فیلم Revenge 2017

این فیلمی که به انتقام می‌پردازد، به شدت نیاز به یک تحرک تازه دارد. **امتیاز نهایی: ★★★½ - من واقعاً از آن لذت بردم. به شدت توصیه می‌کنم که زمانی را برای تماشای آن اختصاص دهید.** فیلم انتقام (Revenge) از جنبه‌های متعددی بهره‌مند است. بازیگری به طرز شگفت‌آوری خوب بود. نمادگرایی به خوبی انجام شده است. شخصیت اصلی واقعاً به نظر می‌رسید که در بیابان دچار سختی‌های...

این فیلمی که به انتقام می‌پردازد، به شدت نیاز به یک تحرک تازه دارد. **امتیاز نهایی: ★★★½ - من واقعاً از آن لذت بردم. به شدت توصیه می‌کنم که زمانی را برای تماشای آن اختصاص دهید.** فیلم انتقام (Revenge) از جنبه‌های متعددی بهره‌مند است. بازیگری به طرز شگفت‌آوری خوب بود. نمادگرایی به خوبی انجام شده است. شخصیت اصلی واقعاً به نظر می‌رسید که در بیابان دچار سختی‌های زیادی شده، با موهای کثیف و ظاهری خسته. کارگردانی و مکان فیلم‌برداری فوق‌العاده بود. اما متأسفانه، اولین درگیری که مبنای بقیه فیلم است، به شدت اغراق‌آمیز و غیرقابل باور بود. به علاوه، مقدار غیرمعمول خون در فیلم وجود داشت. من به یک باورپذیری بیشتر و خشونت غیرضروری کمتری نیاز داشتم. **_خونین، اما درخشان_** در ابتدای فیلم، برای جن (با بازی فوق‌العاده متیلدا لوتز) مهم بود که به طور کامل به عنوان یک شیء جنسی نمایش داده شود تا نشان دهد او با بدنش و نحوه استفاده از آن راحت است و به راحتی مردان را فریب می‌دهد و توجه آنها را جلب می‌کند. اما من می‌خواهم بگویم که مشکل این نیست، بلکه این باور مردان است که ظاهر او به آنها اجازه می‌دهد تا او را به عنوان یک شیء قابل استفاده و بعداً دور انداختنی ببینند. نگاه مردانه در فیلم‌ها اغلب به نوعی اینطور القا می‌کند که زنان مقصر اعمال خشونت جنسی هستند که علیه آنها صورت می‌گیرد، که این موضوع به شدت مشکل‌ساز است. من از طریق هر شخصیت مرد خواستم رفتارهای مختلف سوءاستفاده‌ای را نشان دهم که به طور گسترده‌ای در جامعه امروز نرمال شده‌اند. جن و معشوقه متاهلش، ریچارد، در یک آخر هفته رمانتیک در خانه‌ای دورافتاده در بیابان وقت می‌گذرانند. اما به محض رسیدن، دوستان ریچارد به طور ناگهانی ظاهر می‌شوند و او را به یک سفر شکار دعوت می‌کنند. با افزایش تنش در خانه، استن به جن تجاوز می‌کند و وقتی او تهدید می‌کند که به پلیس گزارش خواهد داد، مردان به او حمله کرده و او را به حال خود رها می‌کنند. اما غافل از اینکه او زنده می‌ماند و به دنبال انتقام برمی‌خیزد. فیلم انتقام در خط مشی فیلم‌هایی مانند _Straw Dogs_ و _I Spit On Your Grave_ قرار دارد و یک تریلر انتقام‌آمیز بسیار خونین است. کارگردان و نویسنده، کوریالی فارژات، در اولین فیلم خود، مهارت بصری شگفت‌انگیزی را به نمایش می‌گذارد و این زیرژانر استثمارگر را برای عصر #MeToo بازتعریف می‌کند. از مناظر وسیع بیابانی تا پایان سرد و پیچیده فیلم، زبان بصری او به اندازه‌ای چابک و موضوعی توجیه‌شده است که انتظار می‌رود از یک کارگردان ماهر مانند مایکل مان. فیلم به وضوح درباره خطرات و پیامدهای تاریک نگاه مردانه است و نحوه حرکت دوربین دائماً در حال حرکت او بر روی بدن نیمه‌برهنه متیلدا لوتز به شدت آزاردهنده است و چالش می‌کند تا تماشاگران او را به همان شیوه‌ای که شخصیت‌های مرد به او نگاه می‌کنند، ببینند و سپس این باور را در نیمه دوم فیلم به چالش می‌کشد. اگر بتوانید از پیچیدگی‌های داستان چشم‌پوشی کنید و با خونریزی کنار بیایید، فیلمی اجتماعی و مرتبط با زمانه را خواهید یافت که به عنوان یک آغاز امیدوارکننده، در سال جاری بی‌نظیر است. **نقدی با اسپویلر** در نیم ساعت اول، فیلم به نظر می‌رسد که یک تریلر انتقام استاندارد است، اما ناگهان لحن فیلم به طرز غیرمنتظره‌ای تغییر می‌کند. در این نقطه، شخصیت اصلی ما، جن، از یک صخره سقوط کرده و به درختی در زیر می‌افتد که یک شاخه او را از پشت سوراخ می‌کند. پس از این سقوط که باید به طرز جدی‌ای مرگبار می‌بود، شما فکر می‌کنید: "او قطعاً مرده است، درست است؟" می‌دانم که فیلم‌های اکشن اغراق‌آمیز هستند، اما آیا واقعاً قرار است این را به عنوان معادل یک زخم سطحی بنویسند؟ نیم ساعت گذشته و به نظر می‌رسد که شخصیت اصلی کشته شده است. آیا خواهر دوقلوی او یا روحش قرار است انتقام بگیرد؟ حتی اگر به طرز معجزه‌آسا زنده بماند، هیچ راهی نیست که او در شرایطی باشد که بتواند انتقام بگیرد. متأسفانه، او زنده می‌ماند و راه عجیبی برای آزاد کردن خود از درخت پیدا می‌کند. **توجه: این قسمت فیلم است که باید فکر خود را خاموش کنید.** پس از ساعت‌ها خونریزی در گرمای بیابان، قهرمان ما فندکی را در دسترس می‌بیند. به یاد داشته باشید، او در دسترس زمین است! او به این نتیجه می‌رسد که بهترین راه برای آزاد کردن خود این است که **درخت را بسوزاند.** بله، او قرار است درختی را که به آن چسبیده است بسوزاند، در حالی که تنها چند فوت از زمین فاصله دارد و آتش در زیر او می‌سوزد. نابغه! به هر حال، طرح بزرگ او واقعاً کارساز است و او بدون اینکه خود را بسوزاند، پایین می‌آید. به قسمت بعدی بروید که او باید خود را ترمیم کند. وظیفه بعدی این است که زخم عمیق روی بدنش را درمان کند. او پس از جمع‌آوری برخی ملزومات غاری پیدا می‌کند و شما فکر می‌کنید که صحنه «رامبو» باید در حال آمدن باشد که او زخم را سوزانده و درمان می‌کند. حالا من به هیچ وجه با تعلیق باورها غریبه نیستم، اما آنچه در ادامه می‌آید همه منطق و دلیل را زیر سوال می‌برد. او یادش می‌آید که مقداری پیوت را در گردنبندش پنهان کرده است. به گفته دوست‌پسر سابقش، می‌توانی پای خود را با این ماده قطع کنی و حتی احساس نخواهی کرد، بنابراین به عنوان مسکن عمل می‌کند. به جای اینکه باروت را در زخم بازش بریزد و سپس آن را روشن کند، او تصمیم می‌گیرد به روش «قوطی آبجو داغ» عمل کند. نه هر قوطی، بلکه آبجوی مکزیکی - با لوگوی عقاب جالب. پس از سوزاندن خود با قوطی داغ آبجو، به طرز معجزه‌آسا زخم پشتش نیز بسته می‌شود. آAh، شگفتی‌های مراقبت‌های پزشکی مدرن. به عنوان یک هدیه برای جراحی نجات‌دهنده‌اش، او یک تتوی جدید عقاب از قوطی آبجو به دست می‌آورد. به نظر می‌رسد که برخی جادوگری هم در کار است، زیرا به جای اینکه یک تصویر منفی (تصویر معکوس) باقی بگذارد، لوگوی عقاب به همراه متن آن به درستی منتقل می‌شود. نمی‌توانی در برابر خنده مقاومت کنی. این یکی از بسیاری از حفره‌های داستانی در سرتاسر فیلم است که آنقدر بزرگ است (مانند زخم که باید هنوز در پشت جن قابل مشاهده باشد) که نمی‌توانی به آن‌ها توجه نکنی. تصاویر آینه‌ای به نوعی تمی است که بعداً در فیلم متوجه خواهید شد. در این زمان، جن شخصیت نوعی ماری سو (Mary Sue) را به خود می‌گیرد که با رامبو ترکیب شده است. او برای زنده ماندن به خون، غذا یا آب نیاز ندارد؛ یا به اعضای داخلی بدن، و او به نوعی غیرقابل آسیب‌پذیری می‌رسد. فیلم وارد قلمرو کمدی تاریک شده است. ما در داستان پیش می‌رویم که او به تعقیب متجاوزانش می‌پردازد و معلوم می‌شود که جن تنها کسی نیست که می‌تواند آسیب‌های نزدیک به مرگ را تحمل کند. در این مرحله، مجموعه «جمعه ۱۳» از لحاظ واقع‌گرایی بیشتر به نظر می‌رسد و فیلم بیشتر شبیه یک ویدیوی موسیقی افراطی است. خلاصه: انتقام به طور ملایمی سرگرم‌کننده است اگر بتوانید از حماقت و حفره‌های احمقانه‌اش عبور کنید. متأسفانه، اینجا همان جایی است که امتیاز زیادی را از من از دست می‌دهد. فیلمسازان مخاطبان خود را احمق فرض می‌کنند و شما نمی‌توانید از بسیاری از اشتباهات واضح چشم‌پوشی کنید. این تجربه را برای من خراب کرد. **نظر نهایی: 2/10**