فیلم Theeb 2014

در مورد یک پسر جوان از خاورمیانهٔ وحشی. با دیدن این فیلم، بلافاصله مطمئن شدم که قطعاً نامزد اسکار خواهد شد. دیروز (۱۴-۰۱-۲۰۱۶) آکادمی علوم و هنرهای سینما فهرست نامزدها را اعلام کرد و این موضوع تأیید شد. این فیلم داستان پسرکی به نام "تیب" را روایت می‌کند که در سال ۱۹۱۶، دقیقاً صد سال پیش از امروز، در بیابان‌های گرم و درگیری‌های مسلحانه، به همراه...

در مورد یک پسر جوان از خاورمیانهٔ وحشی. با دیدن این فیلم، بلافاصله مطمئن شدم که قطعاً نامزد اسکار خواهد شد. دیروز (۱۴-۰۱-۲۰۱۶) آکادمی علوم و هنرهای سینما فهرست نامزدها را اعلام کرد و این موضوع تأیید شد. این فیلم داستان پسرکی به نام "تیب" را روایت می‌کند که در سال ۱۹۱۶، دقیقاً صد سال پیش از امروز، در بیابان‌های گرم و درگیری‌های مسلحانه، به همراه برادر بزرگترش برای راهنمایی یک افسر بریتانیایی به مقصدی محرمانه می‌رود، اما در میانه راه گم می‌شود و باید برای بازگشت به قبیله‌اش با مشکلاتی مواجه شود. داستان از ابتدا فقط بر روی شخصیت تیپ تمرکز دارد، اما او در میانه تنش‌های جنگ جهانی اول و برخی از درگیری‌های داخلی بر سر مسائل مربوط به زائران قرار می‌گیرد. تصویر روشنی از این مسائل وجود ندارد، به‌ویژه اگر دربارهٔ تاریخ این منطقه اطلاعاتی نداشته باشید. اما چیزی که مشخص است این است که افسر بریتانیایی به دنبال گردان خود بود. بنابراین داستان به‌صورت فرعی به این ماجراها پرداخته و تلاش‌های پسرک از دیدگاه او روایت می‌شود که در واقع محور اصلی داستان است. یک داستان ساده، اما همه چیز از طریق عمل‌ها بیان شده و نه از طریق کلمات. "قوی‌ها ضعیف‌ها را می‌خورند." در داستان، خشونت کافی وجود دارد، اما نه به شدت آنچه که در برخی از فیلم‌های بزرگ هالیوودی دربارهٔ دو جنگ جهانی دیده‌ایم. با توجه به زمان روایت و جنبش‌های انقلابی، همه چیز منطقی به نظر می‌رسد، به‌ویژه با دانستن اینکه یک کودک در این ماجراها درگیر است. نمی‌دانم آیا این داستان بر اساس واقعیت است یا نه، اما توصیف‌ها طبیعی و واقعی به نظر می‌رسید و این تعهد در انتها به خوبی نتیجه داد. احساس نمی‌کنید که در حال تماشای یک فیلم خاورمیانه‌ای هستید، بلکه بیشتر شبیه به یک فیلم هالیوودی یا بریتانیایی است که از بازیگران و داستان آن منطقه استفاده کرده است. این احساس را به دلایل زیادی داشتم و یکی از آنها موسیقی متن فوق‌العاده بود. مناظر نیز کمتر از جلوه‌های ویژهٔ اخیر "مریخی" نبود. اینجا بیابان عربی واقعی است که به خوبی برای روایت داستان به کار رفته است. فیلم کاملاً به زبان عربی است، اما خطوط کمی به زبان انگلیسی وجود دارد. موضوع این فیلم مربوط به دین و فرهنگ نیست، بلکه دربارهٔ بقا و انتقام است. جالب است که این داستان و "لورنس عربستان" در همان سال اتفاق می‌افتند. به نظرم بین این دو ارتباطی وجود دارد، نه به‌صورت رسمی، بلکه مانند ارتباطی که بین فیلم‌های جنگ جهانی اول و دوم وجود دارد. نکتهٔ مشترک اینجا انقلاب عربی است، بنابراین فکر می‌کنم این فیلم تنها سمت دیگر داستان عنوانی است که به آن اشاره کردم. در ابتدا فکر می‌کردم ممکن است مانند نامزد اسکار سال گذشته "تیمبکتو" اغراق‌آمیز باشد. اما خوشحالم که این فیلم بسیار بهتر بود، ۱۰-۱۵ دقیقه ابتدایی بسیار متفاوت به نظر می‌رسید و بعد متوجه شدم که این فقط مقدمه‌ای برای آنچه که بعداً می‌آید بود. فیلم‌نامه به‌خوبی نوشته شده و عکاسی آن بسیار زیبا است، و قطعاً این فیلم به کارگردانی که تازه کار خود را شروع کرده نمی‌خورد. این تلاش فوق‌العاده‌ای از طرف بازیگران و عوامل تولید است. من به تمام تیم بابت کسب نامزدی اسکار تبریک می‌گویم. و برای شما، این یک فیلم بسیار خوب است و امیدوارم بعد از خواندن این نقد آن را تماشا کنید. ۸/۱۰