فیلم A Hidden Life 2019

"زندگی پنهان" یک اثر بصری زیبا مانند تمام فیلم‌های مالیک است، هرچند که این فیلم به وضوح داستان جالب‌تری برای روایت دارد نسبت به "درخت زندگی". اما متأسفانه، به نظر من، جاه‌طلبی و ادعای این فیلم برای انجام کاری حماسی‌تر به ضرر آن تمام شده، زیرا "زندگی پنهان" فیلمی است که مدت زمان آن به شدت طولانی است. اگرچه مالیک فرمولی که در روایت و بصری‌سازی...

"زندگی پنهان" یک اثر بصری زیبا مانند تمام فیلم‌های مالیک است، هرچند که این فیلم به وضوح داستان جالب‌تری برای روایت دارد نسبت به "درخت زندگی". اما متأسفانه، به نظر من، جاه‌طلبی و ادعای این فیلم برای انجام کاری حماسی‌تر به ضرر آن تمام شده، زیرا "زندگی پنهان" فیلمی است که مدت زمان آن به شدت طولانی است. اگرچه مالیک فرمولی که در روایت و بصری‌سازی استفاده می‌کند را تغییر نمی‌دهد، این داستان به طرز متفاوتی احساس می‌شود، شاید به این دلیل که برخلاف فیلم‌هایی مانند "به شگفتی"، "شوالیه‌ی جام‌ها" و "آواز به آواز"، مالیک به گذشته بازمی‌گردد و فضای بصری فیلم لمسی متمایز دارد. بار دیگر، مالیک به نظر نمی‌رسد که از بازیگرانش انتظار زیادی داشته باشد، زیرا دوباره وضعیت‌های عاشقانه تکراری به نظر می‌رسند، اما همان‌طور که گفتم، با توجه به اینکه این بار داستان مرتبط‌تری داریم، تعاملات این بار عمیق‌تر احساس می‌شوند. اینجا مشکل، همان‌طور که گفتم، طول فیلم است. این فیلم تنها چند دقیقه با سه ساعت فاصله دارد و به دلیل شکل روایت، این سه ساعت بیش از حد طولانی به نظر می‌رسد. نمی‌توانم انکار کنم که "زندگی پنهان" فیلمی زیبا و واقعاً خوب است، اما واقعاً طولانی است. من کاملاً از آن لذت می‌برم و بدون شک دوباره آن را تماشا می‌کنم، اما قطعاً می‌توانستم یک ساعت از آن را کم کنم تا فیلم چابک‌تر شود، هرچند که می‌فهمم این دیدگاه و آرزوی مالیک بوده تا مخاطبانش تجربه‌ای از فیلمش داشته باشند. تکرار می‌کنم که خیلی از آن خوشم آمد، این فیلم از زمان "درخت زندگی" یکی از پربازده‌ترین آثار مالیک است و فیلمی است که هر عاشق جدی سینما از آن لذت خواهد برد یا حداقل فرصتی برای شگفت‌زده شدن از آن خواهد داشت. ترنس مالیک یک فیلمساز است که تمرکز اصلی او بر تقدس روح انسانی است و در این مورد، زمانی و مکانی را انتخاب کرده که این تقدس تحت تهدید شدیدی قرار دارد و داستان دو نفر را روایت می‌کند که برای محافظت از آن فداکاری می‌کنند. "زندگی پنهان" فیلمی شگرف و بی‌رحم است، کاری از امید و اندوه و اعتقاد به روح انسان. حتی با وجود پایه‌ای از یک داستان واقعی، مالیک همچنان به آزمایش ادامه می‌دهد، به دنبال غریزه‌هایش و یافتن سفری تماتیک که از سفر روایت مهم‌تر است. با نزدیک به سه ساعت، با تقریباً هیچ دیالوگی، با ریتمی آرام و سنجیده و تمایل مالیک به لذت‌های زیبایی‌شناختی، مطمئناً این فیلم برای همه نخواهد بود، اما کسانی که قادر به درک آن هستند، تجربه‌ای عمیق و معنادار خواهند یافت. "زندگی پنهان" بازگشت مالیک به فرم نیست. این یک گام دیگر در تکامل و کاوش یکی از منحصر به فردترین فیلمسازانی است که سینما هرگز دیده است.