فیلم Moonfall 2022

با «سقوط ماه»، رولند امریش در واقع نسخه‌ای حماقت‌آمیزتر از «آخرالزمان» مایکل بی را ساخته است. جز نام گربه خانگی «کی.سی. هاوسمن» که «فاز آلدری» نام دارد، چیز زیادی برای لذت بردن در این فیلم وجود ندارد. با پیش‌زمینه احمقانه، دیالوگ‌های غیرطبیعی که شامل برخی از اغراق‌آمیزترین سخنرانی‌های احساسی است، بازی‌های خشک، شوخی‌های بی‌مزه و جلوه‌های ویژه کامپیوتری به‌طرز عمدی تحریف‌شده، «سقوط ماه» پر از...

با «سقوط ماه»، رولند امریش در واقع نسخه‌ای حماقت‌آمیزتر از «آخرالزمان» مایکل بی را ساخته است. جز نام گربه خانگی «کی.سی. هاوسمن» که «فاز آلدری» نام دارد، چیز زیادی برای لذت بردن در این فیلم وجود ندارد. با پیش‌زمینه احمقانه، دیالوگ‌های غیرطبیعی که شامل برخی از اغراق‌آمیزترین سخنرانی‌های احساسی است، بازی‌های خشک، شوخی‌های بی‌مزه و جلوه‌های ویژه کامپیوتری به‌طرز عمدی تحریف‌شده، «سقوط ماه» پر از بی‌معنایی‌های پرخاشگرانه است و هیچ توجیهی برای این که تا این حد خسته‌کننده باشد، ندارد. بعد از تماشای فیلم، فکر کردم اگر این فیلم را در یک پلتفرم استریمینگ می‌دیدم، آرزو می‌کردم که آن را در سینما دیده بودم. خوشبختانه به تماشای آن در یک سینمای IMAX رفتم، بنابراین صفحه نمایش خیلی بزرگ و صدا عالی بود. دیالوگ‌ها بلند و واضح بودند و لحن فیلم توجه من را جلب کرد. در این فیلم شوخی‌هایی وجود داشت، اما چیزی نبود که حواسم را پرت کند. از این که فیلم کمی آرام شروع می‌شود و سپس اوج می‌گیرد، خوشم آمد؛ نیمه دوم باعث شد یادم بیفتد چرا به سینما می‌روم، اکشن مداوم و صحنه‌های عالی که آرزو می‌کنید روی صفحه کامپیوترتان قرار دهید. این یک فیلم علمی تخیلی است که تخیل شما را جلب می‌کند. داستان و ایده‌ها برایم بسیار جالب بودند. از فیلم لذت بردم، بنابراین توصیه می‌کنم که آن را در سینما ببینید. هرچه سینما بزرگ‌تر، بهتر. تنها شکایت من این است که نتوانسته از تمام صفحه IMAX استفاده کند، احتمالاً به خاطر محدودیت‌های بودجه. «سقوط ماه» در زمینه‌هایی که انتظار داشتم بد باشد، خوب عمل کرده و در زمینه‌هایی که فکر می‌کردم خوب باشد، بد عمل کرده است. یکی از تریلرها را در سینما برای فیلم دیگری دیدم و امید زیادی به آن نداشتم، به‌ویژه با شباهت به «به بالا نگاه نکنید»، اما فکر کردم که شاید شوخی‌ها و بی‌خود بودن آن بتواند فیلم را نجات دهد. با این حال، شوخی‌ها ضعیف هستند و در واقع عناصر جدی‌تر به جلو می‌آیند. به‌راستی از بخش‌های علمی تخیلی و بخش‌های دراماتیک آن لذت بردم. کمدی‌ها بسیار بی‌مزه بودند و به‌راستی حتی یک بار هم لبخند نزدم. به نظر من باید آن را کاملاً جدی بازی می‌کردند. از طرفی، جلوه‌های ویژه مثبت بودند. بازیگران، زمانی که کمدی نیستند، به خوبی در کنار هم کار می‌کنند. هالی بری، جان برادلی - که ممکن است در جملات بی‌مزه در خط مقدم باشد، اما به عنوان یک بازیگر، به اندازه کافی دوست‌داشتنی است که از او بدم نیاید - و پاتریک ویلسون - که همیشه نامش را فراموش می‌کنم و واقعاً سعی می‌کردم در طول فیلم به یاد بیاورم و همچنان نتوانستم - یک trio محکم در زمان‌های جدی هستند. بازیگران پشتیبان که به‌سرپرستی مایکل پنا هستند، معمولی هستند. متأسفانه من به این فیلم نمره ۶ از ۱۰ می‌دهم. من فیلم‌های فاجعه‌آمیز را دوست دارم - «۲۰۱۲»، بهترین اثر رولند امریش، عالی است - اما این یکی کم آورد؛ به‌ویژه در انتها. شخصاً نمی‌گویم این فیلم به اندازه‌ای که در نمودار نمرات میانگین نشان داده شده، بد است، اما این هم نظر شخصی من است. در نهایت، «سقوط ماه» به قدری غیرمنطقی است که انتظار می‌رود، اما عدم وجود صحنه‌های سرگرم‌کننده در بیشتر زمان فیلم، آن را پایین می‌آورد. توازن بین قطعات اکشن مختلف و هم‌زمان به شدت تحت تأثیر شخصیت‌های بی‌توسعه و بی‌روح است و ویرایش نامنظم و بی‌معنا نیز کمکی نمی‌کند. فیلم‌های فاجعه‌ای همیشه از شما می‌خواهند که باور کنید، اما رولند امریش واقعاً سطوح absurdo را با نوشتن یکی از غیرعلمی‌ترین فیلمنامه‌های تاریخ سینما، کشیده است - افشاگری‌های اکشن سوم واقعاً شگفت‌انگیز هستند. این یک فیلم فاجعه‌ای غیرقابل پیش‌بینی و به‌طرز شگفت‌آوری کسل‌کننده است، چه از نظر داستان، چه اکشن و حتی اجراها.