فیلم Snow White and the Huntsman 2012

این فیلم داستان پریان نیست که ما از والت دیزنی انتظار داریم، بلکه فیلمی است بالغ، تاریک و ترسناک. باید بگویم که از تماشای این فیلم لذت بردم. با اینکه جهان این فیلم بسیار تاریک و پر از ناامیدی است، عکاسی آن زیباست و تماشای فیلم لذت‌بخش است. فیلم بیشتر بر روی شکارچی متمرکز است تا بر روی برف‌سفید، و من فکر می‌کنم این اولین بار...

این فیلم داستان پریان نیست که ما از والت دیزنی انتظار داریم، بلکه فیلمی است بالغ، تاریک و ترسناک. باید بگویم که از تماشای این فیلم لذت بردم. با اینکه جهان این فیلم بسیار تاریک و پر از ناامیدی است، عکاسی آن زیباست و تماشای فیلم لذت‌بخش است. فیلم بیشتر بر روی شکارچی متمرکز است تا بر روی برف‌سفید، و من فکر می‌کنم این اولین بار است که برف‌سفید در زره کامل جنگی سوار می‌شود. این ایده به خوبی اجرا شده است. در این فیلم جلوه‌های ویژه‌ای وجود دارد، اما نه به حدی که زیاده‌روی شود و به نظر من به خوبی انجام شده‌اند. همان‌طور که قبلاً اشاره کردم، داستان کمی متفاوت است، اگرچه خطوط کلی داستان اصلی را دنبال می‌کند. این هنوز هم یک طرح ماجراجویی/عملی ساده است، اما به خوبی با هم پیوند خورده است. البته، کوتوله‌ها در فیلم وجود دارند و با اینکه فیلم نگاهی جدی‌تر به داستان برف‌سفید دارد، اما هنوز هم چند لحظه خنده‌آور را فراهم می‌کنند. چند سکانس وجود دارد که به نظر می‌رسد فقط به عنوان پرکننده در داستان قرار داده شده‌اند، اما واقعاً جریان فیلم را مختل نمی‌کنند. وقتی که تیتراژ آغاز به نمایش کرد، از شب فیلم خود بسیار راضی بودم. از زمانی که اولین تصاویر برف‌سفید و شکارچی در IMDb حدود یک سال پیش منتشر شد، بسیار هیجان‌زده بودم تا این فیلم را ببینم. در چند هفته گذشته، این هیجان به حدی افزایش یافت که تقریباً هیچ فیلمی نمی‌تواند به چنین انتظارات بالایی پاسخ دهد. من همیشه عاشق داستان برف‌سفید و ملکه شرور بوده‌ام، اما هرگز کسی سعی نکرده بود آن را به آن چیزی که به نظر من همیشه باید باشد، تبدیل کند: داستانی گوتیک از فانتزی و ترس، نه یک داستان شبانه شیرین. و حالا، با تریلری بسیار امیدوارکننده، به نظر می‌رسید که روپرت سندرز آرزوی من را برآورده کرده است. و حتی اگر او ادعا کرده باشد که از نظر داستانی مجوزهای هنری زیادی گرفته، اما در نهایت این تصمیمات به خوبی توجیه شده‌اند. برف‌سفید و شکارچی فیلمی است که ارزش تماشا دارد. همه چیزهایی که همیشه در مورد این داستان کلاسیک تصور می‌کردم در آن وجود دارد. جنگل تاریک واقعاً تاریک است. در بهترین حالت شب‌زده و ترسناک است. جالب است که در طول فیلم، شباهت‌هایی با فیلم کلاسیک دیزنی وجود داشت. مثلاً در جنگل تاریک، شاخه‌های درختان به صورت خودکار به سمت هر کسی که جرأت ورود به قلمروشان را داشته باشد، حرکت می‌کنند و مانند انگشتان عجیب و غریب چنگ می‌زنند. قارچ‌ها هنگام لمس مواد سمی منتشر می‌کنند. و تپه‌ها واقعاً چشمی دارند... قلعه ملکه شرور هر رویای گوتیک بچه‌هاست. و کوتوله‌ها مردان کوچک خشن و بدخلق هستند. از نظر گرافیکی، هیچ چیز وجود ندارد که دوست نداشته باشم. اما بدون اینکه عناصر کلیدی به خوبی کار شده باشند، فقط تصاویری زیبا کافی نبود تا این فیلم موفق شود. بگذارید با بازیگر اصلی شروع کنم. واقعاً نمی‌دانم چرا کریستین استوارت این همه نفرت را دریافت می‌کند. او نه تنها یک بازیگر جوان بسیار با استعداد است، بلکه برف‌سفید ایده‌آلی