فیلم You Should Have Left 2020

این فیلم همه‌ی عناصر لازم برای تبدیل شدن به یک فیلم ترسناک موفق را دارد. دیوید کئوپ، نویسنده و کارگردان آثار فوق‌العاده‌ای چون پارک ژوراسیک، ماموریت: غیرممکن، مرد عنکبوتی و جنگ‌های جهانی بوده است. با اضافه کردن کوین بیکن و آماندا سیفرید به عنوان دو بازیگر اصلی، انتظار یک فیلم جذاب و ترسناک می‌رود. داستان فیلم در یک "خانه‌ی تسخیر شده" اتفاق می‌افتد و شخصیت‌های...

این فیلم همه‌ی عناصر لازم برای تبدیل شدن به یک فیلم ترسناک موفق را دارد. دیوید کئوپ، نویسنده و کارگردان آثار فوق‌العاده‌ای چون پارک ژوراسیک، ماموریت: غیرممکن، مرد عنکبوتی و جنگ‌های جهانی بوده است. با اضافه کردن کوین بیکن و آماندا سیفرید به عنوان دو بازیگر اصلی، انتظار یک فیلم جذاب و ترسناک می‌رود. داستان فیلم در یک "خانه‌ی تسخیر شده" اتفاق می‌افتد و شخصیت‌های اصلی در یک سفر روانی آزاردهنده قرار می‌گیرند. با این حال، این فیلم به شدت ناامیدکننده است. "باید می‌رفتید" در نهایت مشخص نمی‌کند که به کدام ژانر تعلق دارد. کئوپ به وضوح از چندین فیلم دیگر الهام گرفته، بی‌آنکه داستان خود را به خوبی توسعه دهد. همه‌چیز در این فیلم احساس ناتمام بودن می‌کند و به‌طور کلی، به نظر می‌رسد که فقط یک ایده یا مفهوم است که هنوز به درستی بررسی نشده است. شخصیت‌ها، به‌ویژه سوزانا، به عنوان ابزاری برای پیشبرد داستان به تصویر کشیده می‌شوند و عملاً فاقد انگیزه یا شخصیت مستقل هستند. او فقط یک بازیگر است و این تمام شخصیت‌پردازی اوست. به عنوان بیننده، بعد از تماشای فیلم از هیچ‌یک از شخصیت‌ها هیچ چیز نمی‌دانم. تئودور دارای یک "گذشته" است (مانند هر شخصیت اصلی دیگر در فیلم‌های ترسناک بلومهاوس) که به‌زحمت توضیح داده شده است. تنها لحظه‌ای که مقداری پس‌زمینه برای شخصیت او ارائه می‌شود، یک گفتگوی غیرقابل باور بین مادر و دخترش است. این تنها توسعه شخصی تئودور است: یک رویداد در زندگی‌اش که در گفتگویی اجباری بین شخصیت‌ها که نباید آن را داشته باشند، توصیف می‌شود. فیلم کئوپ به عنوان یک فیلم ترسناک روان‌شناختی تبلیغ شده، اما حتی ویژگی‌های فنی لازم برای ایجاد ترس یا تنش را ندارد. "خانه‌ی تسخیر شده" بسیار روشن، مدرن و غیرکلاستروفوبیک به نظر می‌رسد. همچنین، تدوین (درک آمبروسی) به طرز عجیبی با موسیقی متن (جف زانلی) هماهنگ نیست و با وجود چند shot خوب از فیلمبرداری انگس هادسون، به ایجاد جو لازم کمک نمی‌کند. داستان به هیچ‌وجه حس و حال یک فیلم ترسناک را ندارد. مانند شخصیت‌ها، کئوپ نمی‌داند که داستان را به کجا ببرد. تلاشی برای ایجاد درام خانوادگی وجود دارد که به دلیل عدم وجود شخصیت‌های واقعی، کارساز نیست و من به بحث‌های آن‌ها اهمیتی نمی‌دهم. سپس یک عنصر غیرضروری علمی-تخیلی معرفی می‌شود که به طرز گیج‌کننده‌ای بدون توضیح باقی می‌ماند. در نهایت، اسراری درباره اندازه خانه مطرح می‌شود، اما مانند بقیه فیلم، فراتر از مفهوم خود نمی‌رود. در واقع، این بخش از فیلم جالب‌ترین جنبه آن است، اما تنها پس از یک ساعت از شروع فیلم معرفی می‌شود. این فیلم سعی دارد مسیرهای مختلفی را در ژانر دنبال کند و فراموش می‌کند که یکی را انتخاب کند. در مجموع، "باید می‌رفتید" پتانسیل عظیمی برای تبدیل شدن به یک فیلم ترسناک روان‌شناختی جذاب داشت، اما دیوید کئوپ در میان ایده‌های مختلف موجود در فیلم گم می‌شود. کوین بیکن عملکرد عالی دارد و آماندا سیفرید نیز با استعداد خود به خوبی عمل می‌کند، اما هردو شخصیت‌هایی را بازی می‌کنند که از ظرفیت‌های خود به دورند. فیلمنامه کئوپ پر از مفاهیم ناتمام و تلاش‌های بسیار سطحی برای تعادل دادن به ژانرهای مختلف است که به طور کامل فراموش می‌کند داستانی قانع‌کننده با شخصیت‌های کامل و نقاط عطف جالب روایت کند. حتی از نظر فنی، خانه خوب روشن و غیرترسناک آن، جو تنش‌زا یا ترسناکی ایجاد نمی‌کند. تدوین و موسیقی متن نیز به طرز عجیبی با هم ترکیب شده‌اند. متأسفانه، این فیلم ناامیدکننده و کم‌ارزش است و نمی‌توانم آن را توصیه کنم. امتیاز: D+