فیلم The Firm 1993

وقتی بهشت به کابوس تبدیل می‌شود این فیلم که در سال 1993 منتشر شده و توسط سیدنی پولاک بر اساس رمان جان گریشام ساخته شده، "شرکت" نام دارد و در آن تام کروز نقش یک وکیل فارغ‌التحصیل از هاروارد را بازی می‌کند که به شدت می‌خواهد ریشه‌های کارگری خود را پشت سر بگذارد و شغفی با حقوق بالا در یک شرکت در ممفیس به دست می‌آورد....

وقتی بهشت به کابوس تبدیل می‌شود این فیلم که در سال 1993 منتشر شده و توسط سیدنی پولاک بر اساس رمان جان گریشام ساخته شده، "شرکت" نام دارد و در آن تام کروز نقش یک وکیل فارغ‌التحصیل از هاروارد را بازی می‌کند که به شدت می‌خواهد ریشه‌های کارگری خود را پشت سر بگذارد و شغفی با حقوق بالا در یک شرکت در ممفیس به دست می‌آورد. او و همسرش (ژان تریپلهورن) در دنیای مرفه جدید خود بسیار خوشحال هستند تا اینکه نشانه‌هایی از جنبه‌های شوم این شرکت پدیدار می‌شود. جین هکمن نقش مربی او در شرکت را بازی می‌کند و اد هریس به عنوان یک مأمور FBI ظاهر می‌شود. هالی هنتر، هال هولبروک، دیوید استراذرین و گری بیوسی نیز در این فیلم حضور دارند. این فیلم همیشه یکی از favorites من در این ژانر بوده است. شما واقعاً برای مک‌دیر (کروز) و همسرش احساس همدردی می‌کنید وقتی که یوتوپیا آنها به جهنمی غیرقابل فرار تبدیل می‌شود. در صحنه واشنگتن دی‌سی، به خوبی متوجه محدودیت‌های انتخاب‌های آنها می‌شوید در حالی که در میان دو آتش مافیا و FBI گرفتار شده‌اند. مک‌دیر باید از نبوغ، دانش و "اتصالات طلایی" خود استفاده کند تا اگر ممکن باشد، آنها را بدون آسیب خارج کند. من همیشه به موسیقی پیانو اثر دیو گروئسین علاقه داشتم که برخی آن را "شاداب" توصیف کرده‌اند. در حالی که می‌توانید این را بگویید، این موسیقی در قسمت‌های مختلف دارای تن‌های متفاوتی است. به عنوان مثال، در صحنه تعقیب و گریز پایانی در شهر، موسیقی به شدت احساسی و معنادار است. همچنین در مواقع مناسب، یک عنصر غم‌انگیز نیز وجود دارد. نکته مثبت موسیقی پیانو این است که فیلم را بی‌زمان می‌کند. به فیلم‌های باکیفیت از آن دوره عمومی فکر کنید که به دلیل موسیقی‌های متعارف به شدت تاریخ‌گذرانده شده‌اند، مانند "هیچ راهی برای فرار" (1987). مدت زمان فیلم 2 ساعت و 34 دقیقه است و در مکان‌های مختلفی از جمله ممفیس، تنسی؛ وستمفس، آرکانزاس؛ جزایر کیمن؛ واشنگتن دی‌سی؛ کمبریج و بوستون، ماساچوست فیلم‌برداری شده است. نمره: A/A- **یک فیلم عالی، پر از تنش و هیجان.** در کشور من یک ضرب‌المثل معروف وجود دارد که احتمالاً معادل‌هایی در کشورهای دیگر دارد و می‌گوید "بدون نقص زیبایی وجود ندارد"، یعنی اگر چیزی خیلی خوب باشد، باید اشتباهی در آن وجود داشته باشد. و با وجود تحصیلات عالی و ارزیابی‌های دانشگاهی، وکیل این فیلم به نظر نمی‌رسد که این حقیقت ساده را بداند. بر اساس رمانی از جان گریشام، فیلمنامه به میچ، یک وکیل جوان می‌پردازد که به تازگی توسط یک شرکت حقوقی بزرگ و مهم در ممفیس، تنسی استخدام شده است. این شغل غیرقابل مقاومت است: حقوق بالا، چندین مزیت، خودرو و سفرهای رایگان، همه چیزهایی که یک جوان یپی و همسرش ممکن است بخواهند. آنچه او نمی‌داند این است که رئیس‌های جدیدش به شدت توسط