فیلم Rogue 2007

هرگز به تمساح لبخند نزنید. فریب لبخند خوشامدگوی او را نخورید. فیلم "روگ" به کارگردانی و نویسندگی گرگ مک‌لین (سازنده "وولف کریک") تولید شده است و بازیگران آن شامل مایکل وارتان، رادا میچل، سم ورثینگتون و جان جاررت هستند. این فیلم از داستان واقعی تمساح غول‌پیکر استرالیایی به نام "اسویت‌هارت" الهام گرفته که در بازه زمانی ۱۹۷۴ تا ۱۹۷۹ قایق‌ها را به وحشت انداخته بود. داستان...

هرگز به تمساح لبخند نزنید. فریب لبخند خوشامدگوی او را نخورید. فیلم "روگ" به کارگردانی و نویسندگی گرگ مک‌لین (سازنده "وولف کریک") تولید شده است و بازیگران آن شامل مایکل وارتان، رادا میچل، سم ورثینگتون و جان جاررت هستند. این فیلم از داستان واقعی تمساح غول‌پیکر استرالیایی به نام "اسویت‌هارت" الهام گرفته که در بازه زمانی ۱۹۷۴ تا ۱۹۷۹ قایق‌ها را به وحشت انداخته بود. داستان فیلم درباره خبرنگار سفر، پیت مک‌کل (با بازی وارتان) در قلمرو شمالی استرالیا است که در حال پایان دادن به گزارش جدیدش است. در حالی که وقتی برای گذراندن دارد، به یک کروز قایق در رودخانه ملحق می‌شود که توسط کیت رایان (با بازی میچل) هدایت می‌شود. او و سایر گردشگران به سمت بالای رودخانه حرکت می‌کنند. پس از یک برخورد مشکل‌ساز با چند مزاحم محلی، یکی از گردشگران سیگنال اضطراری را در بالای رودخانه مشاهده می‌کند و به دنبال آن، سیگنال‌های بیشتری دیده می‌شود. کیت به عنوان کاپیتان قایق موظف است به هر کسی که در آب‌ها به کمک نیاز دارد پاسخ دهد. اما این به معنای ورود به "آب‌های مقدس" است و قبل از اینکه آنها متوجه شوند، در وسط شکارگاه یک تمساح غول‌پیکر قرار می‌گیرند که بلافاصله به قایق حمله می‌کند و گروه را مجبور به پناه گرفتن در نزدیک‌ترین جزیره کوچک می‌کند، جزیره‌ای که در آب‌های جزر و مدی قرار دارد و جزر و مد در حال بالا آمدن است... با تماشای "روگ" به نظر می‌رسد که این فیلم یکی از بدشانس‌ترین آثار ترسناک زمان خود باشد. این فیلم به سختی در خارج از کشور خود به نمایش درآمد (تقریباً یک هفته در سینماهای منتخب در آمریکا و اروپا) و در زمانه‌ای منتشر شد که فیلم‌های تمساح کشنده تقریباً هر ماه به نمایش درمی‌آمدند؛ "پرایمیوال"، "آب سیاه" و "دریاچه پلاسید ۲" (خدای من) همگی در سال ۲۰۰۷ به نمایش درآمدند و سهمی از مخاطبان سینما را به خود اختصاص دادند. این به دنبال زیرژانر فیلم‌های وحشتناک مربوط به خزندگان آبی بود که قبلاً توسط "استیو ماینر" در "دریاچه پلاسید" (۱۹۹۹) و "لوئیس تیگ" در "تمساح" (۱۹۸۰) به خوبی پوشش داده شده بود. همه اینها مربوط به این است که "روگ" بهترین فیلم در این دسته است؛ یک فیلم استرالیایی تند و ترسناک و با تولیدی شیک. واقعاً تأسف‌آور است که نسخه‌های بازسازی‌شده بی‌کیفیت وحشت به طور گسترده منتشر می‌شوند در حالی که فیلمی مانند این که حداقل شایسته فرصتی است، نمی‌تواند. برادران واینستین باید از نحوه برخورد با فیلم مک‌لین شرمنده باشند. تأکید می‌کنیم که با توجه به گواهی‌نامه‌اش، "روگ" به‌طور خاص خونین نیست. کسانی که به دنبال صحنه‌های مکرر از تمساحی هستند که انسان‌ها را تکه‌تکه می‌کند، نباید این فیلم را جستجو کنند. در حالی که این فیلم به هیچ وجه نمی‌تواند با "دریاچه پلاسید" از نظر کمدی قابل‌توجه باشد، آنچه "روگ" ارائه می‌دهد یک فیلم با ساختار منسجم و ریتم دقیق است. پر از