فیلم In Bruges 2008

فیلم‌هایی وجود دارند که خوب هستند. سپس فیلم‌هایی وجود دارند که عالی هستند. و بعد فیلم‌هایی وجود دارند که بی‌نقص‌اند. فیلم‌هایی مانند «در بروژ» در دسته آخر قرار می‌گیرند. اما «در بروژ» چیست؟ داستان ساده‌ای است درباره دو آدمکش که در بروژ، بلژیک پنهان شده‌اند و منتظر دستورات بیشتری از رئیسشان هستند. داستان نسبتاً ساده‌ای است. حتی بازیگران آن نیز نام‌های معروفی ندارند. پس چه چیزی...

فیلم‌هایی وجود دارند که خوب هستند. سپس فیلم‌هایی وجود دارند که عالی هستند. و بعد فیلم‌هایی وجود دارند که بی‌نقص‌اند. فیلم‌هایی مانند «در بروژ» در دسته آخر قرار می‌گیرند. اما «در بروژ» چیست؟ داستان ساده‌ای است درباره دو آدمکش که در بروژ، بلژیک پنهان شده‌اند و منتظر دستورات بیشتری از رئیسشان هستند. داستان نسبتاً ساده‌ای است. حتی بازیگران آن نیز نام‌های معروفی ندارند. پس چه چیزی این فیلم را «بی‌نقص» می‌کند؟ خوب، تقریباً همه‌چیز. می‌بینید، به ندرت فیلمی را می‌بینیم که احساسات مختلفی را در ما ایجاد کند؛ «در بروژ» یکی از آن فیلم‌هاست. ما در جوک‌های بی‌معنی و گاهی اوقات توهین‌آمیز می‌خندیم؛ با دردسرهای شخصیت‌ها همدردی می‌کنیم؛ از شلیک گلوله‌ها در خیابان‌های شلوغ بلژیک می‌ترسیم. ما «همه‌چیز» را در حین تماشای این فیلم احساس می‌کنیم. این فقط یک فیلم نیست، بلکه یک تجربه است. این فیلم که محوریت آن بر شخصیت‌ها است، سینما را در بهترین حالت خود نشان می‌دهد. این فیلم باید توسط هر کسی که می‌خواهد بداند چرا طنز بریتانیایی در سراسر جهان محبوب است، دیده شود. اگر هیچ چیز دیگری شما را قانع نکند، فقط برای دیدن بازی فوق‌العاده کالین فارل آن را تماشا کنید. ری (کالین فارل) و کن (برندن گلیسون) دو آدمکش ایرلندی هستند که به دستور رئیس گانگستری خود، هری واترز (رالف فاینس) به شهر زیبای بروژ فرستاده شده‌اند تا پنهان شوند. در حالی که منتظر دستور از هری هستند، این دو شروع به بررسی بسیاری از مسائل آزاردهنده زندگی‌شان می‌کنند، با موضوعی که به‌ویژه پس از بازدید از بروژ برایشان مهم است. نوشته و کارگردانی شده توسط مارتین مک‌دونا، که بیشتر به خاطر توانایی‌هایش در نوشتن نمایشنامه شناخته می‌شود، «در بروژ» واقعاً یک موجود نادر است. نه تنها در زیرژانر ناپایدار فیلم‌های گانگستری بریتانیایی برنده است، بلکه همچنین یک کمدی بسیار خنده‌دار و بی‌ادب هم هست. از آغاز، فیلم خود را به‌گونه‌ای معرفی می‌کند که برای همه خوشایند نخواهد بود. وقتی کالین فارل و برندن گلیسون در حالی که در زیبایی‌های بروژ احاطه شده‌اند، به تبادل فحش و بددهنی می‌پردازند، واضح است که این یک فیلم «عادی» نخواهد بود. با اضافه کردن اعتیاد به مواد مخدر، فحشا و یک کوتوله نژادپرست، می‌توانید درک کنید که چرا برخی این فیلم را غیرقابل تحمل می‌دانند - اما هنوز هم برای دیگران درخشش قابل هضم است. چیزی که مسلم است این است که کسانی که آن را ندیده‌اند واقعاً باید آن را