گروه‌های مافیایی تأمین مالی می‌شوند و به آنها حفاظت و مشاوره قانونی می‌دهند و وکلایی که سعی می‌کنند از شرکت خارج شوند به طرز مرموزی می‌میرند. زمانی که او این را می‌فهمد، باید تصمیم بگیرد: یا وفاداری خود را به شرکت حفظ کند یا با FBI همکاری کند و همکارانش را به دام بیندازد. فیلم دارای تعلیق بسیار خوبی است که به طرز شگفت‌انگیزی عمل می‌کند و ما را تا پایان درگیر نگه می‌دارد. کارگردانی این فیلم که بر عهده سیدنی پولاک است، واقعاً خوب است و شباهتی میان این فیلم و "چشمان کاملاً بسته" وجود دارد، یک فیلم تعلیق‌زا دیگر که در آن کروز و پولاک دوباره با هم کار می‌کنند. و من هیچ شکی ندارم که شاهکار آلفرد هیچکاک نیز بر نحوه تصور پولاک از فیلمش تأثیر گذاشته است. این فیلمنامه دارای پیچش‌ها و تغییرات زیادی است و ممکن است نیاز به توجه مخاطب داشته باشد، اما من تضمین می‌کنم که این مسئله مشکلی نخواهد بود اگر تماشاگر اجازه دهد که خود را در تعلیق و تنش‌هایی که به تدریج ایجاد می‌شود، غرق کند. من طرفدار کروز نیستم، اما می‌دانم که او یک شخصیت محکم و همدل است که شخصیت را به گونه‌ای به تصویر می‌کشد که بتوانیم نسبت به او احساس همدردی کنیم، در حال نوسان بین سادگی و زیرکی. صحنه‌های اکشن به خوبی انجام شده‌اند و بازیگر به خوبی از عهده آنها برمی‌آید. جین هکمن نیز نقش یک وکیل بالغ و بوهمی را به نمایش می‌گذارد که به نظر می‌رسد بیشتر به سفر و شنا در کارائیب علاقه دارد تا کار با مشتریانش. با این حال، او هم یک شخصیت همدل است و واقعاً امیدوار بودم که شخصیت او somehow بتواند از این وضعیت فرار کند. ژان تریپلهورن به نظر می‌رسد کار زیادی برای انجام ندارد و در ابتدا فکر می‌کردم که او فقط همسر خجالتی و آسیب‌پذیر قهرمان است. اما فیلمنامه به ما یک پیچش می‌دهد که شخصیت را دوباره متمرکز می‌کند و نقش او را بسیار فعال‌تر و مداخله‌گرتر از آنچه در نیم ساعت اول می‌توانستیم حدس بزنیم، می‌کند. همچنین می‌توان به بازی‌های خوب اد هریس، استیون هیل و ویلفورد بریملی اشاره کرد که نقش‌هایی سخت‌تر و نزدیک‌تر به یک فیلم اکشن را ایفا می‌کنند. هالی هنتر نیز در اینجا ظاهر می‌شود، اما در نقش آنقدر حداقلی که به نظر می‌رسد غیرقابل تصور است که او برای بهترین بازیگر زن مکمل نامزد اسکار شده باشد. از نظر فنی، فیلم دارای ویژگی‌های بسیاری است که می‌توانیم به آنها اشاره کنیم: فیلمبرداری خوب و زیبایی دارد و رنگ‌های خوبی را به نمایش می‌گذارد، به طوری که فیلم به قدری قدیمی و کسل‌کننده به نظر نمی‌رسد مانند دیگر فیلم‌های همان سال. دکورها بسیار عالی هستند، به ویژه دفاتر و هتل بهشتی در جزایر کیمن که صحنه‌های زیر آب زیبا و رنگارنگی در آنجا فیلم‌برداری شده است. فیلم از ممفیس، واشنگتن و دیگر مکان‌ها عبور می‌کند و همیشه با دقت به انتخاب مکان‌های فیلم‌برداری و بهترین قاب‌بندی توجه می‌شود. ما نمایش ویژه‌ای از جلوه‌های بصری و خاص نداریم، اما آنچه که انجام می‌شود به خوبی عمل می‌کند. آنچه قطعاً شایسته ذکر است، موسیقی متن عالی است که به طور عمده بر اساس پیانو است و واقعاً در کار خود برای تأکید بر محیط، عمیق‌تر کردن تعلیق و تدریجاً هیجان‌انگیزتر کردن اوضاع بسیار مؤثر است.