تعلیق، مک‌لین به شخصیت‌ها زمان می‌دهد تا واقعاً بر داستان تأثیر بگذارند. نیم ساعت اول از نظر تکنیکی بی‌نظیر است و ما با شخصیت‌های مختلف روی قایق آشنا می‌شویم و از عکاسی زیبای ویلیام گیبسون در مناطق استرالیای شمالی لذت می‌بریم، که با یکی از زیباترین موسیقی‌های ارکستری که تا به حال برای یک فیلم موجودات ساخته شده همراه است (فرانسوا تتاژ - با ارجاعات به "آرواره‌ها" که کاملاً مناسب است). این همه به خوبی آرامش قبل از طوفان است، جایی که مک‌لین با پیروی از نشانه‌های "آرواره‌ها" تأکید می‌کند که به طور کامل تمساح را به نمایش نمی‌گذارد. این تنش را به حداکثر می‌رساند زیرا ما آن را با تخیل خود ترکیب می‌کنیم. از اینجا به بعد، یک سری صحنه‌های تنظیم شده رخ می‌دهد که گروه گرفتار ما سعی می‌کنند از تبدیل شدن به ناهار تمساح جلوگیری کنند. در اینجا معمولاً فیلم‌های این سبک نشان‌دهنده افراد احمق هستند که کارهای احمقانه می‌کنند، اما مک‌لین به این ژانر و طرفدارانش احترام می‌گذارد و برخی از این افراد را در موقعیت‌های احمقانه اما قابل درک قرار می‌دهد، بنابراین ترس‌ها از طریق واکنش‌های قابل باور ایجاد می‌شود. و البته وضعیت از بسیاری از آنها بهترین و بدترین را به نمایش می‌گذارد زیرا خطر به طرز عجیبی این کار را با انسان‌ها می‌کند. همچنین قابل ذکر است که مک‌لین تمساح را به عنوان یک هیولا نشان نمی‌دهد، بلکه این فقط یک حیوان گرسنه است که از قلمرو خود محافظت می‌کند. یک گفت‌وگوی سریع در اوایل داستان به احتمال وجود شکارچیانی اشاره کرده بود که ممکن است سیگنال‌های اضطراری را شلیک کرده باشند، بنابراین در حالی که تمساح به رفتار خشمگین خود ادامه می‌دهد، به یادآوری این واقعیت مهم ضرری ندارد. بازیگران همگی اجراهای قابل قبولی دارند، به ویژه وارتان که به عنوان قهرمان جذاب در انتظار و میچل (که در آن زمان تبدیل به یک ستاره محبوب سینما شده بود) و جاررت که جنبه متفاوتی از بازیگری خود را به نمایش می‌گذارد، به جز شخصیت دیوانه میک تیلور در "وولف کریک". این فیلم نقص‌هایی دارد، اما آنها بسیار کم و نادر هستند. ظاهر تمساح ممکن است برخی را ناراحت کند، بنابراین درست است که مک‌لین می‌توانست در این زمینه بهتر عمل کند، در حالی که یک رخداد "WTF" تأثیر خود را از دست می‌دهد زیرا کارگردان آنقدر جسور نیست که مانند "وولف کریک" به آن ادامه دهد، اما اینها نقص‌های قابل بخشش هستند. زیرا وقتی ما در طول پایان creepy و تقریباً ساکت نفس‌مان را حبس می‌کنیم که به یک صحنه "B" سینمایی و غیرمعمول ختم می‌شود، متوجه می‌شویم که بالاتر از همه چیز، این تعلیق و پیش‌بینی ominous بوده که این را به یک تریلر بسیار مؤثر تبدیل کرده است. به نظر می‌رسد مک‌لین از کشور خود کینه‌ای داشته است، زیرا دو فیلم اول او در آن زمان به هیچ وجه گردشگران را به کشف سرزمین‌های زیبای استرالیا ترغیب نمی‌کرد! هرچه که انگیزه یا هدف او باشد، امیدواریم این روند ادامه یابد، اگر او همچنان فیلم‌هایی مانند این تولید کند. امیدواریم پروژه‌های آینده‌اش به اندازه این یک فیلم نادیده گرفته نشوند، زیرا مطمئناً کارگردان بسیار خوبی در اینجا وجود دارد و این واقعاً غم‌انگیز خواهد بود که یک استعداد به دلیل نحوه برخورد با فیلمش فراموش شود. زیبایی تأثیرگذار با هیجان‌های "B" در هم آمیخته و زمان فوق‌العاده‌ای را به ارمغان می‌آورد. ۸/۱۰