به نظر می‌رسند. این فیلم سرگرم‌کننده، دل‌نشین و کنایه‌آمیز است. من از عنصر کُر یونانی جسورانه لذت بردم، چیزی که کمتر فیلمسازی می‌تواند به خوبی از عهده آن برآید، اما وودی به راحتی این کار را انجام می‌دهد. مدت زمان فیلم 1 ساعت و 35 دقیقه است و در منهتن فیلم‌برداری شده و صحنه‌های کُر یونانی در تئاترو گرکو در سیسیل، ایتالیا گرفته شده است. نمره: B برای کاهش مزاحمت‌ها در زندگی روزمره‌شان، یک زوج متاهل از بدو تولد یک بچه را به فرزندی قبول می‌کنند، اما تا زمانی که او پنج ساله می‌شود، شادابی ازدواجشان کمرنگ شده است. او یک خبرنگار ورزشی است و از دوستان "هنری" همسرش (هلنا بونهام کارتر) که از کار پرمشغله‌اش در گالری می‌شناسد، کمی خسته شده است. وقتی پسر خوانده‌شان "مکس" شروع به نشان دادن نشانه‌هایی از استعداد می‌کند، پدر "لنی" (وودی آلن) تصمیم می‌گیرد که مادر بیولوژیکی‌اش را پیدا کند. تصور کنید چقدر ناامید می‌شود وقتی متوجه می‌شود که او "لیندا" (میرا سوروینو) است. او یک فاحشه گران‌قیمت با آرزوهای ناامیدکننده برای روی صحنه رفتن است و از نظر عقل هم چندان درخشان نیست. او تصمیم می‌گیرد شاید بتواند به او کمک کند تا از این راه‌های نادرست خارج شود، بنابراین سعی می‌کند او را با یکی از دوستانش آشنا کند تا بتواند به انتظارات خودش از والدین این نابغه جوان نزدیک‌تر شود. در تمام این مدت، "لنی" (و تماشاگران) تحت راهنمایی یک گروه هنرمند از کُر یونانی قرار دارد که به او کلمات حکمت‌آمیز و پیشگویی‌هایی می‌دهند که او معمولاً آنها را نادیده می‌گیرد - و بنابراین آنچه در پی می‌آید گاهی شبیه به اثری است که می‌تواند آیشیلوس را مفتخر کند. به نظر من، آلن همیشه یکسان است و در اینجا هم تفاوتی ندارد، اما سوروینو واقعاً نقش یک زن با نیت خوب و صداقتی عمیق را به خوبی ایفا می‌کند. البته، شکاف سنی بین آنها و همچنین بین او و همسرش (که سی سال از او جوان‌تر است) دوباره به ناامیدی‌های مردی که به نظر می‌رسد هرگز راضی نمی‌شود دامن می‌زند - اما آیا این موضوع در مورد بیشتر فیلم‌های وودی آلن صادق نیست؟ در این فیلم، شوخی‌هایی از فیلمنامه مشاهداتی وجود دارد، اما واقعاً همه‌چیز به هنرمندان کمدی قدرتمند بستگی دارد که هشدارهای خود را از غم و شادی ارائه می‌دهند و به سوروینو که به طرز فوق‌العاده‌ای جذاب است، برای موفقیت این فیلم کمک می‌کنند. و آنها موفق می‌شوند.