فیلم Your Christmas or Mine? 2022

من از اینکه جیم اوهانوون توانسته تقریباً تمام بازیگران فیلم اول این کمدی‌های بی‌ضرر کریسمس را دوباره جمع‌آوری کند و این بار آن‌ها را به اتریش برای یک جشن برفی فصلی ببرد، بسیار شگفت‌زده شدم. البته از همان ابتدا همه‌چیز به هم می‌ریزد و خانواده مرفه "هیوز" به یک کلبه چوبی بسیار ساده می‌رسند، در حالی که "هیلی" (کورا کریک) و گروه بزرگ مکلسفیلد در...

من از اینکه جیم اوهانوون توانسته تقریباً تمام بازیگران فیلم اول این کمدی‌های بی‌ضرر کریسمس را دوباره جمع‌آوری کند و این بار آن‌ها را به اتریش برای یک جشن برفی فصلی ببرد، بسیار شگفت‌زده شدم. البته از همان ابتدا همه‌چیز به هم می‌ریزد و خانواده مرفه "هیوز" به یک کلبه چوبی بسیار ساده می‌رسند، در حالی که "هیلی" (کورا کریک) و گروه بزرگ مکلسفیلد در لوکس‌ترین هتل پنج ستاره اقامت دارند. این موضوع زمینه‌ساز چندین ماجراجویی می‌شود، زیرا این دو خانواده اجتماعی که به‌خوبی با هم سازگار نیستند، باید از تفاوت‌هایشان بهترین استفاده را ببرند، در حالی که "جیمز" (آسا باترفیلد) کمی شجاعت به دست می‌آورد. فیلم اصلی حس طبیعی‌تری داشت، اما این یکی خیلی تصنعی‌تر به نظر می‌رسد. در حالی که "دیان" (جین کراکوفسکی) به "لرد همفری" (الکس جنیگز) چسبیده و تمام خوبی‌های یک عاشق اسم‌های معروف و طرفدار اسموتی‌های کلم را به تصویر می‌کشد، بقیه داستان بیشتر بر پایه چند سوءتفاهم جزئی و یک قوچ سیاه شکلاتی تهدیدآمیز پیش می‌رود! همچنین، بین باترفیلد و کریک واقعاً شیمی خاصی وجود ندارد و تا نیمه فیلم، داستان به سرعت در حال سقوط بود. تماشای این فیلم‌های جشنواره‌ای آسان است، اما شک دارم که بعد از نیم ساعت، به یاد داشته باشید که آن را تماشا کرده‌اید، به‌خصوص بعد از اینکه کراکوفسکی با "کاش کریسمس همیشه بود..." نمایش را به پایان می‌رساند. «کریسمس شما یا مال من ۲» در مقایسه با قسمت قبلی خود بهبود نیافته و به‌طور قابل توجهی ضعیف‌تر است، اما هنوز هم لحظات خنده‌داری در آن وجود دارد و میزان خوبی از فضاهای جشنواره‌ای را به ارمغان می‌آورد. تغییر مکان فیلم در ابتدا مرا نگران کرده بود اما در واقع، به خوبی پیش می‌رود. از نظر بازیگران، آن‌هایی که در صحنه هستند، از نظر من بهترین ویژگی فیلم هستند. آسا باترفیلد و کوره کریک یک زوج مناسب هستند. در نقد فیلم اصلی اشاره کرده بودم که به دلیل داستان، آن‌ها زیاد در کنار هم نبودند، اما در اینجا این موضوع تا حد زیادی تغییر کرده است. بازیگران پشتیبان هم خوب هستند، از جمله دانیل مایز، آنجلا گریفین و دیوید برادلی. رام جان هولدر نقش زیادی ندارد، اما صحنه بسیار زیبایی با کریک در اواخر فیلم دارد. جین کراکوفسکی نیز به عنوان یک اضافه مثبت است. یک مشکل نسبتاً جزئی که داشتم، دستگاه داستان‌گویی بیش از حد دراماتیک در اواخر فیلم بود. داستان از یک روایت کاملاً شاد به یک سریال تلویزیونی تبدیل می‌شود، زیرا شخصیت‌های باترفیلد و کریک با درام‌های عمده‌ای روبه‌رو می‌شوند. این موضوع به قدری اغراق‌آمیز است که فیلم نمی‌تواند ضربه احساسی‌ای را که سعی در به تصویر کشیدن آن داشت، به خوبی به بیننده منتقل کند. این بخش به خوبی به پایان می‌رسد، اما خوشبختانه خیلی زود جمع‌بندی می‌شود. به‌طور کلی، این فیلمی است که به شما توصیه می‌کنم - به‌ویژه اگر فیلم اول را دوست داشته باشید.