فیلم Jurassic World 3: Dominion 2022

اوون (کریس پرت) و کلر (بریانسی دالاس هاوارد) در دل طبیعت دورافتاده با مایزی (ایزابل سیرمون) زندگی می‌کنند که به شدت خواهان حفاظت از او هستند. چرا؟ چون او نتیجه‌ای معجزه‌آسا از نسل لاک‌وود است که پارک اصلی را با هموند تاسیس کرده و در حال حاضر تحت نظر "دودگسون" (کمبل اسکات) قرار دارد، کسی که شرکتش در حال طراحی ملخ‌های فوق‌مهندسی است تا بخش‌های...

اوون (کریس پرت) و کلر (بریانسی دالاس هاوارد) در دل طبیعت دورافتاده با مایزی (ایزابل سیرمون) زندگی می‌کنند که به شدت خواهان حفاظت از او هستند. چرا؟ چون او نتیجه‌ای معجزه‌آسا از نسل لاک‌وود است که پارک اصلی را با هموند تاسیس کرده و در حال حاضر تحت نظر "دودگسون" (کمبل اسکات) قرار دارد، کسی که شرکتش در حال طراحی ملخ‌های فوق‌مهندسی است تا بخش‌های وسیعی از محصولات کشاورزی در ایالات متحده را که با بذرهای خودشان کشت نشده‌اند، نابود کنند. در اینجا الی ساتلر (لورا درن) وارد می‌شود. او به این نقشه شوم مشکوک است، اما برای اثبات آن باید DNA یکی از ملخ‌های آزمایشگاهی را با یکی از ملخ‌هایی که در طبیعت پیدا کرده‌اند، مقایسه کند. او از دوست قدیمی‌اش، گرنت (سام نیل) کمک می‌گیرد و با کمک مغز متفکرشان، مالکم (تلاشی متناسب از جف گلدبلوم) دعوتنامه‌ای برای پناهگاه شرکت در کوه‌های دولومیت ایتالیا می‌گیرند. در همین حال، دختر جوان از خانه‌اش در زمستان ربوده می‌شود و بچه ولوسیرپتورها (بلوز) نیز دزدیده می‌شود و به همین دلیل اوون و کلر باید آن‌ها را پیدا کنند. این موضوع آن‌ها را به ماجراجویی‌های سریعی می‌کشاند که چندان هم اصلی نیستند و در این میان، با خلبان "کایلا" (دوواندا وایز) ملاقات می‌کنند. او به آن‌ها کمک می‌کند و اینجا به یاد فیلم‌های "مومیایی" برندان فریزر می‌افتم، قبل از اینکه آن‌ها نیز به کوه‌های ایتالیا برسند. آیا آن‌ها می‌توانند با هم همکاری کنند و نقشه زیرکانه را خنثی کنند؟ مشکل این است که تعداد شخصیت‌ها بسیار زیاد است و رشته‌های ضعیف داستانی زیادی در حال پیشرفت هستند. همه چیز خیلی پراکنده است و تصادفی در ساعت آخر به طور غیرقابل کنترلی در نحوه ترکیب و توسعه داستان تاثیر می‌گذارد. افکت‌های دایناسورها هنوز هم شگفت‌انگیز هستند، اما به طرز عجیبی احساس می‌کنم که نسبت به نسخه‌های قبلی کمتر موثر هستند، زیرا به اندازه کافی صحنه‌هایی که آن‌ها را شامل می‌شود وجود ندارد و وقتی هم که هستند، به درستی استفاده نمی‌شوند. پرت همیشه برای من ارزشمند است، اما در اینجا او به نظر می‌رسد که در جایگاه خود نیست و عملاً هیچ نقشی ندارد؛ اسکات به عنوان شرور مردانه کافی نیست (آیا شخصیت او همان فردی نیست که در فیلم اول سعی در خرید نمونه‌ها داشت؟) و سام نیل بیش از حد به حالت‌های چهره متعجبش تکیه می‌کند - واقعاً بهترین کار او در اینجا تقریباً در تریلرها گنجانده شده است. این فیلم بر روی پرده بزرگ عالی به نظر می‌رسد، گاهی اوقات چند نوار از موسیقی استادانه جان ویلیامز در سال ۱۹۹۳ را شامل می‌شود، اما در کل این پایان نسبتاً متوسطی برای یک فرنچایز بزرگ است که پایانی شتابزده و کاملاً قابل پیش‌بینی دارد.