است. نمی‌توانم تصور کنم کسی بهتر از او بتواند این نقش را ایفا کند. او نه تنها ظاهر مناسب (چهره زیبا، پوست رنگ‌پریده و موهای تیره) را دارد، بلکه attitude صحیحی هم برای بازی برف‌سفید دارد: باهوش، شجاع و مستقل. او یک دختر در حال نیاز نیست، بلکه دختری است که آماده است تا انتقام بگیرد. او فقط به یک کمک کوچک از دوستانش نیاز دارد. دوستانش شامل اریک، شکارچی است. او در ابتدا توسط ملکه شرور استخدام می‌شود تا برف‌سفید را شکار کند. اما وقتی متوجه فریب می‌شود، به ملکه پشت می‌کند و تصمیم می‌گیرد به او کمک کند. این شخصیت را کریس همسورث بازی می‌کند و به خوبی انتخاب شده است. او تمام ویژگی‌های مورد نیاز یک شکارچی را دارد: خشن اما جذاب، با لهجه اسکاتلندی خاص. مسلماً داستان برف‌سفید بدون کوتوله‌های معروف کامل نمی‌شود. به نظر می‌رسد کارگردان انتخاب بسیار خوبی برای این نقش‌ها انجام داده است. این شخصیت‌ها تماشای لذت‌بخشی هستند و همچنین کمی کمدی لازم را به داستان می‌آورند، بدون اینکه آن را به کمدی تبدیل کنند (که این یک نکته مثبت است). و بعد ملکه شرور، راوننا، با بازی شارلیز ترون وجود دارد. خانم ترون یک بازیگر فوق‌العاده است و من واقعاً منتظر بودم تا او این شخصیت کاملاً شیطانی را بازی کند. و به همین دلیل، ملکه همه آن چیزی بود که من امیدوار بودم؛ زیبایی بی‌رحم و سادیسمی که به جادوهای تاریک تکیه می‌کند تا همیشه جوان و زیبا بماند و هر کسی که در مسیرش قرار بگیرد را قربانی کند. با این حال، به طرز عجیبی، وقتی فقط به عنوان یک اجرا به آن نگاه می‌کنم، متوجه شدم که شارلیز کمی بیشتر از حد معمول عمل کرده است. به نظر من، اجرای او می‌توانست بسیار شدیدتر باشد اگر او تصمیم می‌گرفت که نیمی از زمان خود را صرف فریاد زدن نکند و فقط برخی از آن را به طور کنترل‌شده انجام دهد. با این حال، خانم ترون در کتاب من امتیاز کافی را کسب کرده است، بنابراین فقط آن را به هیجان نسبت می‌دهم. واضح است که او از بازی این شخصیت لذت برده است، بنابراین به راحتی او را می‌بخشم. علاوه بر این، از نظر ظاهری هم به خوبی در این نقش جا می‌شود و هنوز هم از تماشای او لذت بردم. از نظر بصری، برف‌سفید و شکارچی واقعاً خیره‌کننده است. جلوه‌های کامپیوتری بی‌نظیر هستند، به ویژه آینه که واقعاً عالی است. این آینه به شکل یک توده مایع طلایی تبدیل می‌شود تا صحبت کند و یکی از بهترین سورپرایزهای بصری در فیلم است. جنگل تاریک نزدیک‌ترین چیزی است که من تا به حال به یک تجربه ترسناک نزدیک شده‌ام و تمام موجودات فانتزی واقعاً جالب هستند (علاقه‌مندترین آن‌ها برای من، ترول خشمگین جنگل بود!). نیازی به گفتن داستان نیست، همه ما می‌دانیم که چگونه پیش می‌رود (اگرچه هرگز برف‌سفید را در زین ندیده‌ام...)، بنابراین واقعاً هیچ سورپرایز بزرگ دیگری وجود ندارد و البته، شما پایان خوش را دریافت می‌کنید (باور کنید، این یک اسپویلر نیست). با این حال، نحوه روایت این داستان در اینجا، آن را به یک سفر بسیار هیجان‌انگیز تبدیل می‌کند. تنها نکته انتقادی که دارم، سرعت فیلم است. واقعاً می‌توانستند در اینجا و آنجا کمی بیشتر سرعت بگیرند. در نهایت، فکر می‌کنم برف‌سفید و شکارچی واقعاً به انتظارات من پاسخ داد و این یک دستاورد بزرگ است، با توجه به اینکه انتظارات من چقدر بالا بود. به هر حال، من از این فیلم کاملاً لذت بردم و اگر به دنبال نسخه گوتیک برف‌سفید هستید، آن را به شدت توصیه می‌کنم. زیبا، فوق‌العاده و جالب!