فیلم Cashback 2006

به نظر نمی‌رسد که فیلم کوتاه شون الیس در سال 2004 نیاز به گسترش داشته باشد، اما او حداقل موفق شد شون بیگر استاف و امیلیا فاکس را دوباره جمع کند تا داستان گسترش‌یافته‌ای از "بن" را روایت کنند. بن یک دانشجوی هنر است که به تازگی از سوی دوست‌دخترش رها شده و نمی‌تواند بخوابد. راه‌حل او، شغف در یک سوپرمارکت در شب است، جایی...

به نظر نمی‌رسد که فیلم کوتاه شون الیس در سال 2004 نیاز به گسترش داشته باشد، اما او حداقل موفق شد شون بیگر استاف و امیلیا فاکس را دوباره جمع کند تا داستان گسترش‌یافته‌ای از "بن" را روایت کنند. بن یک دانشجوی هنر است که به تازگی از سوی دوست‌دخترش رها شده و نمی‌تواند بخوابد. راه‌حل او، شغف در یک سوپرمارکت در شب است، جایی که فرصتی برای تماشای زن‌های زیبا دارد. سپس چیزی معجزه‌آسا اتفاق می‌افتد. نه، نه یک خواب آشفته، بلکه او متوجه می‌شود با شکستن انگشتانش می‌تواند زمان را متوقف کند. تمام مشتریان در فروشگاهش به حالت مجسمه درمی‌آیند. حال این فرصت برای هنرمند ناامید ما بسیار وسوسه‌انگیز است، بنابراین او به دور و بر می‌گردد تا زیباترین‌ها را پیدا کند و سپس سینه‌ها یا باسن‌هایشان را نمایان کند تا بتواند آنها را بکشید. در این حین، در دنیای واقعی، زندگی عاشقانه‌اش از بد به بدتر می‌رود؛ بهترین دوستش "شون" (شون هیگینز) کمکی نمی‌کند و همکارانش فقط عاشق شوخی‌های بی‌مزه‌ای هستند که رئیسشان "جِنکینز" (استوارت گودوین) را آزار دهند، که به طور تصادفی برادر بزرگ‌تر کسی است که دوست‌دخترش به خاطر او او را رها کرده است. حال دو دیدگاه ممکن درباره این فیلم وجود دارد: یکی اینکه نگاهی سیاه‌چاله‌ای به هنر و هنرمندی دارد و دیگری اینکه یک تمرین غیرقابل قبول در عریانی زنان است. اما من مطمئن نیستم که به این موضوع اهمیت دهم، زیرا این فیلم برای من به شدت کند و کسل‌کننده بود. روایت، که توسط بیگر استاف بی‌نام و نشان انجام می‌شود، از خودشیفتگی به طور کامل خسته‌کننده تغییر می‌کند و نویسندگی هیچ تلاشی برای جلب توجه این تماشاگر شهوانی درون‌نگر به کار نمی‌برد. نه این فیلم اروتیک است، نه جذاب - به طرز قابل توجهی بی‌روح است.