فیلم The Long Ships 1964

سیدنی پواتیه به خوبی از پس نقش خود برمی‌آید، به عنوان یک شاهزاده موری که به یک زنگ طلایی افسانه‌ای ("مادر تمام صداها") obsessed است - که به گفته‌ها سال‌ها پیش توسط راهبان ساخته شده است. اما سایر بازیگران به هیچ وجه قابل قبول نیستند؛ ریچارد ویدمارک و راس تامبلین به عنوان غارتگران/کاوشگران وایکینگ اصلاً قابل باور نیستند و نوسانات داستان و دیالوگ‌های نسبتاً طولانی،...

سیدنی پواتیه به خوبی از پس نقش خود برمی‌آید، به عنوان یک شاهزاده موری که به یک زنگ طلایی افسانه‌ای ("مادر تمام صداها") obsessed است - که به گفته‌ها سال‌ها پیش توسط راهبان ساخته شده است. اما سایر بازیگران به هیچ وجه قابل قبول نیستند؛ ریچارد ویدمارک و راس تامبلین به عنوان غارتگران/کاوشگران وایکینگ اصلاً قابل باور نیستند و نوسانات داستان و دیالوگ‌های نسبتاً طولانی، تخیل را فراتر از نقطه‌ای می‌کشد که دیگر هیجان‌انگیز نیست و به کسل‌کننده تبدیل می‌شود. اوسکار هومولکا به عنوان تنها وایکینگ "کروک" که احتمالاً واقع‌گرایانه‌تر به نظر می‌رسد، کمی شیطنت می‌کند، اما سپس لایونل جفریس و گوردون جکسون وارد صحنه می‌شوند و دوباره اوضاع به خنده‌دار تبدیل می‌شود. فیلم از نظر ظاهری خوب و لوکس است و توجه به جزئیات (مانند لباس‌ها و غیره) به‌طور مناسبی زیباست، اما زمان آن خیلی طولانی است و یک داستان ماجراجویی خوب را هدر می‌دهد.