فیلم The Ascent 1977

این فیلم با تصویری از یک چشم‌انداز برفی سرد آغاز و به پایان می‌رسد، جایی که چند تیرک تلفن در میان طبیعتی وحشی قرار دارد که جمعیت شوروی برای دفاع از آن در برابر نازی‌های مهاجم آماده بودند تا جان خود را فدای آن کنند. دو partisan ارتش سرخ در تلاشند تا دشمن خود را ناامید کنند و در عین حال با سختی‌های زمین و...

این فیلم با تصویری از یک چشم‌انداز برفی سرد آغاز و به پایان می‌رسد، جایی که چند تیرک تلفن در میان طبیعتی وحشی قرار دارد که جمعیت شوروی برای دفاع از آن در برابر نازی‌های مهاجم آماده بودند تا جان خود را فدای آن کنند. دو partisan ارتش سرخ در تلاشند تا دشمن خود را ناامید کنند و در عین حال با سختی‌های زمین و شرایط آب و هوایی مقابله کنند. "سوتنیکوف" (با بازی بوریس پلاتنیکوف) و "ریباک" (با بازی ولادیمیر گوستیوخین) در حال جستجوی غذا هستند که با تعدادی گوسفند روبرو می‌شوند و سپس خودشان به شکار تبدیل می‌شوند، زیرا یک گشت نظامی آن‌ها را به سمت یک مزرعه دوردست تعقیب می‌کند و سپس به زندان منتقل می‌شوند. در اینجا، این دو مرد باید با بازپرس پلیس شرور "پورتنوف" (با بازی اناتولی سولوینتسین) روبرو شوند که سعی دارد هر یک از آن‌ها را متقاعد کند که اطلاعاتی درباره همکارانشان ارائه دهند. "سوتنیکوف" که اکنون زخمی شده، دارای استقامت و اراده‌ای ستودنی است که حاضر است تا پای مرگ بر آن پایبند بماند؛ دوستی‌اش کمی عمل‌گرا تر است، اما هر دو با وجدان خود درباره نه تنها جان خود، بلکه جان دیگرانی که در مبارزه برای آزادی گرفتار شده‌اند، دست و پنجه نرم می‌کنند. چیزی بسیار گیرا در بازی پلاتنیکوف وجود دارد - به طرز عجیبی به یادم می‌آورد کهفرانسیس در "پادشاه پادشاهان" (۱۹۶۱) - آن چشمان نافذ و نوعی رفتار آسمانی که دوربین بر روی چهره‌ای متمرکز شده بود که به نظر می‌رسید قادر است خود را به عنوان تجسمی از چیزی مقدس، بهتر و با فضیلت به تصویر بکشد. واقعاً، بیست دقیقه پایانی فیلم حسی عمیق و تأثیرگذار دارد. بازیگران مکمل و تلاش بسیار چالش‌برانگیز گوستیوخین نیز به غنای شخصیتی داستان می‌افزایند که پرسش‌هایی درباره اینکه مردم تا چه حد حاضرند برای حفظ جان خود و یا دیگران اقدام کنند، مطرح می‌کند. آیا شجاعت بیشتری است که برای یک هدف جان بدهی یا اینکه سازش کنی، شاید حتی همکاری کنی، زنده بمانی و روز دیگر بجنگی؟ این فیلم از ابتدا تا انتها سرد و دلگیر است و ارزش دیدن دارد.