فیلم White Bird 2023

لحظات آموزشی می‌توانند برای رشد و توسعه شخصی افرادی که در حال بزرگ شدن هستند، بسیار مهم باشند. این موضوع به ویژه در مورد جولیان آلبنز ۱۵ ساله (با بازی برایس گهیسار)، شخصیت اصلی سری کتاب‌ها و رمان‌های گرافیکی «ووندر» مصداق دارد؛ سری که الهام‌بخش فیلمی به همین نام در سال ۲۰۱۷ و این دنباله جدید است. داستان از جایی آغاز می‌شود که قسمت قبلی...

لحظات آموزشی می‌توانند برای رشد و توسعه شخصی افرادی که در حال بزرگ شدن هستند، بسیار مهم باشند. این موضوع به ویژه در مورد جولیان آلبنز ۱۵ ساله (با بازی برایس گهیسار)، شخصیت اصلی سری کتاب‌ها و رمان‌های گرافیکی «ووندر» مصداق دارد؛ سری که الهام‌بخش فیلمی به همین نام در سال ۲۰۱۷ و این دنباله جدید است. داستان از جایی آغاز می‌شود که قسمت قبلی به پایان رسید و جولیان پس از اخراج از مدرسه قبلی‌اش، زندگی تحصیلی‌اش را در یک آکادمی خصوصی جدید از سر می‌گیرد. او نمی‌داند چطور در این محیط جدید جا بیفتد، به‌ویژه وقتی با دیگرانی مواجه می‌شود که رفتارهای بد مشابهی دارند و باعث اخراج او از مدرسه قبلی‌اش شده‌اند. اما حالا او فرصتی برای تغییر سرنوشتش و شروعی دوباره دارد، به‌ویژه به لطف دیدار از مادربزرگش، هنرمند مشهور سارا بلوم (با بازی هلن میرن) که به نیویورک سفر کرده تا در یک نمایشگاه آثارش شرکت کند. سارا متوجه می‌شود که جولیان در حال struggle است و بنابراین داستانی از زندگی‌اش در سن جولیان را تعریف می‌کند تا به او کمک کند. او به‌تفصیل از سختی‌هایی که در دوران اشغال فرانسه توسط نازی‌ها در جنگ جهانی دوم با آن مواجه بود، می‌گوید. به‌عنوان یک یهودی، او تلاش می‌کرد از دستگیری توسط آلمانی‌ها و همکاران فرانسوی‌شان فرار کند و در این مسیر از سوی یک همکلاسی جوان و مهربان (که به‌طور مناسب جولیون نام دارد) که به بیماری پولیو مبتلا بود و با عصا راه می‌رفت، کمک غیرمنتظره‌ای دریافت می‌کند. جولیون که به خاطر ناتوانی‌اش مورد تمسخر بی‌رحمانه قرار گرفته بود، می‌توانست با تحقیرهایی که بر جوان سارا (آریلا گلاسر) وارد می‌شود، ارتباط برقرار کند و با کمک والدین دلسوزش (گیلیان اندرسون و جو استون-فیوینگ) از او محافظت کند. از طریق مجموعه‌ای از فلاش‌بک‌های طولانی، سارا بزرگ‌تر داستانش را بازگو می‌کند و بر فضیلت‌های مهربانی و کارهایی که می‌تواند برای نیازمندان انجام دهد، تأکید می‌کند؛ پیامی که نوه‌اش باید بشنود اگر می‌خواهد یک شروع تازه داشته باشد و این همان نوع لحظه آموزشی است که او معتقد است می‌تواند از آن بهره‌برداری کند. کارگردان مارک فاستر به‌خوبی داستانی روشنگر برای مخاطبان جوان و تأثیرپذیر ارائه داده است، به‌ویژه در عصری که این ارزش‌ها در گوشه و کنار جامعه معاصر به شدت تحت آزمایش قرار دارند. تحمل، همدلی و مهربانی به‌وضوح فضیلت‌های اصلی‌ای هستند که در اینجا ترویج می‌شوند (البته گاهی اوقات کمی بیش از حد واضح و کلیشه‌ای به نظر می‌رسند)، اما گاهی اوقات برای انتقال این پیام‌ها به چنین رویکرد قوی‌تری نیاز است، به‌ویژه در زمان‌هایی که خودمحوری فراوان است. فیلم همچنین در میانه‌ی خود کمی افت می‌کند، با ریتمی که می‌تواند سریع‌تر باشد، دیالوگ‌هایی که می‌توانستند تیزتر و مختصرتر باشند و تغییرات دوره‌ای در لحن که کمی بیش از حد شدید به نظر می‌رسند. با این حال، لحظات جذاب و دلگرم‌کننده زیادی در این فیلم وجود دارد که آن را به گزینه‌ای خوب برای تماشا در خانواده و انتخاب مناسبی برای بینندگان جوانی که ممکن است با رویکردهای خشن‌تر در مورد مسائل آن مشکل داشته باشند، تبدیل می‌کند. به هر حال، از تماشای «پرنده سفید» با وجود نقاط ضعفش می‌توان درس‌های ارزشمندی آموخت که می‌تواند به ایجاد ارزش‌های لازم برای ساخت جهانی بهتر کمک کند.