فیلم Twins 1988

بسیار سرگرم‌کننده است. به شرطی که بدانید چه انتظاری دارید، و واقعاً هم نباید این کار سختی باشد وقتی که آماده می‌شوید فیلمی را تماشا کنید که دنی دی‌ویتو و آرنولد شوارتزنگر به عنوان دو برادر دوقلو در آن بازی می‌کنند! جولیوس (آرنولد) و وینسنت (دنی) نتیجه یک آزمایش ژنتیکی هستند که قرار بود کودک کامل را به وجود آورد، اما در عوض به عنوان دوقلوها متولد...

بسیار سرگرم‌کننده است. به شرطی که بدانید چه انتظاری دارید، و واقعاً هم نباید این کار سختی باشد وقتی که آماده می‌شوید فیلمی را تماشا کنید که دنی دی‌ویتو و آرنولد شوارتزنگر به عنوان دو برادر دوقلو در آن بازی می‌کنند! جولیوس (آرنولد) و وینسنت (دنی) نتیجه یک آزمایش ژنتیکی هستند که قرار بود کودک کامل را به وجود آورد، اما در عوض به عنوان دوقلوها متولد شدند و از بدو تولد جدا شدند و هر کدام زندگی متفاوتی را آغاز کردند. جولیوس در یک جزیره زیبا بزرگ شده، تحصیلات عالی دارد و از دنیا هیچ ترسی ندارد، در حالی که وینسنت یک فرد بی‌کلاس و زن‌باره از شهر بزرگ است. زمانی که جولیوس متوجه می‌شود که برادر دوقلویی دارد، به شهر بزرگ می‌رود تا برادری را که هرگز نمی‌شناخته پیدا کند، اما مشکل این است که جولیوس هیچ شناختی از فرهنگ شهری ندارد و از طرفی وینسنت هم واقعاً نوع برادرانه‌ای ندارد که او را کمک کند و این وضعیت را پیچیده‌تر می‌کند. فیلم «دوقلوها» یک اثر بسیار منظم است، دو بازیگر اصلی به خوبی با یکدیگر تعامل دارند و با وجود اینکه داستان آن احمقانه به نظر می‌رسد، قطعاً برای یک شب سرگرم‌کننده مناسب است. شخصیت‌های زن نیز توسط کِلی پرستون و کلوی وب به خوبی به تصویر کشیده شده‌اند، اما واقعاً جذابیت فیلم به دو نفره دنی دی‌ویتو و آرنولد شوارتزنگر برمی‌گردد که لحظات خنده‌داری را رقم می‌زنند. بنابراین، نوشیدنی را آماده کنید، پاپ‌کورنتان را میل کنید و مغزتان را در درب بگذارید. ۷ از ۱۰ یک تماشا خوب، می‌توان دوباره آن را تماشا کرد و می‌توان آن را توصیه کرد، اگر با یک فیلم عاشقانه مشکلی ندارید. این فیلم به طرز شگفت‌آوری خوب باقی مانده است. البته کمی کهنه شده، به ویژه در مورد مبالغ دلاری که ذکر می‌شود و همچنین تلفن‌های همراه و تلفن‌های عمومی. من به خاطر بازی آرنولد شوارتزنگر و دنی دی‌ویتو که این فیلم را پس از این همه سال سرگرم‌کننده نگه داشته‌اند، اعتبار کامل می‌دهم. مفروضه این فیلم در سال ۱۹۸۸ تقریباً خنده‌دار به نظر می‌رسد، اما از آن زمان ما به جایی رسیده‌ایم که این فیلم از خیال‌پردازی علمی به واقع‌گرایی تغییر می‌کند. بله، شخصیت دی‌ویتو به شدت غیرقابل تحمل است و شوارتزنگر به طرز کمدی معصوم و ساده است، اما هدف استفاده از این دو افراط برای یافتن یک نقطه میانه در حل مشکلات ماست. این فیلم همچنین درباره reunite کردن خانواده‌ها و تقویت پیوندهاست: داستانی احساسی است وقتی از کمدی و تیراندازی عبور کنید. ارزش دیدن دارد اگر بتوانید یک سفر به سال ۱۹۸۸ را تحمل کنید. کمدی سرگرم‌کننده و لذت‌بخش که به شوخی‌های بی‌مزه تنزل نمی‌یابد و در عوض دو شخصیت متضاد به خوبی با یکدیگر همکاری می‌کنند. شوارتزنگر در نقش یک فرد شیرین و معصوم فوق‌العاده است و دی‌ویتو به عنوان یک دسیسه‌چین و فاسد هنوز هم دوست‌داشتنی است. **۳.۷۵ از ۵** فکر می‌کنم این فیلم را در دهه ۹۰ دیده بودم اما زیاد به یاد نمی‌آورم. «دوقلوها» فوق‌العاده است! این فیلم یکی از آن فیلم‌هاست که از زمان‌های گذشته درباره‌اش شنیده‌ام (اگرچه بعد از تماشا به نظر نمی‌رسد به اندازه‌ای که فکر می‌کردم شناخته شده باشد!) اما به وضوح هرگز فرصتی برای دیدن آن پیدا نکردم. خوب، حالا تماشا کردم و قطعاً خوشحالم که این کار را کردم، این یک تماشا عالی است. دنی دی‌ویتو و آرنولد شوارتزنگر یک دوئت فوق‌العاده هستند. دی‌ویتو همیشه خوب است و یکی از بازیگران موردعلاقه من برای تماشا است. شوارتزنگر تحت تأثیر قرار می‌دهد، من به وضوح مقدار خوبی از کارهای او را دیده‌ام اما باید بگویم که این بهترین چیزی است که تا به حال از او لذت برده‌ام. من او را تنها به عنوان یک ماشین زورمند دیده بودم، پس دیدن یک اجرای عمیق‌تر از او لذت‌بخش بود. جالب است که کِلی پرستون را ببینیم، حتی اگر اگر نبود نام او در ابتدای فیلم او را نمی‌شناختم. نقش مارشال بل هم جالب بود، یکی از نقش‌هایی بود که واقعاً دوست داشتم بیشتر از آن را ببینم - او به عنوان یک شرور خوب عمل کرد! متأسفانه به نظر نمی‌رسد دنباله‌ای برای این فیلم خواهیم داشت، دیدن دی‌ویتو و شوارتزنگر در سنین بالاتر با هم... به ویژه با اضافه شدن شایعه‌ای از ادی مورفی، واقعاً جالب می‌شد. فکر می‌کنم این می‌توانست سرگرم‌کننده باشد. این... خوب است؟ به نظر من به اندازه‌ای که انتظار می‌رفت خوب نبود. فیلم قابل قبول بود، اما چیز خاصی نبود. داستانی داشت اما فوق‌العاده نبود. این موضوع برای تمام جنبه‌های دیگر فیلم هم صدق می‌کند. اگر این سبک را دوست دارید، ارزش دیدن دارد، حتی اگر فقط برای اجرای دی‌ویتو که احتمالاً بهترین بخش فیلم است. قطعاً قسمت‌هایی از فیلم وجود دارد که به شدت به جذابیت مانی به جای داستان و بازیگری وابسته است و در تلاش است این را به عنوان کمدی جلوه دهد وقتی که جولیوس نمی‌فهمد چه اتفاقی در حال وقوع است - اما واضح است که اینجا چیزی دیگر در حال وقوع است. به طور کلی، ۶ از ۱۰. فیلم خوب است، ارزش دیدن دارد، اما فکر نمی‌کنم هرگز آن را در لیست فیلم‌های برتر قرار دهم یا چیزی شبیه به آن.