تماشا کنند؛ زیرا ممکن است یکی از فیلم‌های مورد علاقه‌تان شود. به‌طور کلی، این یک کمدی سیاه نهایی است، اما در میان خنده‌ها، که بسیار هم هست، یک درام انسانی قوی و تأثیرگذار درباره عشق، گناه، اخلاق و رستگاری نهفته است. مک‌دونا با این ترفند که هر شخصیت در داستان ناخوشایند است و با این حال به راحتی می‌توان با آن‌ها همدلی کرد، تماشاگر را شگفت‌زده می‌کند. اگر در برخی از صحنه‌های بحرانی احساساتی شدید، تعجب نکنید. فیلمنامه (برنده جایزه بافتا) و بازی‌های کالین فارل (برنده جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر) و گلیسون بسیار تیز و جذاب هستند. حتی رئیس گانگستر رالف فاینس نیز به‌عنوان یک فرد خشمگین و بددهن به تصویر کشیده می‌شود، با این حال هنوز هم قادر به عذرخواهی و احترام به اصول خوب است. اگر این شگفت‌انگیز به نظر می‌رسد؟ خوب است، زیرا این یک فیلم عجیب و غریب است. مثلاً عشق در اینجا در قالب کلمنس پویه، یک زن شرور و جذاب، به تصویر کشیده شده است، اما او قبلاً «فلور دلاکور» در «هری پاتر و جام آتش» بوده است. در حالی که بازیگر کوتوله کانادایی، جوردن پرنتیس، بیشتر به خاطر بازی در «هاوارد داک» شناخته می‌شود. هر یک از آن‌ها هدف واقعی دارند، هم برای جنبه‌های کمدی داستان و هم برای عناصر انسانی که در حالی که به سمت پایان داستان پیش می‌رویم، نمایان می‌شوند. یک کمدی سیاه با طنز تند به رهبری بازی برجسته فارل - جایی که مثل او باید بخندید، گریه کنید و با تمام وجود فحش دهید. 9 از 10 «در بروژ» فیلمی بود که انتظار داشتم از آن خوشم بیاید. متأسفانه، این یکی من را ناامید کرد. ما به وضوح در کنار مارتین مک‌دونا، کالین فارل و برندن گلیسون (به عنوان مثال: «زنان بنشین»)، به یک چیز خوب رسیده بودیم، اما این بار از آن لذت نبردم. نکاتی وجود دارد که نشان می‌دهد این فیلم کار می‌کند و هنوز هم چند لحظه وجود دارد که می‌توانم خودم را در حال لذت بردن از آن ببینم. باید بگویم که 30 دقیقه پایانی بهتر است، اما آنچه قبل از آن است به نظر من آسیب می‌زند. طنز بزرگ‌ترین عیب آن است، فقط یک یا دو جوک من را خنداند. با این حال، فارل و گلیسون یک جفت خوب هستند، همان‌طور که در فیلم 2022 به‌مراتب تأثیرگذارتر از آن را مشاهده می‌کنیم. گلیسون در اینجا درخشان‌تر است، شخصیت فارل کمی بیش از حد آزاردهنده است. بعید از آن‌ها، رالف فاینس خوب است، اما لهجه‌اش کمی حواس‌پرت‌کن است. در سایر بازیگران، دو ستاره از دنیای «مردگان متحرک» در اینجا وجود دارند - از دو اسپین‌آف مختلف، جالب است. کلمنس پویه از «دارل دیکسون» (که در آن فوق‌العاده است) و زلکوی ایوانک از «شهر مردگان» در اینجا هستند. من طرفدار «مردگان متحرک» هستم. من همچنین کارهای دیگر مک‌دونا را در «زنان بنشین» و به‌ویژه «سه بیلبورد در خارج از ابینگ، میسوری» دوست دارم. بنابراین فکر می‌کنم یکی از آن‌ها در نهایت ناامید کننده خواهد بود، امیدوارم از «هفت روانی» در سال 2012 لذت ببرم.