فیلم The End We Start From 2023

"پایانی که آغاز می‌شود" نخستین اثر کارگردان تازه‌کار، مهالیا بولو، است که باید در سال‌های آینده به‌دقت دنبال شود، هرچند داستان آن به اندازه‌ای تخیلی یا تأثیرگذار نیست که به سطح بالاتری از رضایت برسد. این فیلم با داشتن تم‌های عمیق، نمادگرایی مادری را از طریق دیدگاه اندیشمندانه بولو و فیلم‌برداری جوی سوزی لاول به تصویر می‌کشد. اما این وظیفه جودی کامر و کاترین واترسون است...

"پایانی که آغاز می‌شود" نخستین اثر کارگردان تازه‌کار، مهالیا بولو، است که باید در سال‌های آینده به‌دقت دنبال شود، هرچند داستان آن به اندازه‌ای تخیلی یا تأثیرگذار نیست که به سطح بالاتری از رضایت برسد. این فیلم با داشتن تم‌های عمیق، نمادگرایی مادری را از طریق دیدگاه اندیشمندانه بولو و فیلم‌برداری جوی سوزی لاول به تصویر می‌کشد. اما این وظیفه جودی کامر و کاترین واترسون است که بار فیلم را به دوش بکشند و متأسفانه، فیلم نتوانسته است به‌خوبی بحران اقلیمی را که به‌عنوان محرک پس‌زمینه داستان استفاده شده، بررسی کند. یک پایان به‌خاطر ماندگارتر می‌توانست تفاوتی ایجاد کند... امتیاز: C+ در حالی‌که طوفانی به شدت شدید در خارج در حال وزیدن است، یک مادر باردار (جودی کامر) در خانه نشسته و تلویزیون تماشا می‌کند. برق قطع می‌شود و آب‌ها می‌شکند و تلاش برای رسیدن به بیمارستان با آمبولانس و دوست‌پسرش (جوئل فرای) آغاز مشکلات آن‌هاست. وقتی خارج می‌شوند، متوجه می‌شوند که بخش‌های بزرگی از انگلستان زیر آب رفته است، بنابراین به سمت مناطق مرتفع و والدین او می‌روند. خوشبختانه، آن‌ها زمانی با طعنه و کنایه به وضعیت محاصره‌ای خود، ذخیره غذایی قابل توجهی دارند، اما همین قدر کافی است چرا که واحدهای خانواده شروع به تجزیه می‌کنند، درست همان‌طور که جامعه در جای دیگر در حال فروپاشی است. این زوج از هم جدا می‌شوند و مادر نامشخص باید اکنون برای خود و نوزادش امنیت پیدا کند تا زمانی که نوعی از عادی بودن به زندگی بازگردد. این یک تلاش بسیار احساسی دیگر از کامر است که با همکاری فرای و یک مشارکت به یاد ماندنی از بندیکت کامبربچ و نقش قوی دوست جدیدش کاترین واترسون به خوبی پیش می‌رود. اما داستان - خوب، کمی من را به یاد "فرزندان بشر" (2006) انداخت. یک خط زمانی نسبتاً ناامیدکننده و کسل‌کننده - که با برخی از فلش‌بک‌ها به روزهای شاداب‌تر تقویت شده - از اینکه افراد چگونه با فاجعه، چه خودتحمیل شده و چه تحمیل شده، برخورد می‌کنند و من در حالی که داستان به آرامی پیش می‌رفت، تلاش کردم تا درگیر بمانم. کارگردانی و موسیقی نیز نسبتاً ضعیف بودند. تعداد زیادی صحنه از خودروهایی که در حال حرکت هستند، مادرانی که نوزاد را در آغوش دارند، نوزاد را تشویق می‌کنند و درباره نوزاد صحبت می‌کنند - و درباره نوزاد، واقعاً خسته‌کننده می‌شود! اگر قرار است این یک انتقاد بسیار شخصی و صمیمی از بی‌رحمی انسان به خودش در مواجهه با ناامیدی باشد، البته تا حدودی کار می‌کند، اما هر چیز دیگری برای من به هدر رفته است، متأسفانه. داستان بقا در دنیای آخرالزمانی؟ من ثبت‌نام می‌کنم! من این فیلم را دوست داشتم. شما اغلب نمی‌بینید که مادران نوزادان به عنوان شجاع‌ترین افراد روی صفحه نمایش به تصویر کشیده شوند. اما، واقعاً، با یک خرس مادر شوخی نکنید! هر زمان که چیزی را تماشا می‌کنم، به دنبال نشانه‌هایی هستم که آیا یک زن آن را نوشته است یا نه. با این یکی مطمئن بودم که آن را یک زن نوشته و خوشحال شدم که متوجه شدم که دو نفر هستند! همچنین، کارگردان زن، اولین اثر، عالی! می‌توانم تفاوت را در نحوه نوشتن خودمان تشخیص دهم. من شیمی بین کامر و واترسون را دوست داشتم. هرگز قبل از این بازیگر را ندیده بودم و این اجرا مرا وادار به بررسی عمیق‌تر کارهایش کرد. هر دو قطعاً برای این نقش‌ها شایستگی داشتند و در این اجراها به هیچ وجه به زیبایی خود تکیه نکردند. زنان قوی، زنان قوی می‌نویسند! همچنین در این فیلم نوزادان فوق‌العاده جذابی وجود دارند. این سن نوزاد به نظر من بهترین سن است، ۴-۵ ماه. خیلی ناز هستند! به همه پیشنهاد می‌کنم. "پایانی که آغاز می‌شود" بیشتر به خاطر بازی‌های باکیفیت، نسبت به یک فیلمنامه عالی، پیش می‌رود. در نگاه اول، این فیلم به عنوان یک فیلم آخرالزمانی و بقا به نظر می‌رسد، اما به زودی به یک درام بین‌فردی تبدیل می‌شود. این یک پیشنهاد خیلی اصلی نیست. فیلمنامه‌اش کار جدید یا حتی خیلی هوشمندانه‌ای انجام نمی‌دهد. می‌توانم بگویم که گاهی اوقات، تن‌های سخت و جدی می‌توانند کمی بار عاطفی را حس کنند. دلیل اصلی اینکه این فیلم با وجود کاستی‌هایش کار می‌کند، بازی فوق‌العاده جودی کامر است که به‌عنوان مادری که به دنبال reunite خانواده‌اش است، ارائه می‌شود. کامر به‌عنوان یک زن ناامید و منزوی درخشید که تنها با یک رشته نازک از امید زندگی می‌کند. او کاملاً قانع‌کننده است و شما را جذب می‌کند، شاید کمی در spite از هرگونه تردید که ممکن است نسبت به داستان پس‌زمینه عادی داشته باشید. به طور خلاصه، این فیلم به طور عمده به خاطر بازی فوق‌العاده از بازیگر اصلی‌اش پایدار است. نگاهی بیندازید و ببینید آیا با من موافقید یا خیر.