فیلم The Company You Keep 2012

این فیلم را به تازگی در تخفیف با قیمت ۳ دلار پیدا کردم. بازیگران آن چه عالی هستند! شیا لبوف پتانسیل بالایی دارد و برای این نقش بسیار مناسب و با شدت بازی می‌کند. امیدوارم او بتواند از وضعیت فعلی‌اش خارج شود و به بازیگری بزرگ که در آستانه تبدیل شدن به آن بود، تبدیل شود. به طور کلی، بازیگران به نظر خسته و پیر...

این فیلم را به تازگی در تخفیف با قیمت ۳ دلار پیدا کردم. بازیگران آن چه عالی هستند! شیا لبوف پتانسیل بالایی دارد و برای این نقش بسیار مناسب و با شدت بازی می‌کند. امیدوارم او بتواند از وضعیت فعلی‌اش خارج شود و به بازیگری بزرگ که در آستانه تبدیل شدن به آن بود، تبدیل شود. به طور کلی، بازیگران به نظر خسته و پیر می‌رسیدند و این موضوع تأثیر منفی بر روی داستان جالب و متنوع فیلم گذاشت که دارای پیچش‌های کافی بود تا من را برای بیش از دو ساعت درگیر کند. من این فیلم را توصیه می‌کنم و آن را در قفسه «نگهداری» خود برای تماشای آینده قرار می‌دهم. فیلم "شرکتی که نگه می‌دارید" با بازیگران برجسته‌ای همراه است؛ رابرت ردفورد، کریس کوپر، سوزان ساراندون، نیک نولتی، ترنس هاوارد، سم الیوت، استیون روت، جولی کریستی و ریچارد جنکینز. معمولاً می‌گویم هیچ فیلمی نمی‌تواند بد باشد که این افراد در آن حضور داشته باشند (حتی استنلی توچی و شیا لبوف؛ اما آنا کندریک به عنوان یک مأمور FBI — این اصلاً مناسب نیست)، اما در نهایت فیلم بیش از حد به خوبی می‌رسد؛ این بازیگران قادر به ایجاد چنین وزنی از اعتبار هستند که ردفورد، که کارگردانی هم می‌کند، کنترل را از دست می‌دهد و فیلم زیر بار خود فرو می‌افتد. تمام این نام‌ها در تیتراژ باعث می‌شود "شرکتی که نگه می‌دارید" عمیق‌تر از آنچه که هست به نظر برسد، تا اینکه متوجه می‌شویم نویسنده فیلم، لِم دابز، زحمت نداده که به آن‌ها کاری برای انجام دادن یا گفتن بدهد؛ هرچند این بازیگران خوب هستند، اما معجزه‌گران نیستند — به قول لیر، "هیچ چیزی از هیچ چیزی به وجود نخواهد آمد." بنابراین، بسیاری از آن‌ها به نقش‌های فرعی و کم‌اهمیت تقلیل می‌یابند که این موضوع می‌تواند نتیجه معکوس داشته باشد. چه فایده‌ای دارد که ریچارد جنکینز در یک نقش فرعی ظاهر شود در حالی که نه نفر از هر ۱۰ نفر در تماشاگران حتی نمی‌دانند ریچارد جنکینز کیست؟ یا اگر آن‌ها روت را بشناسند، به نوعی شبیه "تروی مک‌کلور" است؛ یعنی، "شاید مرا از فیلم Office Space یا Dodgeball به یاد بیاورید." ردفورد، که به عنوان یک عضو سابق گروه "ویدر آندرگراند" در حال فرار است، به‌طور مختصر وارد زندگی این افراد می‌شود و به همان سرعت که ظاهر می‌شود، می‌رود و هیچ‌کدام از آن‌ها را دوباره نمی‌بینیم. برای این کار نیازی به نیک نولتی نیست؛ برای این کار می‌توان از گری بوسی (نیک نولتی فقیر) استفاده کرد و ادامه داد. جالب اینجاست که گروه "ویدر آندرگراند" در واقع با قدرت سیاه ارتباط نزدیکی داشت، اما تمام اعضای سابق که در فیلم می‌بینیم به خوبی می‌توانند به عنوان افراد سفیدپوست به نظر برسند. در عین حال، تنها شخصیت سیاه‌پوست، مأمور فدرال کورنلیوس (هاوارد) نماینده قانون و نظم است — اما او به اندازه‌ کافی «عمو تام» نیست، مانند هیپی‌هایی که سه دهه بعد از انقلاب به طبقه متوسط تبدیل شدند.