فیلم Beverly Hills Cop 1984

گرما در حال افزایش است - واقعاً! آگس فولی (ادی مرفی)، پلیس مغرور دیترویت، به بیورلی هیلز می‌رود تا کسانی را که دوستش را کشته‌اند پیدا کند. با رسیدن به آنجا، به دلیل رویکرد سختگیرانه‌اش در دیترویت، با همه کسانی که ملاقات می‌کند، دچار مشکل می‌شود. اما فولی، با کمک دوست قدیمی‌اش جنی سامرز (لیزا ایلباخر) و دو کارآگاه محلی کنجکاو، شروع به حل معما می‌کند. زمانی...

گرما در حال افزایش است - واقعاً! آگس فولی (ادی مرفی)، پلیس مغرور دیترویت، به بیورلی هیلز می‌رود تا کسانی را که دوستش را کشته‌اند پیدا کند. با رسیدن به آنجا، به دلیل رویکرد سختگیرانه‌اش در دیترویت، با همه کسانی که ملاقات می‌کند، دچار مشکل می‌شود. اما فولی، با کمک دوست قدیمی‌اش جنی سامرز (لیزا ایلباخر) و دو کارآگاه محلی کنجکاو، شروع به حل معما می‌کند. زمانی بود که ادی مرفی دنیا را تسخیر کرده بود. پس از اینکه «تجارت‌های معکوس» ما را با زبان تند کمدی‌اش آشنا کرد و «۴۸ ساعت» نشان داد که او بازیگری توانمند در نقش‌های اکشن است، «پلیس بیورلی هیلز» این دو را ترکیب کرد و مرفی را به ستاره‌ای بزرگ تبدیل کرد. کارگردانی این فیلم به عهده مارتین برست بوده و تهیه‌کنندگان آن سیمپسون و بروکهایمر هستند. بنابراین تعجبی ندارد که «پلیس هیلز» سطحی و ساده (یک کمدی از آب‌وهوای متفاوت) و کاملاً تجاری است. اما با انرژی و شور و شوقش، فیلمنامه‌ای با طنز (نوشته دانیل پتری جونیور) و طرحی منظم، این فیلم به شدت سرگرم‌کننده می‌شود - که به زیبایی توسط مرفی با انرژی کمدی مسری و زمان‌بندی فوق‌العاده هدایت می‌شود. باورکردنی نیست که بازیگرانی مانند سیل استالونه و آل پاچینو ابتدا برای این نقش مطرح شده بودند، هرچند که به نظر نمی‌رسد به عنوان یک کمدی باشد، بلکه به عنوان یک فیلم اکشن پلیسی استاندارد. اما ورود مرفی باعث شد که این فیلم ترکیبی عالی از اکشن و کمدی باشد. انتقادات کوچکی وجود دارد، مانند اینکه شرور داستان استیون برکف به نوعی ناامیدکننده است و روننی کاکس متأسفانه با شخصیتی ضعیف بازی می‌کند. اما این فیلم درباره مرفی، کارهای فوق‌العاده بدلکاری و اتحاد موفق اکشن و کمدی است. و حتی موسیقی سینثی «هارولد فالتریمیر»، «اکسل اف»، حسی از دهه ۸۰ را حفظ کرده است. این احتمالاً بهترین فیلم من با ادی مرفی جوان و شوخ‌طبع است. او ("آگس فولی") پلیسی از دیترویت است که خود را درگیر فعالیت‌های جنایی در حومه بالای شهر و قانون‌مدار بیورلی هیلز می‌یابد. با وجود نگرانی‌های جدی "لوتننت باگومی" (روننی کاکس)، او با دو کارآگاهش "تگارت" (جان اشتون) و "رزوود" (قاضی رینولد) همکاری می‌کند تا قاتل یک دوست دوران کودکی از دیترویت را پیدا کنند که البته به سرعت آنها را در یک عملیات مواد مخدر پردرآمد و مرگبار غرق می‌کند. طبیعت غیرمعمول شخصیت مرفی و تناقض آن با فرهنگ مرفه اطرافش به او این فرصت را می‌دهد که دقیقاً همان‌طور که باید باشد، درخشش کند. نویسندگی به او دیالوگ‌های سریع و تند می‌دهد و دو شخصیت مکمل به خوبی به عنوان هدف شوخی‌ها عمل می‌کنند و با پیشرفت روابط به صورت نسبتاً پیش‌بینی‌پذیر، کل داستان ترکیبی از کمدی، کمدی فیزیکی و برخی جلوه‌های ویژه است که به اندازه کافی پیچیدگی دارد تا از خجالت‌زایی دور بماند. البته هیچ شکی نیست که آنها در نهایت شرور داستان - استیون برکف - را به دام خواهند انداخت، اما نحوه پیگیری این موضوع، خنده‌دار و سرگرم‌کننده است. همچنین توجه شما را به استیون الیوت به عنوان "رئیس هابارد" جلب می‌کنم که عدم باور او نسبت به آنچه در حال وقوع است، لبخند را بر لب‌ها می‌آورد، همچنین "سرژ" برانسون پینچوت نیز قابل توجه است. این فیلم دارای یک موسیقی متن به یادماندنی است - حتی اگر من «اکسل اف» را دوست نداشتم - و واقعاً سرگرم‌کننده است!