فیلم The Zookeeper 2001

فیلم «زودکیپر» فیلمی است که به‌طور ناعادلانه‌ای نادیده گرفته شده و درباره‌ی پشیمانی عمیق و رستگاری غیرمنتظره‌ای است که به صراحت بیان شده است. این فیلم که در سال 2001 منتشر شد، با بازی برجسته سم نیل در نقش لودویک، یک معتقد سابق به حزب کمونیست که اکنون به باغ وحش شهری در یک کشور جنگ‌زده شرق اروپا می‌پردازد، شناخته می‌شود. این کشور، پس از...

فیلم «زودکیپر» فیلمی است که به‌طور ناعادلانه‌ای نادیده گرفته شده و درباره‌ی پشیمانی عمیق و رستگاری غیرمنتظره‌ای است که به صراحت بیان شده است. این فیلم که در سال 2001 منتشر شد، با بازی برجسته سم نیل در نقش لودویک، یک معتقد سابق به حزب کمونیست که اکنون به باغ وحش شهری در یک کشور جنگ‌زده شرق اروپا می‌پردازد، شناخته می‌شود. این کشور، پس از سقوط دیوار برلین و تجزیه یوگسلاوی، دچار هرج و مرج شده است. انزوای خودخواسته لودویک با تخلیه شهر عمیق‌تر می‌شود و او تنها با حیوانات و دامپزشک عجیب‌وغریب (با بازی ام پوری) که از قومیت نامطلوبی است، باقی می‌ماند. فیلم با مرگ یک ببر به دلیل شوک ناشی از بمباران آغاز می‌شود و لودویک با نامه‌ای از دخترش در پاریس به شدت عاطفی می‌شود. وقتی اعلام تخلیه می‌شود، او داوطلب می‌شود که بماند و به حیوانات غذا بدهد و در صورت نیاز، تصمیم بگیرد که کدام یک از آنها باید به دیگران خورانده شود وقتی منابع تمام می‌شود. این وضعیت همچنین استعاره‌ای از آنچه در اطرافش می‌گذرد، است؛ جایی که گروه‌ها به نام حفظ بازماندگان، بر یکدیگر پیشی می‌گیرند. این عنصر در شخصیت دراگوف (با بازی اولریش تامسن) نمایان می‌شود، فرمانده گروهی از سربازان که با لبخندی گسترده و اطمینان آفتابی به لودویک تسلط می‌یابد و ادعا می‌کند که در حال مبارزه با نیروهای ناشناخته به نفع اوست. لودویک می‌نوشد، لبخند می‌زند، خشمگین می‌شود و با بی‌تفاوتی آنچه را که در حال وقوع است، می‌پذیرد، در حالی که در دفتر خاطراتش کلمات زیبای longing و محبت را می‌نویسد. تماشاگران این را در کنار آخرین نشانه‌های انسانیت لودویک کشف می‌کنند، وقتی که او زیویک (با بازی جاور لزنیکا) را که به سختی از قتل پدرش و مردان دیگر در روستایش جان به در برده، به خانه می‌آورد و مادر زیویک، آنیکا (با بازی جینا مک‌کی) که از تجاوزات سازمان‌یافته و کتک‌کاری‌ها جان سالم به در برده است. هر دو از نظر احساسی حتی بیشتر از لودویک گم‌شده‌اند و وضعیتی غم‌انگیز را به وجود می‌آورند که لودویک را دوباره در میان هم‌نوعانش قرار می‌دهد. مک‌کی و لزنیکا با بازی تاثیرگذار خود، یکی با ناامیدی و دیگری با سردی، احساسی بی‌نظیر و ماندگار را به تصویر می‌کشند. نیل نیز به همین اندازه زیرکانه عمل می‌کند، هرچند نقشی که به او داده شده اجازه می‌دهد خشم خود را نشان دهد. در هر انتخابی که می‌کند، حس عمده‌ای از خودداری وجود دارد و اجازه نمی‌دهد شخصیتش به عمق احساساتش دسترسی پیدا کند. این عملکرد تلخ و بی‌احساس، تماشاگر را مجبور می‌کند تا وزن آنچه را که لودویک احساس کرده و در طول سال‌ها در خود انباشته است، تجربه کند و با ناتوانی او در پردازش آن یا درخواست کمک همدلی کند. نیل هرگز حرکت قابل پیش‌بینی را انجام نمی‌دهد و هرگز ناامید نمی‌کند. در دی‌وی‌دی این فیلم، ویژگی‌هایی از پشت صحنه وجود دارد. نویسنده مشترک متیو بیشاپ الهام واقعی خود را برای داستان شرح می‌دهد. کارگردان و نویسنده مشترک رالف زیمن درباره‌ی دیدگاه خود برای به تصویر کشیدن این داستان و فرصت آن برای نگاهی به روح یک شخص گفتگو می‌کند. بازیگران نیز در این میان نظر می‌دهند، هرچند توجه به این نکته مهم است که چگونه حیوانات، میمون‌ها، فیل‌ها، گرگ‌ها و شیرها و ببرها در فیلم گنجانده شده‌اند. آموزش‌های لازم در نهایت به بار می‌نشیند و به نظر می‌رسد که فیل‌ها واقعاً در حال صحبت با نیل هستند و میمون کاپوسین به‌طور واقعی با او ارتباط برقرار کرده است. «زودکیپر» فیلمی تسخیرکننده، با کارگردانی بی‌نظیر و فیلمبرداری زیبا و خشن از رنگ‌هاست که به اندازه احساسات شخصیت‌ها کمرنگ شده است. سکوت میان انفجارها، چه نظامی و چه عاطفی، تنشی وحشیانه را منعکس می‌کند که زمانه‌ای که در آن قرار دارد را به تصویر می‌کشد.