مستند The Look of Silence 2014

کارگردان جاشوا اوپنهایمر در ارائه یکی از دردناک‌ترین و غم‌انگیزترین مستندها در سال ۲۰۱۳ با عنوان «عمل کشتن» نقش بسزایی داشت. این اثر که به خاطر روایت تکان‌دهنده‌اش مورد تحسین قرار گرفت، شایسته نامزدی جایزه اسکار بود و حقیقتی نگران‌کننده را به تصویر کشید. «عمل کشتن» به روایت وقایع ترسناک نسل‌کشی اندونزی در سال ۱۹۶۵ می‌پردازد که در آن بیش از یک میلیون نفر به...

کارگردان جاشوا اوپنهایمر در ارائه یکی از دردناک‌ترین و غم‌انگیزترین مستندها در سال ۲۰۱۳ با عنوان «عمل کشتن» نقش بسزایی داشت. این اثر که به خاطر روایت تکان‌دهنده‌اش مورد تحسین قرار گرفت، شایسته نامزدی جایزه اسکار بود و حقیقتی نگران‌کننده را به تصویر کشید. «عمل کشتن» به روایت وقایع ترسناک نسل‌کشی اندونزی در سال ۱۹۶۵ می‌پردازد که در آن بیش از یک میلیون نفر به خاطر برچسب «کمونیستی» کشته شدند. اکنون، اوپنهایمر با «نگاه سکوت» به این داستان غم‌انگیز ادامه می‌دهد و با بینش عمیق و افشاگرانه‌ای، ابعاد تازه‌ای از آن را نمایان می‌کند. این بار او به جای تمرکز بر ویرانی‌های ناشی از رفتارهای حکومت اندونزی، به یک سطح شخصی‌تر می‌پردازد و بر یک قربانی خاص، یعنی راملی روکن و خانواده‌اش که در حال دست و پنجه نرم کردن با فقدان بی‌معنی زندگی و عشق هستند، تأکید می‌کند. «نگاه سکوت» یکی از مستندهای نادر است که تأثیر روانی واقعی را نشان می‌دهد و با وجود تأثیرگذاری اولیه‌اش در قسمت اول، این بار به ابعاد احساسی و عاطفی بیشتری می‌پردازد. هر زمان که انسانیت آسیب‌دیده مورد بررسی قرار گیرد، احساس خشم و سرمایه‌گذاری عاطفی در عواقب وحشتناک آن به‌طور خودکار ایجاد می‌شود. اوپنهایمر در «نگاه سکوت» با قدرت قانع‌کننده‌ای به این درد، کینه و ناامیدی بازمی‌گردد. در این مستند، اوپنهایمر به بررسی حسرت‌ها و خشم خاموش در پی قتل وحشیانه راملی می‌پردازد و توجه خود را به برادر چشم‌پزشک او، آدی، معطوف می‌کند. آدی که در زمان قتل برادرش هنوز به دنیا نیامده بود، مأموریتی را آغاز می‌کند تا با شکنجه‌گران برادرش از طریق ویزیت‌های معاینه چشم مواجه شود. او متوجه می‌شود که این قاتلان پیر به خود می‌بالند که جان برادرش را گرفته‌اند و هنوز هم به عنوان قهرمان در جامعه زندگی می‌کنند. در حالی که سکوت طلاست، انتظار می‌رفت که بازماندگان و سایر شهروندان به خاطر جنایات انجام شده در حق میلیون‌ها نفر سکوت کنند و به جریان ادامه دهند. به همین دلیل، مواجهه آدی با قاتلان راملی به شدت رادیکال به نظر می‌رسد، زیرا او جرأت می‌کند که به سراغ مردان شرور برود و حقیقت را طلب کند. آدی در تلاش برای کشف انگیزه‌های این هیولاهای بالغ برای سکوت، به رازهای مرگبار پی می‌برد و شاهد لذت‌های منحرفی است که این قاتلان از یادآوری اعمالشان می‌برند. آیا آدی واقعاً به هدفش در کشف داستان‌های وحشتناک پشت مرگ برادرش و سایر جان‌باختگان دست یافته است؟ متأسفانه، به نظر می‌رسد که برای دل‌شکستگان قربانی هیچ عذری وجود ندارد. اوپنهایمر همچنین با نشان دادن شجاعت کنجکاوانه خود، به تعامل با والدین راملی می‌پردازد و تلخی و نفرتی که هنوز از کشوری دارند که به وحشت تاریخی چشم بسته، را به تصویر می‌کشد. این حقیقت که آنها در سایه چنین جنایاتی زندگی می‌کنند و کشورشان حاضر به عذرخواهی نیست، بیشتر بر دردشان می‌افزاید. اوپنهایمر همچنین با قاتلان واقعی راملی مواجه می‌شود و آنها در حالی که خاطرات قتل او را به یاد می‌آورند، به وضوح از آن لذت می‌برند. «نگاه سکوت» به‌طرز عمیق و تأمل‌برانگیزی نشان می‌دهد که عمل توبه در فهرست چشمان این انحراف‌های اجتماعی که به شدت از دیدن زشتی‌های بی‌انسانی امتناع می‌کنند، جایگاهی ندارد.